#104
Post
autor: alibi88 » czwartek, 5 kwietnia 2007, 12:10
na pewno nie bylam tak introwertyczna jak teraz.
jestem najmlodsza, mam 2 starsze siostry, jakos zawsze bylo tak, ze one lgnely do siebie, a ja mialam lepszy kontakt z mama, babcia, bylam bardziej przez nie rozpieszczana, spedzalam tez wiecej czasu sama, bo np. nie lubilam wtedy ogladac telewizji.
chyba bylam malym terrorysta,czesto plakalam i wpadalam w histerie by cos uzyskac:)
ale chyba nie bylam jakos szczegolnie wyalienowana, tez czasem wymyslalam nowe zabawy i nie zawsze mnie odrzucano.
przedszkole i podstawowka to przeplatanka roznych okresow, lepszych i gorszych.raz bylam lubiana, raz nie.i w roznym towarzystwie zachowywalam sie inaczej. czasem jak 8.bylam psychicznie uzalezniona od jednej kolezanki. potem mialam inna, ktora z kolei siebie ode mnie uzalezniala. ale to trwalo gdzies do 5 klasy. potem znienawidzil mnie jeden kolega, a wraz z nim reszta klasy. bylam odrzucana. wtedy mialam pierwsze mysli samobojcze.
potem gimnazjum, tam bylo juz lepiej. poglebilam przyjazn z ta dziewczyna z podstawowki. byla mi najblizsza przez pere lat, chociaz w roznym stopniu. poznalam tez inne dobre kolezanki. tyle ze nie z elity klasowej, a wtedy mi na tym zalezalo.mowili ze jestem ladna i zgrabna, podobalam sie. ale do czasu. potem wpadlam w anoreksje i bulimie. ale sama sobie jakos z tym poradzilam.
znow czasem bylam jak 8 ale najczesciej chyba cicha i niesmiala.
potem przed liceum dosc ciekawy okres, pierwsze prawdziwe imprezy i szalenstwa o ktore nikt by mnie nie podejrzewal.
no i sukcesy edukacyjne, imponowalam niektorym. ale wiekszosc miala mnie za kujona, chociaz zawsze bylam leniem i nie zalezalo mi na nauce.
potem liceum. na pozatku mialam 2 dobre kolezanki. potem zkumplowalysmy sie z innymi dziewczynami, taka wymarzona przeze mnie paczka.prawie ze, bo zaczelam coraz bardziej odstawac. ale bylam blisko z 1 osoba, tak sie mi przynajmniej wydawalo.
wszystko zaczelo sie naprawde psuc przez ostatnie wakacje. cierpialam przez obietnice, ktore okazaly sie puste.
zamknelam sie. zrobilam sie sceptyczna.teraz nikt z klasy mnie juz nigdzie nie zaprasza.
a ja znowu wpadam w depresje.
) samotne. 
dzieciństwa nie wspomina myślę o przyszłości bo to co było nie wróci lecz to co może sie stać prędze czy później nastąpi i trzeba być przygotowanym by poradzić se we wszystkich sytuacjach. Na pozór jestem osobom bardzo spokojną lecz jak ktoś mi sie narazi zrobię wszystko by uprzykrzyć mu życie i nie jestem z kręgu ludzi wyrozumiałych:)
