Agresja

[ktośtam]

Właśnie dlatego jestem przeciwnikiem tłumienia w sobie agresji. Lepiej jest na kogoś nakrzyczeć, ktoś się odwzajemni i potem jest spokój.

Spokój? W moim przypadku zaczyna się piekło, ponieważ coraz trudniej jest mi się opanować... Wszystko kończy się, gdy ktoś nie ma już siły dalej się kłócić. Wtedy zaczynam obwiniać siebie za całe zajście. Dlatego zwykle próbuję to opanować, tylko, że nie zawsze mi się udaje...

[Nesca]

I tak zle i tak niedobrze... Ta wyrzucana z nas sprawa ma taka sile, ze niszczy innych, a tlumiona niszczy nas samych... trudne...

[Zielony smok]

Odsyłam do lektury w dziale Dziewiątek.:Gniew i Wielki Wybuch Słonia.
Błędem jest tłumienie, błędem jest też działanie pod wpływem...więcej konkretu w moich tam zamieszczonych postach....

[Nif]

A ja nie potrafię na nikogo nakrzyczeć. Jak krzyczałam, to jeszcze większe piekło z tego wychodziło. Ale jak tak naprawdę jestem na kogoś zła, to to wyłazi, czasem zupełnie przypadkiem potrafię w jednym zdaniu upchnąć całą moją skrywaną nienawiść i złość. Ugryźć się w język najlepiej! Po czymś takim czuję się tak okropnie winna, taka paskuda, ale moja przyjaciółka czasami naprawdę mnie wnerwia

[Madź]

Chyba można nazwać mnie agresywną, bo takie zachowanie przejawiam na ogół. Jeżeli jestem naprawdę wkurzona, krzyczę na wszystko. W sumie nie na konkretną osobę, tyle może dobrego, ale tak ogólnie, potok niecenzuralnych, wykrzyczanych słów, jakbym chciała, by usłyszał to cały świat. No i staję się wówczas drażliwa, bez kija nie podchodź. Pamiętam jeden napad szału, wywołany całkiem błahym powodem, już nawet dokładnie nie pamiętam jakim. Ale wtedy czułam, jakby coś we mnie wstąpiło, jakbym to nie ja kierowała swoim ciałem, straszne.
Choć w sumie nie jest tak zawsze. Czasem jest tak, że zupełnie nie widać po mnie co czuję i jak wszystko się we mnie trzepie. Nie wiem od czego to zależy, ale raz reaguję bardzo impulsywnie, innym razem nie daję po sobie poznać, że coś jest nie tak.

[nata107]

ja jestem bardzo nerwowa i impulsywna często mam ataki szału, krzyczę na wszystko i wszystkich, potrafię być naprawdę przykra. a potem.. potem cholernie żałuję i jest mi wstyd

[Sigurrós]

ja staram sie nie wywlekać swoich emocji na zewnatrz
wolę przyjąć pozę chłodnej obojętności
a w środku przeżywać
wiec agresywna raczej nie jestem.

[Nesca]

Nif wlasnie niedawno uczylam sie powstrzymywac emocje, jak zaczelam to oduczylam sie je ukazywac... i to tez nie bylo dobre, bo emocje to jedyna sila jaka mam, jest ona co prawda destructywna, ale potrafi mnie wiesc do celu jak nic innego...

ale oczywiscie nie mowie tu o wiodacej do celu agresji, zeby nie bylo

[Gundam02]

Agresja, nerwy i wybuchowość to mój wielki problem.

dokładnie jak u mnie jak boooma tykam tylko do pewnego momentu jak prrzestane to wybucham a wtedy jest bardzo zle dla wszystkich na mojej drodze.

[Matea]

A kto powiedział ,ze nie można sobie pokurwić ? Człowiek jest tylko człowiekiem i posiada EMOCJE. Tłumienie ich uważam za najbardziej destrukcyjna rzecz jaką można zrobić zarówno w stosunku do siebie jak i do innych ludzi. Człowiek tłumiący emocje staje sie jeszcze gorszy ,zaczyna czychać za czyjąś porażkę ,staje się wredny i podstępny. Szczere okazywanie emocji uważam za jak najbardziej słuszne.
To tak jak z płaczem. OCZYSZCZA

Choć ostatnio zauważyłam ,że im bardziej się wkurwiam tymbardziej los się obraca przeciwko mnie - cóż za ironia xD

[Amelia]

Może i masz racje, im szybciej je z siebie wyrzucisz tym lepiej,tylko ze niestety często wpadam w 5ke i uciekam od emocji które i tak sa we mnie za głęboko.. i tym bardziej po czasie mocno wybuchają, raniąc wszystkich dookoła:(
Za długo wszystko trzymam w sobie,dopiero gdy wybucham,ktos dopiero zauważa że tyle bólu mogło być,nagromadzić się we mnie...
Czasem wkurza mnie że nie umiem mówić o swoim bólu najbliższym mi osobom,tylko uciekam.

[silver]

No nie... nie jest lepiej na kogoś nakrzyczeć żeby się wyładować, bo ten ktoś nie musi mieć cierpiętniczej natury, obcowanie z wulkanem męczy, nawet najlepszy przyjaciel nie wytrzyma ciągłego napięcia. Poza tym to sprowadzenie drugiej osoby do roli worka treningowego. Zastanawiam się czy próba przyjaźni z kimś do mnie podobnym nie zakończyłaby się szybciej niż by się zaczęła, c4kowy styl bycia jest irytujący.

[Kociaq]

Jak wygląda sprawa ze złością i agresją wśród czwórek? Ja jestem zwykle bardzo spokojny, ale zdarzają się chwilę, gdy potrafię wpaść w dziką furię... Później obwiniam się za ten wybuch złości, wpadam w depresję i długo nie mogę sobie tego wybaczyć, zwłaszcza, jeśli kogoś zraniłem, powiedziałem kilka słów za wiele. Czy jest to cecha czwórkowa?

Nie wiem czy to jest jedna z cech czwórek, ale u mnie jest tak samo, czyli: Na ogół jestem spokojna, miła, tolerancyjna, ale jeżeli ktoś mnie wku*wi, to denerwuje się do tego stopnia, że dochodzi do rękoczynów.
Napewno cechą czwórek jest emocjonalność. Niekiedy właśnie objawia się w postaci niekontrolowanych wybuchów złości....

[Mac]

Na ogół jestem spokojna, miła, tolerancyjna, ale jeżeli ktoś mnie wku*wi, to denerwuje się do tego stopnia, że dochodzi do rękoczynów.

Do mnie też ten opis pasuje, chociaż jestem 6w7. Myśle za każdy czlowiek, kiedy ktos go wku*wi jest zdolny do rękoczynów. Jedyną różnicą jest granica, po której wystapuja rękoczyny. Niektórych łatwo wytrącić z równowagi, innych trudniej.

[silver]

Myśle za każdy czlowiek, kiedy ktos go wku*wi jest zdolny do rękoczynów. Jedyną różnicą jest granica, po której wystapuja rękoczyny. Niektórych łatwo wytrącić z równowagi, innych trudniej.

Proszę, proszę... Społeczne patologie wychodzą na forum...