((((((. Kupować też nie mam ochoty. Jednakowoż zawsze można rozejrzeć się w necie 
.
Cóż, zwykle mam problem z odniesieniem się do czegoś, czego nie doświadczyłam. A z własnych doświadczeń mogę jedynie powiedzieć coś nt. dwóch kierunków i to na jednej uczelni (UJ).Crimson pisze:Emjotka - a może Ty polecisz jakiś kierunek?
.Mało ścisła jest na dzień dzisiejszy psychologia emocji i motywacji. Tyle, że to w istocie mały wycinek psychologii. Owszem - chyba najbardziej popularny - ale ocenianie całości dziedziny przez ten pryzmat nie jest najlepszym posunięciem.Pierzasta pisze:Nie znam sięspecjalnie na psychologii, ale wydaje mi się, że (niezaleznie od podstaw tej nauki) dużo jest rzeczy mało ścisłych, stąd różne, czasem przeciwstawne teorie i pomysły.
O, to pewnie to, co miałam na myśli. Np. część psychologów bardzo narzuca swoje poglądy, np. w gazetach facet z pozycji psychologa mówi że celem życia człowieka i największym źródłem satysfakcji jest posiadanie potomstwa. Może to mały wycinek, ale niestety dużo tego w mediach. Osobiście wolę teorie poparte badaniami. I nie oceniam całości, tylko zwracam uwagę na pewne aspekty odróżniające psychologię od np. fizyki.Emjotka pisze:Mało ścisła jest na dzień dzisiejszy psychologia emocji i motywacji. Tyle, że to w istocie mały wycinek psychologii. Owszem - chyba najbardziej popularny - ale ocenianie całości dziedziny przez ten pryzmat nie jest najlepszym posunięciem.Pierzasta pisze:Nie znam sięspecjalnie na psychologii, ale wydaje mi się, że (niezaleznie od podstaw tej nauki) dużo jest rzeczy mało ścisłych, stąd różne, czasem przeciwstawne teorie i pomysły.
Nie tylko na UJ tak jest, to musi być jakaś skaza slawistówEmjotka pisze: Pierwszy to filologia słowiańska. Kadra z niesamowitą wiedzą i... zerowymi kompetencjami, jeżeli chodzi o umiejętność tworzenia programów nauczania i ich wdrażania. Makabra. Człowiek idzie na te studia zafascynowany językiem, kulturą, literaturą; tymczasem spora część kończy je z uczuciem pod tytułem jak-można-było-tak-spierdolić-tak-ciekawy-kierunek.
Mam wrażenie, że oni wychodzą z załozenia, że skoro jesteś na tyxh studiach, to jesteś pasjonatką i do wszystkiego będziesz siędokopywać. Po części jest nauką ścisłą (przyrodniczą), po części społeczną (przy czym zdaje się, że o wiele mocniej zmatematyzowaną niż np. socjologia, gdzie gadania jakościowe przeważają chyba nad ilościowymi, co nie pozwala na głęboką analizę danych). Nie da się (przynajmniej na chwilę obecną) przyporządkować psychologii do jednego paradygmatu.Pierzasta pisze:A czy ja mówię, że nie jest? Mówię, że mało ścisła mi się wydaje. To, że coś nie jest nauką ścisłą, nie oznacza, ze nie jest nauką.
Filologia skutecznie zniechęca do lektoratów. Najbardziej "urocze" na UJ jest to, że czeka mnie jeszcze lektorat angielskiego, bo przecież ani serbskiego, ani niemieckiego, ani rosyjskiego, ani słowackiego nie mogłabym sobie na to miejsce przepisać. Angielski jest obowiązkowy (jakby większość tekstów naukowych nie była dostępna też po niemiecku albo rosyjsku a znajomość rzadziej tłumaczonych j. słowiańskich nie była wystarczającym atutem).Pierzasta pisze:Oprócz tego, studiując na dużym uniwerku, czasem można się załapać na lektorat jakiegoś języka, ja np. jeden semestr chodziłm na tybetański - nic się nie nauczyłam akurat ale było fajnie.
Fizycy mają łatwiej, bo rozpracowują niższy poziom organizacji materii, dzięki czemu o wiele łatwiej o operacjonalizację danych i mniej jest zmiennych (w tym zakłócających). Eksperymenty są dużo łatwiejsze do przeprowadzenia, bo wpływ obserwatora może "jedynie" "nieco" zmieniać wyniki. Dobry psycholog powinien mieć właściwie przynajmniej średnią wiedzę z matematyki, chemii, fizyki i biologii - a o to nadal trudno...Pierzasta pisze: I nie oceniam całości, tylko zwracam uwagę na pewne aspekty odróżniające psychologię od np. fizyki.
Tia... My ci damy stos lektur, których i tak nie dasz rady przeczytać i nieziemsko nudną część gramatyki, a Ty zajmij się resztą. Ma-sa-kra...Pierzasta pisze:Mam wrażenie, że oni wychodzą z załozenia, że skoro jesteś na tyxh studiach, to jesteś pasjonatką i do wszystkiego będziesz siędokopywać.
Te obowiązkowe lektoraty z angielskiego albo niemieckiego to najczęściej czysta formalność. Tylko raz miałam całkiem spoko lektorat z niemieckiego, ale i tak raz w tygodniu to trochę za mało żeby się porządnie języka nauczyć. A co dopiero, kiedy prowadzącemu sięnie chce i uważa, ze robi przysługę studentom jak pogada sobie od niechcenia albo odwoła zajęcia.Emjotka pisze:Filologia skutecznie zniechęca do lektoratów. Najbardziej "urocze" na UJ jest to, że czeka mnie jeszcze lektorat angielskiego, bo przecież ani serbskiego, ani niemieckiego, ani rosyjskiego, ani słowackiego nie mogłabym sobie na to miejsce przepisać. Angielski jest obowiązkowy (jakby większość tekstów naukowych nie była dostępna też po niemiecku albo rosyjsku a znajomość rzadziej tłumaczonych j. słowiańskich nie była wystarczającym atutem).Pierzasta pisze:Oprócz tego, studiując na dużym uniwerku, czasem można się załapać na lektorat jakiegoś języka, ja np. jeden semestr chodziłm na tybetański - nic się nie nauczyłam akurat ale było fajnie.
. Że lektoraty w JCJ (Jagiellońskie Centrum Językowe - dla nierozkminiających skrótu) to zazwyczaj farsa na poziomie góra gimnazjalnym, to inna sprawa... Ale ja bym wolała jednak poświęcić ten czas na leżenie w parku, czytanie książek czy uczenie się (w teorii czy praktyce) psychologii rozwojowej czy poznawczej. No ale cóż, czasem trzeba pójść na kompromis... )
A ktoś Ci jej broni czytać prywatnie?Crimson pisze: Nie dlatego, że by miało być trudno, tylko byłoby mi brak literatury filozoficzno-socjologiczno-psychologicznej.
Argument, że najlepiej mieć konkretny zawód + dużo różnych fajnych hobby jest mocnyCotta pisze:A ktoś Ci jej broni czytać prywatnie?Crimson pisze: Nie dlatego, że by miało być trudno, tylko byłoby mi brak literatury filozoficzno-socjologiczno-psychologicznej.
. Poza tym nie będę raczej typem wiecznej studentki, chciałabym mieć pracę już na pierwszych latach. Problem w tym, że ja będę uczyć się o algorytmach, znosić towarzystwo informatyków i komputerów, tymczasem przez te 5 lat będą mi niesamowicie działać na nerwy panny na psychologiach, polonistykach czy innych kulturoznawstwach.. 
A jak nie będziesz mogła wytrzymać, to można drugi fakultet spróbować sobie dorzucić. Albo stamtąd uciec. To nie są aż tak nieodrwacalne wybory, to człowiek sam robi z nich coś nieodwracalnego.Polecam informatykę.Crimson pisze:No to złożyłam papiery...
UJ:
- informatyka,
(...)
[Heh, gdybym miała wybierać w wieku 16 lat, złożyłabym na filozofię albo... buddologię (jest taki kierunek w tym roku na UJ.]
Z tego wszystkiego powinnam się dostać na informatykę, to kulturoznawstwo z twórczym pisaniem (bo o to w tej specjalizacji chodzi), dziennikarstwo, ale na UŁ i najprawdopodobniej socjologię na AGH.
Złożyłam papiery na UJ - dziennikarstwo oraz edytorstwo... z ciekawości.
Pewnie polecilibyście mi informatykę i sama bym sobie ją poleciła, bo brat jest po i przed 30 ma świetną pracę w firmie współpracującej za granicą... ale pocięłabym się na pierwszym roku :/. Nie dlatego, że by miało być trudno, tylko byłoby mi brak literatury filozoficzno-socjologiczno-psychologicznej.
Chuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu***j...
Que?Crimson pisze: Hm... w liceum byłam na profilu mat-fiz-chem-inf (dokładnie tak). FAJNIE, naprawdę, jest być damskim rodzynkiem w męskim cieście, ALE... buzujące hormony, zwłaszcza w takim otoczeniu, uczyniły ze mnie zwierzę posługujące się alogiką.
Ma rację. Ale ja chyba wiem dla kogo są te zajęcia- dla tych wszystkich debili, którzy robią strony a nie umieją pisać po polsku ani nie słyszeli o prawach autorskich.Crimson pisze: Na UJ jest jeszcze kierunek, gdzie wykłada cała śmietanka UJ, AGH i krakowskiego ASP, zwany elektroniczne przetwarzanie informacji. Połowa przedmiotów dotyczy informatyki, druga połowa to miks zajęć o sztuce i lingwistyce.
Ma cię to uczynić zawodowym webmasterem.
Pokazałam program osobistemu informatykowi, czyli bratu. Stwierdził, że to zwykły szajs, a poza tym, webmaster to ten z zawodów informatycznych, gdzie najgorzej płacą i już lepiej od razu iść na informatykę.
Może będą ci działały na nerwy, ale raczej nie z zazdrościCrimson pisze: Trudno. Informatyka czeka
Argument, że najlepiej mieć konkretny zawód + dużo różnych fajnych hobby jest mocny
Chrzanić to
Według mnie nie ma co się też spinać i garnąć się do pracy od pierwszych lat studiów. Jeśli od kogoś nie wymaga tego sytuacja, to odradzam. Jest dużo fajnych rzeczy, które można robić na studiach. Lepiej wykorzystać ten czas na rozwijanie się, poszerzanie horyzontów. Ciągnąc pracę i studia jednocześnie, może Ci nie wystarczyć czasu na to dużo różnych fajnych hobby. Sytuacja informatyków na rynku jest całkiem niezła, nie jest tak, że trzeba zaczynać pracę już na studiach, bo inaczej to koniec świata się stanie i nikt Cię do roboty nie przyjmie. Różne firmy mają różne strategie zatrudnienia, są studenckie biedronki dla programistów, są też takie firmy gdzie nie jest to tak dobrze postrzegane, bo wtedy zaniedbuje się trochę i studia i pracę.Crimson pisze:Argument, że najlepiej mieć konkretny zawód + dużo różnych fajnych hobby jest mocny
