O tak, to bardzo ciekawe, ale większość ludzi tylko kręci z niedowierzaniem i dezaprobatą głową jak próbuje się podzielić uzyskaną wiedzą o rozkładzie pęknieć w płytkach czy jak zbyt się pogrąże w obserwacji ścianyRegis pisze: Albo o czymś myślę albo tylko szukam odkrywczych metafor w ułożeniu płytek na podłodze (i zazwyczaj znajduję). Po jakimś czasie muszę iść na lekcje, ale gdyby nie to, siedziałbym tak dłuuugo.
Nie do końca. Przy wypowiedzi publicznej staram się usłyszec jak to brzmi dla słuchających, poniekąd można powiedziec, że wyobrażam sobie jak wyglądam z zewnątrz. Na szczęście nie muszę zbyt często robic takich rzeczy (szkołę skończyłem 2 lata temu) nie przepadam za takimi sytuacjami, zwłaszcza, kiedy trzeba kogoś do czegoś przekonac.tzlm pisze:Podczas wystąpień publicznych, bądź odpowiedzi ustnej w szkole. To jest tak jakbyście nagle wyskoczyli z ciała i obserwowali siebie z jakiejś odległości, niejednokrotnie towarzyszy temu uczucie że jest się kimś całkiem sobie obcym. Czy wy doświadczacie czegoś podobnego?
? Bo ja tak.Ze mną i tak nie da się nic zrobić, a ciuchy byle były ciemne, albo takie EMOOO. Wiesz, ale to EMOOO prawie mi nie wychodzi. Ogólnie, to mi to zwisa.Midian pisze:takie oftopowe pytanie: czy wy też przejmujecie się swoimi ciuchami i wyglądem
A czy możesz mnie uświadomić i powiedzieć co to znaczy?tzlm pisze:albo takie EMOOO
To chyba mam jakieś skłonności do utopii. Basketcase, widzisz znalazłeś słaby punkt całego mojego planu z tą bezcielesnością.Basketcase pisze:Przede wszystkim nie może istnieć. Jeśli jesteś niematerialny, nie masz swojego "ja", żadnego punktu odniesienia, więc nie istniejesz
To mnie również należy współczuć. Aczkolwiek mam dla Ciebie zadanie, zrób sobie prosty test i odpowiedz na pytanie: 'Czy nie jestem ciałem?' Jeśli znajdziesz jakieś odpowiedzi to proszę, napisz.Zaden człowiek nie jest "ciałem", ani materią. Zrób sobie prosty test i odpowiedz sobie uczciwie na pytanie: Czy jestem ciałem? Jeżeli Basket tak sobie odpowieda, to tylko mu współczuć.
Logicznym natomiast jest pytanie "czy posiadam ten dom na wlasność?" 
Koncepcja śmieszna, acz bezwartościowa :DBez wątpienia nie jestem ciałem. Jestem jedynie wyposażona w ciało. Ale tylko przejściowo. Moje ciało się starzeje z upływem każdego dnia, godziny i sekundy. Mnie to nie dotyczy. Przeżywam uczucia tak samo i równo intensywnie jak przed laty np. radość z otrzymanego prezentu odczuwam tak samo jak przed laty, i za 10 lat będę czuć tak samo, wściekłość z powodu zaciętego palca jest też taka sama itp. Czas się tego nie ima. Zdolność myślenia też się nie starzeje, choć oczywiście moje myśli są dojrzalsze.
Tak, można tak powiedzieć. Można powiedzieć że jesteś wcieloną energią, bądź też wcieloną światłością. Kwestia upodobania. Żeby wyobrazić sobie moc drzemiącą w nas samych to wyobraźcie sobie jak wielką energię otrzymujemy przez samo rozszczepienie atomu. A energia ta chowa się przy tej którą otrzymujemy przy anihilacji.Pytanie numer 3 w takim razie. Czy wedle (meta)fizyków - jestem tylko wzbudzeniem falowym w strukturze wszechświata, zdolnym do propagacji oraz produkcji innych wzbudzeń? (myśli, czynów)
I czy takie wzbudzenie może zgodnie z prawem zachowania masy(brak) i energii(wyłącznie) kiedykolwiek zaniknąć? Smile
