[PIĄTKI ONLY]Ulubiona bajka z dzieciństwa.

[eszpe]

Spoiler:

[Litowojonow]

Jeden odcinek mi kiedyś kolega zaprezentował, jakiś mrówkojad chciał wyjadać owady spod ziemi, ale złapali jego język, zaczęli ścierać go na tarce i polewać solą albo sokiem z cytryny. Nie wiem jednak, w jaki sposób wpłynęło to na mój psychorozwój.

[Elkora]

To niby wyszło 99 ale ja to odkryłam jakoś pod koniec podstawówki dopiero, podobało mi się ale to dość późne dzieciństwo chyba za późno żeby zostać dobrym psychopatą

[sjofh_ystad]

Lito, dużo tracisz. Nie widziałeś np. odcinka z randką łosia, jak mu ptaszki mózg wyżerały

[RKrK]

Czarodziejka z Księżyca
Wiem, że to nie bajka, ale tak to wtedy traktowałam.

[niedrap]

Jeśli chodzi o mnie to wybór jest prosty: Krecik.

Krtek je skvělý

<tak>

[PunkTadeusz]

O lisku, kotku i kogutku. Moja mama mi czytała.

Spoiler:

Za górami, za lasami, za siedmioma morzami i rzekami w maleńkiej chatce mieszkał sobie Kotek i Kogutek. Byli najlepszymi przyjaciółmi i bardzo się kochali. Pewnego razu Kotek mówi do Kogutka - "Kogutku, ja muszę wyjść do sklepu, idę bardzo daleko i długo mnie nie będzie, pamiętaj nie otwieraj nikomu drzwi! ", - "Dobrze" - odpowiedział Kogutek i Kotek poszedł. Na to tylko czekał Lisek. Podszedł zaraz do okienka, zapukał i woła "Kogutku, Kogutku pokaż swój grzebyczek dam Ci grochu koszyczek", a że Kogutek był łakomy otworzył okienko, a Lis go „CAP” i wlecze do lasu. "Kotku, Koteczku ratuj mnie biednego, bo porwał mnie Lis i wlecze do lasu ciemnego !". Kotek nie odszedł daleko, więc usłyszał wołanie kogutka. Przybiegł i go uratował. Znów powiedział do Kogutka "Kogutku ja idę do sklepu, tym razem będę bardzo daleko i już nie usłyszę Twojego wołania". - "Dobrze idź Koteczku" - odpowiedział Kogutek, i Kotek poszedł, a Lis znów przyszedł pod okienko i woła "Kogutku, Kogutku pokaż swój grzebyczek dam Ci grochu koszyczek", a Kogutek, że był łakomy otworzył okienko, a Lis go „CAP” złapał i porwał do lasu ciemnego. Kogutek krzyczał i krzyczał – „RATUNKU!”, ale Kotek był już za daleko, aby usłyszeć wołanie o pomoc przyjaciela. Gdy wrócił do domu zastał chatkę pustą... od tej pory mieszkał sam i nie miał już nikogo..."

Nie jest to dokładnie ta wersja, ale i tak słabo to pamiętałem Nie oglądałem dużo telewizji za młodu, dopiero jak dostałem satelitę to tyrałem z bratem Dragon Ball'a na RTL'u :>

[kangur]

och, wiem co to za bajka! Była w książce ''Ziarnko bobu" (ilustracje ma absolutnie cudowne, działające na wyobraźnię przez co i tak oderwane od rzeczywistości dzieci całe dnie mogą spędzać wgapiając się w obrazki i przeżywać wszystko na nowo)
Zakończenie jest pozytywne, też Ci mama naopowiadała ....
tu możesz ją przeczytać

[Veda]

Ja tam wole to wersje w której Lisek zżera Kogutka ma zdecydowanie lepsze walory edukacyjne - Kogutek zostaje ukarany za swoje nieposłuszeństwo, zachłanność i głupotę a Lisek wynagrodzony za wytrwałość i spryt. Postać Kotka natomiast uzmysławia, że lepiej posłuchać przestrogi i nie polegać wyłącznie na innych, bo może już być za późno na jakąkolwiek pomoc.

[PunkTadeusz]

Tak, i właśnie tą wersję słyszałem. Chyba mnie to nie skrzywiło.
A o Lisku Chytrusku znacie?

[tyurangalila]

Ostatnimi czasy lubię wracać wspomnieniami do moich ulubionych bajek, jedną z nich jest... ,,Chojrak tchórzliwy pies'', którego aktualnie to oglądam na yotube w oryginalnej wersji ;D Choć to takie 'niepiątkowe', chojrak to taka fobiczna szóstka, ale jest tak uroczy, że nie w stanie go uwielbiać

[sjofh_ystad]

Widzę, że temat stał się podforumowym hiciorem

Swoją drogą, w paru ostatnich postach słusznie zwróciliście uwagę, że bajki były(są) nie tylko w TV, ale też na papierze. Moją ulubioną książkową bajką z wczesnego dzieciństwa było "O czym szumią wierzby" Kennetha Grahame. Wyróżnienie dla Andersena.

Jeśli chodzi o późniejsze dzieciństwo to człowiek prawie nie wyłaził z książek, to były czasy Wspomnieć muszę o pierwszej przeczytanej książce z gatunku fantastyki(konkretnie s-f) "Planeta Kalgar" Maurice Vauthier, która na dłuugo zawładnęła wyobraźnią pewnej młodej marzycielskiej Piątki. Wyróżnienie dla "Hobbita". W końcu cała fantastyka to bajki

Dlatego też tak ją lubię, podtrzymuje przy życiu i żywi moje wewnętrzne dziecko. Przecież człowiek też był dzieckiem, tylko innym niż reszta. Zamiast skakać z innymi, siedział w kącie i czytał, obserwował innych lub chodził w tajemnicze miejsca. Takie właśnie wewnętrzne dziecko mogę żywić.

Patrząc na powyższe, źle napisałem w pierwszym poście, zdecydowanie Muminki > Kaczor Donald.
Mhroczne i tajemnicze bajki FTW!

e: Właśnie zdałem sobie z czegoś sprawę, czego w dzieciństwa w "Planecie Kalgar" nie mogłem dostrzec. Może trochę spoilować jej treść.

Spoiler:

Są w niej nawiązania do "Jądra ciemności". Jak pewnie w większości XX-wiecznych książek o wyprawie w nieznane i tajemnicze miejsce. Btw Jarek Grzędowicz bawi się paroma motywami z "Jądra" w poprzednich tomach "Pana Lodowego Ogrodu".

[Nevermore]

Ja będę orginalny.
Koprodukcja francusko japońska "Tajemnicze złote miasta. emitowana w poniedziałki o godzinie 15 w roku '91. Nie przegapiłem żadnego odcinka.
Część z was mogła ją znać jeszcze z RTL7 bo wiem ze później ją jeszcze tam emitowali
Genialna

[youtube]http://www.youtube.com/watch?gl=PL&hl=pl&v=DcH_ZTF6smY[/youtube]

[Bloodwyn]

Dragon Ball.Wiem,że to anime jeśli by się ktoś przyczepił.Ale animowane więc uznawałem go jako bajkę.

[winterbreak]

DB zdecydowanie kwalifikuje się na bajkę z dzieciństwa. Oglądałam go intensywnie chyba kilka lat, nie mając pojęcia, że ma japońskie pochodzenie .
Zresztą byłam takim rozgarniętym dzieckiem, że nie słyszałam nawet francuskiego dubbingu pod polskim lektorem. (teraz to rani moje uszy... chociaż jednocześnie wzbudza sentyment)