Jak już pisałem, lubię myśleć i lubię się też uczyć. Moja polonistka mówi, że nie umiem sprzedać siebie ani swojej wiedzy. Sęk w tym, że nie sprzedaję swojej wiedzy z wyrachowaniem, rozmysłem 8) Najlepsze jest to, że chodzę do mało ambitnej szkoły i jeśli polonistka zada jakieś pytanie klasie to nikt się prawie nie odzywa, bo nikt nie zna odpowiedzi; ja znam odpowiedź ale nawet nie chce mi się odzywać, nie chce mi się zdobyć oceny za wiedzę. Dlaczego? Bo nie uczę się dla oceny ani po to, żeby się sprzedać.
Ona jednak wie, że ja wiem i za to ją uwielbiam, że poznała się po części na mnie. Czasami wyłapywała mnie do odpowiedzi ustnej i wtedy używałem języka wypowiedzi jakiego napewno nie używam na korytarzu
, widziała jak osoby niektóre z mojej klasy pootwierały usta z wrażenia
śmiała się razem ze mną z nich HAHA lekcja j. polskiego wyglądała jak monolog polonistki, szczerze mówiąc współczułem jej, bo się marnuje w tej szkole. Nie spotkałem jeszcze nikogo tak oczytanego i inteligentnego jak ona. Więcej nie powiem Wam 8)
--------------------------
Screaming eagle,
"...zjeżdżałem z górki na niezbyt sprawnych hamulcach..."
szalony? samobójca?
Dam Ci radę: jak chcesz mieć, hamulce żyletki a masz jakieś słabe v-ki to posmaruj obręcz smołą- będzie wtedy hamulec łapał skokowo. Tak robią trialowcy. Naciśniesz lekko klamkę i hamulec nie ma szansy przepuścić. Tylko wtedy nie hamuj przednim hamulcem jak jesteś rozpędzony. Możesz też dozbierać trochę $$n i kupić tarczówki, po jakimś czasie znudzi Ci się smarowanie codziennie obręczy smołą.
Miałem więcej kraks rowerowych, bardzo bolesnych i tych mniej. Nie będę ich opisywał bo nie chce mi się. Jazda rowerem albo jakikolwiek sport/ pasja to dobra ucieczka od myśli
Nareszcie jakiś temat pseudorowerowy
...Otóż ja praktycznie nigdy nie przestaję myśleć, tzn. porównywać, oceniać, szufladkować, zastanawiać się. 
Dużo jeżdżę na rowerze i ostatnio omal przez to na słup nie wpadłem. To już naprawdę niebezpieczne czasami. 
Ja wiem, że pytanie zabrzmi być może idiotycznie, ale co z tym robić? Jak to ograniczyć, by nie przeszkadzało? Czy to w ogóle możliwe?... Przepraszam za infantylność tematu. Młody jestem, dlatego być może głupie pytania zadaję. 
. Ja nie umiem tego ograniczyć. Jak za bardzo "odpływam" w tym myśleniu, to tylko jakiś huk może mnie przywrócić do codzienności. Może spróbuj mocno się skupić na jednej rzeczy na raz, np. nauce. Pomyśl sobie, że jak się tego nie nauczysz, to nie zdasz 
...Do strumyka też raz mało nie wjechałem, ale to była raczej kwestia tego, że zjeżdżałem z górki na niezbyt sprawnych hamulcach i nie sądziłem, że teren jest w tamtym miejscu tak nierówny. 
