Enneagram

Woda uspokaja i koi. Przynajmniej mnie.

A tak bardziej ogólnie, to może mi się spodobać jakiś krajobraz, ale żeby się jakimkolwiek pięknem zachwycić muszę je poczuć innymi zmysłami. Bo wzroku to szczerze mówiąc nie lubię i mam na niego przysłowiowego focha, także mu nie ufam. W każdym razie muszę na przykład poczuć zapach kwiatu, żeby wydał mi się ładny. Muszę, bo ładny jedynie dla oczu będzie taki pusty. Musi mieć miłe w dotyku płatki. Woda musi ładnie szumieć, gdy przejeżdżam po niej palcem. Tak, m u s i . Bez tego u mnie nie przejdzie.

A najbardziej złożone, ulubione piękno to dla mnie:
1) Muzyka - wspaniałe uczucie, rozdrabniać piosenkę na linie melodyczne i jednocześnie czuć harmonię ich wszystkich razem złożonych, z dodatkiem pięknego tekstu i emocji w głosie.
2) Tęczówki - już o tym pisałam, ale bezwzględnie to jest to, jedyna rzecz, jaką można u mnie zapunktować wyglądem. Są takie piękne, jeśli trafi się jakaś szczególna, najlepiej z tym inteligentnym błyskiem, to mało mi brakuje do zauroczenia.

jakocianka pisze: A najbardziej złożone, ulubione piękno to dla mnie:
1) Muzyka - wspaniałe uczucie, rozdrabniać piosenkę na linie melodyczne i jednocześnie czuć harmonię ich wszystkich razem złożonych, z dodatkiem pięknego tekstu i emocji w głosie.
2) Tęczówki - już o tym pisałam, ale bezwzględnie to jest to, jedyna rzecz, jaką można u mnie zapunktować wyglądem. Są takie piękne, jeśli trafi się jakaś szczególna, najlepiej z tym inteligentnym błyskiem, to mało mi brakuje do zauroczenia.

Jak ja ciebie doskonale rozumiem Mam tak samo

Oczywiście że dostrzegam piękno. Bardziej to naturalne związane z naturą niż ludzkie. Dlatego właśnie z miasta uciekam do mojej rezydencji na peryferiach miasta, choć miasto malutkie 8 tyś ale i dla mnie za duże i... nudno w nim... Jeśli chodzi o wrzaski i hałasy to dla innych atrakcja, ale dla mnie to nuda a raczej ZŁOŚĆ.

Na wsi zaglądam jak rośliny mi rosną itd. I będę miał co robić mając swój ogród sadek i trawkę do koszenia

Co do płci przeciwnej to piękno jest jakie jest. Bez zachwycania się idealizowania płci przeciwnej jak i mojej

Muzykę to ja lubię słuchać bo ja meloman taki jestem, że jak słyszę w słuchawkach muzykę to każdy instrument osobno w jednym momencie Tak jak bym miał kilka uszu i w każdym uchu słuchawka i tam osobno każdy instrument by mi grał

A co to jest piękno?

Prawdopodobne jest, że każdy osobnik ma inne wyczucie piękna wprawdzie część może być wspólna takie coś jak złoty podział(idalne proporcje czegoś). JA tam za bardzo się tym pięknem nie przejmuję. Wystarczy mi jak coś jest odpowiednie, nie musi być perfekcyjne. Czyli w sumie przejmuje się pięknem ale nie do maksymalnych granic. Oczywiście zachwycamy się pięknem bo mamy to ewolucyjnie wplątane w nasze geny a moze jest to kulturowa cecha?

Ja wolę się zachwycać naturą bo ona jest zmienna tak jak każdy nasz dzień. Po cóż mi patrzeć w kółko na ten sam obraz czy film skoro jest taki sam. Co innego muzyka nawet ta znana bo te które są ciekawie skomponowane to nawet po 1000 razy potrafią zaintrygować i na NOWO można coś odkryć w nich.

Ale And ma rację. Bo w ogóle co to jest to piękno? Opis czegoś? Wrażenie? Doświadczenie? Przedmiot, osoba, wydarzenie.... wszystko w sobie może być piękne. Ale może też być zwyczajne. A może przez to że pewne rzeczy są takie znane i zwyczajne mniej widzimy tego piękna i zaczynamy wyróżniać pewne elementy?

And pisze:A co to jest piękno?

Rzeczownik abstrakcyjny.

Ja uwielbiam, gdy wszystko wokół mnie jest ładne, brzydota mnie denerwuje, np. zaniedbane, chaotycznie budowane polskie miasta.

A Wy jak odbieracie architekturę i jaki macie stosunek do urządzania wnętrz?

Ja najepiej się czuję w pomieszczeniach urządzonych dość oszczędnie i trochę surowych, z małą ilością ozdób, ale za to gustownych niż w pomieszczeniach przeładowanych dodatkami, ozdobami itd.

Nie lubię badziewia, ale zorientowałam się, że psychicznie czuję się lepiej we wnętrzach, w których "czuć człowieka". Tu leży sterta książek, tutaj kanapa jest podrapana przez kota... nie ma brudu, ale widać, że ktoś korzysta z tej przestrzeni. Wnętrza wyjęte ze zdjęć w katalogu przytłaczają mnie swoją bezosobowością.

Architekturę lubię prostą, post-modernistyczne przekombinowane formy godzą w moje poczucie estetyki, a współczesny nurt dekonstruktywizmu... uhm, kilka takich budynków jest fajnych, ale to jest raczej sztuka, tworzona, aby robić wrażenie, a nie architektura (patrz Frank Gehry albo Zaha Hadid).

Tak naprawdę różne rzeczy wyglądają dobrze, ale u nas w Polsce nikt nie myśli o kontekście, więc w jednym miejscu mamy stylowe pomieszanie z poplątaniem. Dobrą ikoną dla tego braku świadomości architektonicznej są popularne w naszym kraju bliźniaki, które stojąc sobie po 20 i więcej lat, dorobiły się nowych elewacji, dachów i okien, oczywiście obydwie połówki niezależnie od siebie .

winterbreak pisze:Nie lubię badziewia, ale zorientowałam się, że psychicznie czuję się lepiej we wnętrzach, w których "czuć człowieka". Tu leży sterta książek, tutaj kanapa jest podrapana przez kota... nie ma brudu, ale widać, że ktoś korzysta z tej przestrzeni. Wnętrza wyjęte ze zdjęć w katalogu przytłaczają mnie swoją bezosobowością.

+1. Jak jest ascetycznie i sterylnie, to się nie czuję swobodnie, bo strach zaburzać tę sterylność swoją osobą. Lubię jak jest trochę gratów i ozdóbek, one tworzą atmosferę przytulności i swojskości.

Co do architektury, za współczesną szklano-betonową nie przepadam. Wolę stare miasta typu Praga. Chociaż mieszkać w starym budownictwie bym nie chciała (stare instalacje, zagrzybiałe ściany itp.). Zresztą nie wszystkie nowe bloki są paskudne. O, np. takie znalazłam w necie:
http://www.resnieruchomosci.pl/sites/de ... blok_2.jpg
http://th.interia.pl/50,b71fbe3491134168/mielec1.JPG
http://www.villadevelopment.pl/crm/asse ... ia/x02.JPG
https://lh4.googleusercontent.com/-mq93 ... %252C4.jpg

Nawet ok, tylko wolałabym większą odległość od ulic.

Cotta narobiła mi apetytu na duże, nowoczesne mieszkanie lub na elegancki dom z ogrodem. Fajnie tak se pomarzyć czasem.

Ahahaha, jaki fajny domek znalazłam!
Jeszcze takie mi się spodobały:
http://www.associerge.com/wp-content/up ... 221931.jpg

http://www.warszawacity.pl/files/pict/2 ... I1NT_o.jpg
http://2.bp.blogspot.com/_597Km39HXAk/S ... gns-03.jpg
http://master-dom.pl/wp-content/uploads ... b_1_43.jpg
http://static.studioatrium.pl/project/2 ... 3-1_sa.jpg
http://jura.nieruchomosci.pl/img/domy/DSCN2119.JPG

http://www.resnieruchomosci.pl/sites/de ... blok_2.jpg
Z punktu widzenia estetyki spadzisty dach pasuje tu jak pięść do nosa. Ale jest rozwiązaniem praktycznym i mile widzianym wśród ogółu ludzi. Inne mieszkaniówki, już z płaskim dachem, są w porządku i zgodne ze współczesnymi trendami, chociaż wizualizacja z Mielca jest kiepska.

Cotta, Twoje domki są kiczowate (za wyjątkiem tego drewnianego), ale zachowują jednolity styl... za wyjątkiem tego: http://2.bp.blogspot.com/_597Km39HXAk/S ... gns-03.jpg Największym problemem tego domeczku są fikuśne boniowane narożniki, no i ten uroczy daszek nad wejsciem, stylistyczna katastrofa przy nowoczesnej formie budynku, dużych oknach, obłym wysunięciu ściany...

Jak kogoś ciekawią WYJĄTKOWE domy jednorodzinne, polecam Koniecznego.

winterbreak pisze: polecam Koniecznego.

Niektóre projekty są faktycznie ciekawe, jednak kiepsko się wpisują w krajobraz Polski np. ten http://rebelya.pl/forum/watek/71707/
Ten już bardziej http://decomanka.blogspot.com/2014/03/d ... znego.html
Inne raczej widziałabym w miastach lub na przedmieściach.