Za dużo kur*a myślę!!! :F

[ferment]

Przez myslenie, zamyslenie sie czlowiek czesto izoluje. To chyba jakas wewnetrzna potrzeba czworek do wsiakania w swoje mysli.

btw. wy myslicie czy sie martwicie?
Bo u mnie glownie to drugie funkcjonuje.

Ah, stres... zabija.

Absynt swieta racja. Zamyslam się i izoluje. Czesto ma to negatywne skutki bo poxniej jest " nic nie robisz!" , "czemu nic nie mowisz?". No i czasami jak mam jakąś poważna zagwózdkę to potrafie sobie wiele popsuc bo czesc zycia idzie w odstawke, bo wazniejsze jest dla mnie spojrzec na ten nurtujacy mnie problem z kazdej strony, pomyslec nad jego rozwiazaniem(czesto wyidealizowanym). No ale taki jestem. Jedni nazywają to zawieszaniem się, ale to jets po prostu zamyślenie.
Nawet pisałem o tym temat ze w mojej glowie jest za duzo mysli..

[Lawenda]

Za dużo myśli. Sprzecznych. W każdej sytuacji, relacji, osobie znajdę negatywy, nie potrafię przejść przez miasto nie myśląc o niczym. Czuję się jak filozof. W ciągu dnia przychodzi mi do głowy tyle egzystencjonalnych myśli, analizuję każde swoje zachowanie, reakcje. Innych ludzi też. Z tym się nie da żyć normalnie.

[Rilla]

Przez myslenie, zamyslenie sie czlowiek czesto izoluje. To chyba jakas wewnetrzna potrzeba czworek do wsiakania w swoje mysli.

Trafna uwaga. I w tym czuję się od innych inna. Nie chodzi o inny styl, ubiór, upodobania, ale o ten wewnętrzny świat. Zamykam się w nim i trudno mi się z niego wydostać. Uciekam od rzeczywistości i jej problemów jak najdalej. Mogę przesiedzieć godziny w kolejkach czy podróży w zamyśleniu. Nuda jest mi obca. Myślę, bez przerwy myślę. Czasami czuję się jak na środku autostrady, gdzie zamiast samochodów prują z zawrotną prędkością moje myśli w różnej formie. Słowa mieszają się z uczuciami- tam gdzie nie używam jednych odczuwam drugie.
Gdy ktoś zapyta mnie: "O czym myślisz?", nie jestem w stanie odpowiedzieć. Myślę o wszystkim na raz. Dlatego nie lubię takich pytań. Mam odpowiedzieć: "O niczym"? Bo wszystko znaczy tyle co nic...

[psychobabble]

...

[ein]

Mnie czesto atakowaly mysli jak zaczynalem sie uczyc. Czytam sobie grzecznie jakis temat z biologii, chwile sie czlowiek rozluzni i nim sie obejrzalem juz lecial potok mysli w stylu: jak-mi-to-swietnie-w-zyciu-nic-nie-wychodzi. Aktualnie rok przerwy, troche popracowalem, niby doswiadczenie zdobywalem, ale obawiam sie, ze bede musial sie w tym roku z tym problemem zmierzyc, w koncu srednie mnie w zaden sposob nie satysfakcjonuje.

[bíumbíumbambaló]

Tak, tak.
Ale na to jest lek zmieniający chemizm myślenia. Trudno go dostać, ale jeśli masz rzeczywiscie jakieś zaburzenia to spróbuj. Jak nie to trudno, do dzieła. Nadmiar niepotrzebnych myśli odsuwa te bardziej wartosciowe nastroje i emocje.

[Pusteknik]

nonstop myślotok

[kinka]

nonstop myślotok

Mój znajomy kiedyś nazwał to sraczką intelektualną
Kiedyś próbowałam medytować żeby choć trochę wyciszyć siebie i swój umysł, ale niestety się nie udawało. Wręcz przeciwnie, natrętnych myśli było wiecej niż zwykle

[Far]

Hehe. Natłok myśli nie jest aż tak męczący dla mnie. Zamienia się jednak w koszmar jak na przykład jutro mam egzamin i musze się uczyć ale zaczynam rozmyślać na jakimiś zupełnie odległymi tematami. Jak się rozkręce to już nie da się tego zatrzymać. Wtedy chciałoby się wziąć młotek i rozbić sobie głowę.

[Emka]

Przestałam myśleć nad konsekwencjami, chcąc byc taka "cool" jak ogoł społeczeństwa.
I co? Sro.
Mam kaca moralnego, takiego jak nigdy. I myślę tyle, że 100 krotnie nadrobiłam kilka chwil blogiej "niemyślenicy".

[Outsider]

...A moze wszyscy ludzie tak maja z tym mysleniem
Nie no dobra, u mnie myslenie na pierwszysm miejscu. Tylko srednio fajna sprawa jezeli woli sie rozmyslac i na widok kogos znajomego prosi sie ...w myslach zeby nie podchodzil...i nie przerywal...

Hah, czasami mi sie da je zagluszyc...jakas zywa muzyka. Albo lubie byc czyms tak pochlonieta ze cos zrobie/odpowiem machinalnie, odruchowo...
i bez wczesniejszego planowania..wlasnie....jak nie mysle to robie, rozmawaim i zachowuje pozory normalnosci 8)

Potrafie siedziec caly dzien i myslec nad czyms w gruncie rzeczy oczywistym

Kiedys na serio zastanawialam sie po co jest kino, po co robic filmy?

...a i jakie wnioski..?bo tak glebiej zastanawijac sie nad tym...


Ach...mysli, wyzuty sumienia...itp.....jak ja to kocham/nienawidze

[Tomek_]

mam ten sam problem, potrafie zastanawiac sie godzinami nad podjeciem jakiegos dzialania, zamiast poprostu to zrobic, najgorsze ze o tym wiem, ale nie potrafie nad tym zapanowac... Tak samo mysle za duzo o tym co zrobilem, jak zrobilem, czy to bylo dobre itd. Eh czasami poprstu chcialbym miec w glowie przycisk "wylacz mozg" i zeby pozostala sama pustka... Zazdrosze ludziom, kotrzy sobie porostu mowia "pierd*** to" i maja swiet spokoj.

[Matea]

Zazdrosze ludziom, kotrzy sobie porostu mowia "pierd*** to" i maja swiet spokoj.

No nie wiem. To nie jest takie przyjemnie. Po kilku chwilach "przepalenia" zaczyna się tęsknić za swoją "staczką intelektualną" ;P

[Eradicator]

Kwestia tego by odpowiednio rozłożyć czas na sraczkę i na działanie. Np. wiem, że za chwilę będzie mecz to staram się na nim skupić a intelektualna sraczka będzie jutro albo dziś przed snem.
Ogólnie to kwestia koncentracji, trzeba niejako wyjść na zewnątrz umysłu i skupić się na tym co nas otacza a nie na tym co jest wewnątrz nas.

[Tomek_]

Własnie. Chodzi o to aby moc to kontrolowac. Bo o ile w pewnych chwilach myslenie nad przeszlym dzialeniem jest potrzebne, a nawet wskazane ( w koncu czlowiek najlepiej uczy sie na bledach, czy na rzeczach , kotyrych najbardziej zaluje), o tyle czasami jest zupelnie niepotrzebne i trzeba po prostu nie rozwodzic sie nad czyms cos sie zrobilo albo nie myslec o rozynych konsekwencjach jakie moga wyniknac z przyszlego dzialania, tylko to zrobic. "Lepiej zalowac rzeczy ktore sie zrobilo, niz zalowac ze sie czegos nei zrobilo". Jakos tak to szlo