Piątkowa Grupa Wsparcia

[julita7]

Jak myślicie, warto?

Warto. Socjologia na AGH to jedna z lepszych socjologii w Krakowie.

[P4T0R]

Jestem 5w4. Po coś się na tym forum zarejestrowałem w końcu. Teraz są wakacje, zabijam czas grając w gry komputerowe. Lat siedemnaście. Gdy kładę się spać nie mogę usnąć. Ciągle myślę, popadam w depresję. Natłok myśli mnie wykańcza. Patrzę w sufit, słucham muzyki, próbuję to zagłuszyć bezskutecznie. Całą noc nie śpię. Kręcę się po domu. Robię różne rzeczy. Pompki, bije pięściami po ścianach. Nie jestem w ogóle zmęczony, ciągle myślę, zastanawiam się. Na prawdę mam tego dość. Czasem wejdę na kompa przelać swoje myśli. Piszę teksty/wiersze jak mnie coś tchnie, ale usnąć nie dam rady.

[Piotr]

Wstawaj codziennie o 6:00 rano, wspomóż się budzikiem. Młody jesteś to dasz radę. W ten sposób przestawisz się z powrotem na spanie w nocy. Wnieś do swojego życia trochę akcji. Ustaw sobie limit na granie, np. 3 godzinny dziennie, a pozostały czas jakoś zagospodaruj najlepiej czymś co wymaga skupienia albo w inny sposób nie pozwala za wiele myśleć (np. jakiś sport który wymagałby szybkiego reagowania i podejmowania decyzji), skoro wkurza Cię natłok myśli. Możesz też popróbować medytacji, w sensie aktywnego niemyślenia.

[P4T0R]

Mam inny sposób. Nie śpię jeżeli myśli mnie nachodzą. Potem organizm sam się wyczerpuję i jedyne czego chcę to sen. Kiedy rok szkolny się zacznie pewnie też będę to miewał, ale wtedy to już bez żartów będę musiał próbować usnąć. O szukaniu jakiegoś aktywnego zajęcie mogę zapomnieć. Hobby? Wolne żarty. Sam jeszcze nie wiem co bym chciał w życiu robić, poszedłem tam gdzie jestem bo gdzieś trzeba. Mógłbym nie grać, ale nie mam co ze sobą zrobić, jak już pisałem wcześniej. Natłok myśli mnie denerwuję bo są one różne, to jest depresja (Ja tak myślę), wychodzę na balkon w nocy i myślę sobie pierwsze piętro to za nisko.

[Fenol]

O szukaniu jakiegoś aktywnego zajęcie mogę zapomnieć.

Dlaczego?

Hobby? Wolne żarty.

Dlaczego?

Sam jeszcze nie wiem co bym chciał w życiu robić, poszedłem tam gdzie jestem bo gdzieś trzeba.

Ja do dzisiaj nie wiem tego dokładnie. Efekt? Robię to co w danej chwili uznam, że sprawi mi przyjemność. Próbuję różnej formy aktywności, różnych zajęć. Jak jedno mi się znudzi, uznam, że nie warto się więcej męczyć, bo nie przynosi zamierzonych efektów - zmieniam zajęcie. Jest tyle opcji, że zawsze jest co wybrać. W ten sposób można znaleźć, to co najbardziej danej osobie pasuje. I przy okazji poszerzać horyzonty.

Mógłbym nie grać, ale nie mam co ze sobą zrobić, jak już pisałem wcześniej.

Granie jest bardzo wyniszczające - szczególnie takie non-stop. Sam byłem kiedyś graczem, a teraz na gry nawet patrzeć nie mogę spróbuj je czymś zastąpić. (nikt Ci nie każe z nich całkiem zrezygnować).

Natłok myśli mnie denerwuję bo są one różne

Z natłokiem myśli trzeba się pogodzić i nauczyć się ukierunkowywać je na jakiś konkretny tor

[P4T0R]

@UP
Po prostu, nie mam motywacji, chęci, nic. Nie chcę mi się szukać, robić czegokolwiek i wszystko mnie odrzuca. Mam to gdzieś. Z góry wszystko zakładam, ale takie moje podejście.

[Lynx]

P4T0R - Piotr w skondensowany sposób dał Ci receptę. Musisz być autorem swego życia.
Często żyjemy w taki stanie, że nie wiemy w którą stronę ruszyć. A tak naprawdę odpowiedź na pytanie czego chcemy mamy w sobie. Tylko trzeba odwagi i chęci aby się w siebie wsłuchać. Ale to wszystko wymaga jednak trochę wysiłku. I pewnej dyscypliny, aby wyrobić sobie określone nawyki. Przecież gdy jesteś głodny jedzenie wprowadzasz do ust a nie np. do szyi. Czyli każe Twoje działanie musi być w jakim stopniu celowe, a poprzez wyuczenie będzie łatwiejsze.

[Pierzasta]

Mam inny sposób. Nie śpię jeżeli myśli mnie nachodzą. Potem organizm sam się wyczerpuję i jedyne czego chcę to sen. Kiedy rok szkolny się zacznie pewnie też będę to miewał, ale wtedy to już bez żartów będę musiał próbować usnąć. O szukaniu jakiegoś aktywnego zajęcie mogę zapomnieć. Hobby? Wolne żarty. Sam jeszcze nie wiem co bym chciał w życiu robić, poszedłem tam gdzie jestem bo gdzieś trzeba. Mógłbym nie grać, ale nie mam co ze sobą zrobić, jak już pisałem wcześniej. Natłok myśli mnie denerwuję bo są one różne, to jest depresja (Ja tak myślę), wychodzę na balkon w nocy i myślę sobie pierwsze piętro to za nisko.

Ostatnia klasa szkoły średniej przed tobą? Nie martw się, to klasyczny "dołek pośrodku", zresztą w ogółe w takim wieku można popaśćw takie nastroje, bo tak jakoś rzeczywistość uderza, i pewnie hormony tez robią swoje, ale naprawdę robi się lepiej później. Najgorzej chyba jest nakręcać błędne koło, przez myśłenie o tym w kółko, że jest niefajnie, nie ma się energii, nie ma motywacji, ple ple.... tak naprawdę pewnie i tak nie masz w tej chwili niczego interesującego do zrobienia, więc nic dziwnego że ci się nie chce. Jak będziesz miał jakieś fajne okazje, a nie będzie ci się chciało, to wtedy możesz zacząć się martwić.

[Perwik]

Pierzasta, piszesz do kolesia, który już nie istnieje

[Pierzasta]

Faktycznie No cóż, to zostanie innym ku pouczeniu... serio, naprawdę w okresie dorastania to się ludzie czują róznie, rożniście, najczęściej dziwnie. Najważniejsze to mieć na to wyjebane. 8)

[Tyyr]

Jak odnaleźć miłość?

[Hunter]

rozglądaj się w koło miej otwarte oczy a miłość sama Cię znajdzie ...
podobno
ale tak naprawdę to nikt tego nie wie

[Elkora]

módl się do jezuska

[Pierzasta]

Jak odnaleźć miłość?

A co, zgubiłeś?

[Hunter]

Ale tak na serio
To myślę że miłości nie można odnaleźć, można nią za to kogoś obdarować , otrzymać ją od kogoś

ale wiesz :
"szukajcie a znajdziecie "