Emocjonalny Offtop

[Molik]

Mam takie dziwne pytanie,
jakbyście się czuli, gdybyście nie zdali matury w pierwszym terminie?

Jak zobaczyłam, że mój wynik matury z rozszerzonego polskiego jest znacznie niższy (ale i tak stosunkowo wysoki) niż z większości matur próbnych, to czułam się źle (jakbym zawiodła siebie samą, nauczycielkę, która mnie przygotowywała i szkolną bibliotekarkę), ale tylko przez jakiś czas (mniej więcej dwa miesiące), bo i tak wiedziałam, że dostanę się na to co chcę i gdzie chcę. A zawód był dlatego, bo język polski od 5 klasy podstawówki był moim ulubionym przedmiotem i dziedziną, w której się wyróżniałam i przez kilka lat odnosiłam sukcesy.

Podejrzewam, że gdybym z czegokolwiek nie zdała matury, to byłoby znacznie gorzej - przez uwarunkowania społeczne.

[infinity]

Moje otoczenie twierdzi, że mój lęk jest irracjonalny. Ale... i tak chce mi się rzygać.

[chokureika]

Nie wiem jak się wydostać z poziomu piątego. Mam wrażenie, ze wszystkie te zahamowania i lęki już wrosły mi w kręgosłup.

[Diamentowy Kruk]

Nie wiem jak się wydostać z poziomu piątego. Mam wrażenie, ze wszystkie te zahamowania i lęki już wrosły mi w kręgosłup.

Nigdy nie byłam dobra w pocieszaniu, ale spróbuję.
Wygrywasz póki walczysz ze sobą, z mechanizmami obronnymi, nawet jeśli stanęłaś w miejscu i wydaje się to Tobie kompletnie bezsensowne, ale mimo to próbujesz to wygrywasz. Wygrywasz ponieważ szukasz, walczysz sama ze sobą (a to nie łatwa sztuka) i nie poddajesz się. Wygrywasz, póki się nie cofasz, wygrywasz póki nie opuszczasz tego poligonu, mimo że może nie widzisz sensu, wygrywasz, ponieważ nie odpuściłaś. Łatwo jest przeciwstawiać się własnym słabościom, kiedy widzimy wyraźne efekty, trudniejsze to trzymać się swego, mimo ich braków, ale tylko przejście przez ten stan i przetrwanie, sprawi że wzbijesz się wyżej, a gdy już to osiągniesz, to.... sama wiesz najlepiej co, po coś w końcu walczysz. Te zmory znikną, a ty zahartowana będziesz mogła spokojniej kroczyć przez życie.

Mam nadzieję, że w miarę pomogłam, starałam się , ale nie nadaję się chyba do pocieszania. W każdym razie trzymam kciuki
Ja aktualnie też się morduję z 5 od dłuższego czasu...

[infinity]

A ja się cieszyłam, że przeskoczyłam z 8 poziomu na 5…

[chokureika]

A ja się cieszyłam, że przeskoczyłam z 8 poziomu na 5…

To cudownie, że wyskoczyłaś z 8 pro! dobrze pamiętam jaki to okropny stan.
Mnie męczy głównie to, że siedzę na 5 już rok (od zapoznania się z systemem, wygrzebania się z dołka i przechodzeniu powoli przez kolejne poziomy w górę) i mimo, że pracuję nad sobą i stałam się trochę bardziej poukładana, to przeskoczenie tych wszystkich barier, które poziom 5 tak dobrze opisuje wydaje mi się niemal niemożliwe. Zupełnie jakby były to cechy mojego charakteru, z którymi weszłam w dorosłość. Czuję się zablokowana, gdyż nie wiem jakie działania powinnam podjąć, by dostać się wyżej.

@Diamentowy Kruk - Dzięki

[Diamentowy Kruk]

A ja się cieszyłam, że przeskoczyłam z 8 poziomu na 5…

Ej ej ej ja z 8 też się wcześniej wygrzebywałam
Tak na pocieszenie to każdy ma swoje zmory. Ja jak zobaczyłam swój wynik na nerwicę w tym teście co miał 90 pytań, to chciałam skakać ze szczęścia pod sufit, bo tyle w to pracy włożyłam, a w porównaniu z twoimi są i tak kiepskie

Chokureika co do 5 poziomu zdrowia to mam takie same odczucia, nie widzę siebie w ogóle na 4.

[R25]

A ja się cieszyłam, że przeskoczyłam z 8 poziomu na 5…

Chokureika co do 5 poziomu zdrowia to mam takie same odczucia, nie widzę siebie w ogóle na 4.

(bardzo subiektywnie)
Na 4pro chyba trzeba zebrać trochę lat doświadczeń w sferach, które się nie docenia dla 5 stosunkowo łatwo znaleźć tę sferę (nie jest wielkim problemem "wiedzieć" co trzeba zrobić, gorzej wprowadzić to w życie)("Bardziej zaabsorbowane własnymi wizjami i interpretacjami niż otoczeniem">bardziej zainteresować się otoczeniem niż wizjami i wyobrażeniami na jego temat) Problematyczne jest tu przełamanie lęków, które uniemożliwiają "wyjście do ludzi/świata". Pomocne może być stawianie siebie pod ścianą "albo pójdę do sklepu po bułki, albo umrę z głodu" itp. U mnie ten proces (stopniowo) zajął kilka lat by wejść na 4pro.

W skrócie, polega ono na przełamaniu (lub przełamywaniu) się i mniej lub bardziej aktywnym kontaktowaniu z innymi (zaczynając od zwykłych "rozmów" jak np. w sklepie przy kasach) by wymieniać się swoimi doświadczeniami i czerpać wiedzę z doświadczeń innych, nie ograniczać się tylko do tego, co się myśli samemu, mając w poważaniu (prawie) całą resztę. 5 na 4pro może przypominać towarzyskiego mruka, który siedzi i milczy całą imprezę (w gronie "zaufanych osób"), dopóki ktoś go nie zagada na interesujący temat, taki w którym może się podzielić swoją wiedzę, albo rozmowa sama zejdzie na takie tory, ułatwiając włączenie się w dyskusje. Do rozmowy nie trzeba zachęcać i nie jest ona odbierana jako "przymus" mówienia w towarzystwie. Jeśli nie poczuje się chęci do wypowiadania (na wybrane przez siebie, dobrze poznane tematy) raczej nie ma co myśleć o wejściu na 4pro, bo do tego trzeba w jakiś sposób dojrzeć

Drobny problem będzie z 3 pro, bo za bardzo skupiam się na zbieractwie informacji, książek, serii anime itp., ale tu chyba wystarczy, że znajdę siłę i wolę, by przekuwać swoje pomysły w czyn. Od czasu do czasu mi się to udaje. Obecnie częściej, ale sugerując się że PRO to stan/reakcje itp. jaki jest w chwilach słabości, jeszcze mi do tego brakuje paru lat (nadal nie czuję gotowości, by pare pomysł teraz wcielać w życie, "ale mam plan/y" )

Nie wiem co miała by zrobić 4, ale tak myślę, że może ogarnąć swoje zewnętrzne życie, zaprowadzić ład i porządek, w jakim czuje się faktycznie dobrze, a nie tylko możliwie wygodnie przebywa

[Ael]

A u mnie przeskoczenie z poziomu 5 na 4 wiązało sie z tym, że przynajmniej częściowo byłam w stanie polubić i zaakceptować siebie. Taką, jaka jestem, a nie swój obraz w głowie.
Ale na trójkę wciąż nie przeskoczyłam do końca, coś mnie blokuje

[infinity]

To cudownie, że wyskoczyłaś z 8 pro! dobrze pamiętam jaki to okropny stan.

Ej ej ej ja z 8 też się wcześniej wygrzebywałam
Tak na pocieszenie to każdy ma swoje zmory. Ja jak zobaczyłam swój wynik na nerwicę w tym teście co miał 90 pytań, to chciałam skakać ze szczęścia pod sufit, bo tyle w to pracy włożyłam, a w porównaniu z twoimi są i tak kiepskie

Kiedyś w tym teście miałam prawie wszystkie (bo fobie na niskim? przeciętnym?) wyniki bardzo wysokie ;x Niby zrobiłam duży postęp, niby gdzieś w środku się cieszę, ale to wiecznie za mało. Ja chcę więcej, wkurza mnie to, że ciągle nie jest idealnie. Chyba to połączenie z jedynką? Nie wiem. Niby czwórka integruje się w stronę jedynki, a w moim przypadku to bardziej negatywne. Na ów 8 poziomie to było jeszcze widoczniejsze.

BTW co do swoich wcześniejszych postów, matura z matematyki napisana na 40-50%Czyli wszystko da się zrobić i zmienić na lepsze

[Diamentowy Kruk]

BTW co do swoich wcześniejszych postów, matura z matematyki napisana na 40-50%Czyli wszystko da się zrobić i zmienić na lepsze

A widzisz nie jest tak źle
R25 wielkie dzięki za rady Ja co prawda kontakt jakiś nawiążę, ale z podtrzymaniem relacji to lipnie, no ale wszystko da się zmienić, trzeba tylko trochę pracy i czasu

[Shavira]

Jak zaczęliście swoją pracę nad przejściem z niskich pro na wyższe?
Nigdy wcześniej się nad tym nie zastanawiałam, jak już się wygrzebałam z dna to utrzymywałam się dość stabilnie na poziomie czwartym (jakoś bez ambicji, jeśli chodzi o osiągnięcie 1-3), ale ostatnio zdarzają mi się nawet zjazdy na szósty i doszłam do wniosku, że przydałoby się to ogarnąć.

[infinity]

Na już 7 pro przełomowym momentem było zerwanie z baaaardzo chorym chłopakiem -> też uznałam, że na pewien czas zerwę znajomości z osobami, które w tym czasie mogłyby mi namieszać w głowie, głównie przez imprezy. Na samym początku dałam sobie spokój ze wszystkimi. Miałam czas (i trzeźwy umysł) do zastanowienia się nad tym po co to wszystko, czy chcę tak żyć, zamiast naprzemiennie uciekać od bólu i się w nim taplać. Wcześniej w różnych odstępach czasu brałam antydepresanty i je rzuciłam, żeby samemu nauczyć się tej stabilności. Paradoksalnie samotność mi bardzo pomogła, choć kiedyś mnie niszczyła. Nie było tak 8 poziom ->7 i to co wypisałam, w miedzy czasie się dużo działo i zmieniło również we mnie, przestałam tak sztywno patrzeć na wieele rzeczy i zaczęłam iść w drugą skrajność i właściwie dalej, choć mniej borykam się z tymi dwoma biegunami.
W tym czasie nie pamiętałam o istnieniu enneagramu. Choć moja sytuacja to też pewnie kwestia rozbuchanych nastoletnich hormonów przez co ten post może być dla kogoś innego gxxxx warty.

[infinity]

Nie wiem co mi odbiło z połączeniem z 1, najslabszy trop jaki mogłam podjąć xd

[Faral]

Nie wzięli mnie na praktyki, na które bardzo chciałem iść. Jest mi teraz tak bardzo źle