Enneagram

Your score:
38 (fear) + 38 (avoidance) = 76

65-80 Marked social phobia

Od średniej piątek jakoś nie odbiegam. Jestem dumna ze zbalansowanego wyniku fear:avoidance (ale nie wiem dlaczego 8) )

Your score:
21 (fear) + 33 (avoidance) = 54


The scoring scale:
55-65 Moderate social phobia

Zdziwiłam się, bo wydawało mi się, że bardziej nieśmiała jestem.

Ja natomiast mam: 27 (fear) + 46 (avoidance) = 73.
Nie jest chyba źle.

26 (fear) + 27 (avoidance) = 53

Myślałem że będzie gorzej. Kiedyś pewnie było by w granicach 80, ale starałem się nad sobą pracować i wyszło całkiem nie źle Może to również dzięki przebywaniu w środowisku, w którym osoby są raczej otwarte.

41 (fear) + 35 (avoidance) = 76

65-80 Marked social phobia

Your score:
39 (fear) + 34 (avoidance) = 73


The scoring scale:
55-65 Moderate social phobia
65-80 Marked social phobia
80-95 Severe social phobia
Greater than 95 - Very severe social phobia

to widzę, że jak na 5, to przeciętnie

49 /fear/ + 52 /avoidance/ = 102

Hmmmm, co o tym myśleć?

Nie przejmować się.

Your score:
53 (fear) + 47 (avoidance) = 100
Greater than 95 - Very severe social phobia

I tak jestem z siebie dumna... bo jeszcze rok temu miałam 65 (fear) + 65 (avoidance) = 130

Czy to źle być mało socjalnym...? Jak próbuję być bardziej otwarta, to już nie jestem sobą, tylko gram, a ja jestem bardzo głęboko zamknięta gdzieś tam w środku...

Spinka pisze:Your score:
53 (fear) + 47 (avoidance) = 100
Greater than 95 - Very severe social phobia

I tak jestem z siebie dumna... bo jeszcze rok temu miałam 65 (fear) + 65 (avoidance) = 130

Czy to źle być mało socjalnym...? Jak próbuję być bardziej otwarta, to już nie jestem sobą, tylko gram, a ja jestem bardzo głęboko zamknięta gdzieś tam w środku...

Mam tak samo, albo jestem sobą i dokucza mi samotność albo gram i jestem wśród ludzi.

ewanna2409 pisze:Mam tak samo, albo jestem sobą i dokucza mi samotność albo gram i jestem wśród ludzi.

Zastanawiam się, jak to zmienić... Ale to tylko jedna wielka paranoja. Na przykład teraz, jestem zakochana od pół roku, zauroczona prawie rok w pewnej dziewiątce... I tylko myślę, co robić a czego nie, jak postępować a jak nie, czy jako dziewczyna powinnam dawać jakieś znaki czy coś... I co z tego wynikło? Nic, bo zamiast się ruszyć i wyjść z domu, pogadać, zrobić cokolwiek, to siedzę przy kompie i wertuję wszystkie możliwe strony, zbieram informacje... A nawet jak już z nim rozmawiam, to się zastanawiam, co to mogło znaczyć, co on powiedział, czy mogę coś odpowiedzieć, a jak tak to co... Czasem zazdroszczę ósemkom, tej spontaniczności... Czy jako piątka mam możliwość przestać się kiedyś bać i zastanawiać, a wreszcie coś zrobić? Jak na razie udaje mi się to tylko po 40 bezsennych godzinach, wtedy hamulce puszczają...

Czy jako piątka mam możliwość przestać się kiedyś bać i zastanawiać, a wreszcie coś zrobić?

To kwestia wiary w siebie. Jeśli przestaniesz czuć się niedowartościowana, jeśli zdasz sobie sprawę z własnych zalet, oraz wartości, wtedy wszystko stanie się łatwiejsze.

A w praktyce? Należy ćwiczyć. Spróbuj pojawiać się częściej w miejscach publicznych-np. sklepach, na ulicy i tak dalej. Zacznij sobie wyobrażać, że jesteś gwiazdą filmową, i budzisz zachwyt. Jeśli się zaczynasz czegoś bać, traktuj to jako wyzwanie, test siły charakteru-wtedy łatwiej się z tym zmierzyć. Ja tak robię od niedawna, i faktycznie to pomaga. Dobre ćwiczenia na spontaniczność. Ale trzeba ćwiczyć ;d

Mal, czy to efekt tej książki o podrywie?

Jaką książkę o podrywie czytałeś, Mal?

Litości:D