Twórczość - ujście dla ucisku

[NeRvOuS]

u mnie juest o tyle przesrane ze uwielbiam wyrazac emocje za pomoca sztuki....tylko nigdy nie moge sie zdecydowac jakiej....rysuje jeszcze wmiare , spiewam; sory;rycze metalowym growlem(hoc bez dercia mordy"slodko zawodze"-moja ciocia:P)teksty to inna sprawa(nieszczesliwy poeta z szuflada pelna pogniecionych kartek bo byly nie....nie cos tam:PP)teraz zaczynam powoli chwytac za gitre....co dziwne tworze w cholere a nikomu nie pokazuje(no chuba ze ukochanej:/)

[IntellectualBlackDreamer]

Ja , zazwyczaj pisze .
Pomaga i pozostawia ślad do którego można zawsze wrócić .
Z perspektywy czasu to inaczej interpretujesz nawet własne uczucia .

Nie wiem czy można nazwać to sztuka ,
ale będę wsól autorka kreskówki .
Cos podobnego do Simpsonow , ale nie plagiat , oczywiście .
Ot mój sarkazm i ironia będą miały arenę do popisu .

Czasami jeszcze bazgrze na ścianach swoje <<dzieła>>
ale wątpię , żeby można było to zaliczyć to jakiejkolwiek formy sztuki

[Dlugasek]

moje "wierszo-podobne-cos" ;D ;D
tylko to daje mi jakis sposob wylewania uczuc

[Nif]

a ja juz chyba nie potrafię, może się starzeję? Od miesiąca nie miałam dobrego rysunku, dobrej fotografii. Jakoś tak zatracam się w tym moim bólu i nie potrafię wyładować go na zewnątrz. Jakaś blokada.

[aesde]

a ja mam problem. Chciałbym się jakoś wyrazić przez sztukę ale nie mam jak. Za późno siętym zainteresowałem i nie mam po prostu żadnego tworzywa które mógłbym kształtować by pokazać co we mnie drzemie. poezja, rysunek, muzyka, fotografia.... odpada bo nie znam technik. marnie.

[Kwiecia]

Piszę, i to większy projekt niż jakieś opowiadanie, wiersz czy blog, a do wszystkiego nakręca mnie moja wspaniała przyjaciółka Trójka - dzięki niej nie rzucam wszystkiego, kiedy mam gorszy dzień i gdy to, co stworzyłam, nie podoba mi się i irytuje mnie

[Bonny]

Ja piszę opowiadanie. Fantasty. Może się spodobać, lub nie. Są tam elementy zdarzeń i sytuacji którch chciałabym przeżyć...

http://her-way.mylog.pl

P.S. To NIE JEST reklama, nie przymuszam do czytania.

[capleton]

kiedy chce a nie moge cos mnie rozrzuca w srodku, jakbym mial wybuchnac, ogolnie nie mam problemow z wena, ale czasem mam zastoje z 2-3 dni :/ boje sie, ze strace wene, to bylby najgorszy dzien/noc chyba :/

[Rilla]

Gdy byłam w 6 klasie podstawowej wpadłam w manię pisania wierszy. Gównie były to króciutkie rymowanki do pamietnika, ale zdażała się też od czasu do czasu wena na dłuższe teksty. Jak szybko przyszło to zamiłowanie, tak też szybko przeszło, bo trwało tylko rok. Nie nazwałabym tego ujściem dla uścisu, bo byłam wtedy jeszcze szczęśliwa i beztroska. Było to ujściem moich bardzo silnych emocji, które nagle oblały mi głowę: dojrzewanie, poznanie nowych fascynacji, zainteresowań, dogłębniejsze poznawanie świata. Po roku mi przeszło.
Po tym przyszły mroczne czasy potężnych dołów psychicznych, więc znalazłam inny sposób ukojenia duszy. Zaczęłam uciekać do pamiętnika i do dziś to robię. Całą boleść spisuję na papier; to pomaga. Człowiek potrzebuje pożalić się komuś, wypłakać, a jedyną osobą, która zawsze wysłucha jest on sam. Tą moją skromnął "twórczością" nikomu się nie chwaliłam, nie chwalę; chowam ją skrzętnie do szuflady i wyjmuję w chwilach przygnębienia.

[sarnandynka]

...

[Panna-Oleńka]

kiedyś pisałam wiersze. a może nawet nie wiersze, tylko kilku zdaniowe zlepki myśli, zrozumiałe tylko dla mnie...
teraz swoje problemy zostawiam na kartkach papieru w postaci rysunków.

no i oczywiście w krytycznych momentach zostają jeszcze ksiazki i muzyka... niezawodni przyjaciele!!!

[rafaq]

W wolnym czasie piszę opowieści fantasy

Zdaję sobie sprawę że pewnie nie jest to literatura z najwyższej półki ale pisząc czuję się spełniony. Mam takie złudne (aczkolwiek całkiem przyjemne) wrażenie że coś zależy tylko ode mnie.

Oprócz tego rysuję nałogowo. Już od najmłodszych lat. W godzinę potrafię zapełnić cały blok a w moim biórku walają się różne tzw. bazgroły, czyli coś na co akurat miałem wenę. Nie jest to na tyle ładne żeby gdzieś prezentować ale są zbyt ładne bym mógł je w czystym sumieniem wyrzucić.

Co do muzyki to nie mam niestety talentu wokalnego oraz (nad czym boleję) nie gram na żadnym instrumencie

Co do opowiadania, jakby ktoś chciał sobie poczytać to chętnie prześlę

[artamat]

Ja wyrażam swoje emocje, uczucia malując. Zawsze wszyscy się mnie pytają "O co w tym chodzi?", częste są teksty typu "Super obraz, jak coś takiego wymysliłas?" Strasznie mnie to denerwuje. Nie lubie mówić, co namalowałam. To tak, jakbym miała opowiedzieć o tym, co czuję, a to jest jakoś strasznie krępujące.

[Far]

Jak mija trochę dni podczas których nic nie rysowałem to jestem na siebie wściekły że marnuje czas i umiejętności. Teraz mam akurat ciężki okres na studiach i obowiązki paraliżują moje zdolności twórcze co jest dosyć stresujące. Do tego trzeba nieco swobody.
Przez wyrobioną rutynę mam już jednak zakodowane w głowie że w nocy o tej samej porze rysuje tabletem na komputerze jeden autoportret. Ponieważ cyfrowa technika daje niemal nieskończone możliwości to zawsze staram się to robić w innym stylu, kolorystyce. Nie musze się martwić o przypływ inspiracji i co powinienem malować bo temat jest zawsze ten sam. To taka moja codzienna medytacja, zapis mojego nastroju, uwolnienie energii. Co by się wokoło nie działo to moja jedyna stała. Do tej pory uzbierało się 380 takich dni.
Poza tym oczywiście robie jakieś szkice z wyobraźni czy będąc poza domem rysuje z natury w moim kieszonkowym szkicowniku. Szkoda że brakuje swobody na skończone ilustracje.

[Kivi]

Ja rysuję. Czasami mam ochotę pisać wiersze, ale zawsze mi się zdaje że to takie... w stylu mhocznej nastolatyXD Więc tego nie robię.