Enneagram

Tak się zastanawiam czy wszystkie 4 lubią wiersze?Bo ja nie lubie.<Matea nie jestem 3>

Łukasz:) pisze:Tak się zastanawiam czy wszystkie 4 lubią wiersze?Bo ja nie lubie.<Matea nie jestem 3>

Nie jestem 4 ale sie wypowiem. Wszystkie 4 które znam lubią bo wiersze w większości reprezentują jakieś emocje ,(choć piątki pewnie wolą te emocjonalnie zdystansowane wiersze), ale ja uważam, że do wszystkiego można się przekonać, a ja Cię nie znam więc może się i mylę, choć mam wrażenie, że do poezji zraziłeś się w latach gimnazjalno-licealnych może kiedy to zmuszano ludzi do interpretacji różnych tekstów i trzeba było "zgadywać" co autor miał na myśli.

Ja np. nigdy nie lubiłam matmy... ale ostatnio z kumpelą ćwiczyłam jej dużo... i uważam że jest fajna, już ją lubię, choć nie jestem w niej dobra i nie wiem czy kiedykolwiek będę.

Kiedyś nie lubiłam poezji. Nie rozumiałam jej. Zawsze miałam problem z interpretacją metafor, odczytaniem intencji autora. Ostatnio jednak zafascynowały mnie wiersze Stachury. Może dlatego, że są typowo czwórkowe

Z nim będziesz szczęśliwsza, Życie to nie teatr, Co warto, Confiteor. - jedne z moich ulubionych.

Jako poezję traktuję również teksty Nosowskiej i Rojka. Nie wiem jak Wy, ale ja gdy słucham Myslovitz/Hey większą uwagę zwracam właśnie na tekst niż muzykę, tak jakbym słuchała wierszy

Nie wiem jak Wy, ale ja gdy słucham Myslovitz/Hey większą uwagę zwracam właśnie na tekst niż muzykę, tak jakbym słuchała wierszy Very Happy

No ja też.Zawsze koncentruje się na tekscie a nie na muzyce może dlatego mam inne upodobania muzyczne niz wiekszosc moich znajomych

agniecha pisze:Jako poezję traktuję również teksty Nosowskiej i Rojka.

Jeśli chodzi o Rojka to polecam płytę zespołu Lenny Valentino pt. "Uwaga! Jedzie Tramwaj". Czysta poezja zarówno lirycznie, jak i muzycznie.

Łukasz:) pisze:Tak się zastanawiam czy wszystkie 4 lubią wiersze?Bo ja nie lubie.

Jak najbardziej lubię. Wiersze są dla mnie chwilą wytchnienia, kiedy mogę odpocząć od natłoku prozaicznego tekstu i zanurzyć się w toni refleksji.
Właściwie mogę podpisać się pod tym:

ktośtam pisze:Lubię rzeczy nastrojowe, oddziaływające na odbiorcę, w których zawarte są silne emocje, jednak także głębokie, refleksyjne, skłaniające do przemyśleń; niosące jakieś przesłanie, szczere...

Dokładnie tak. A wierszem może być także tekst piosenki. Poezja śpiewna jest wspaniała. Teksty Rojka też są dobre.

Wiersz bardzo przydatna rzecz.

Możesz powiedziec tysiąc słów ,a nikt ich nie zrozumie. Napiszesz jeden wiersz ,a wszyscy będę wiedzieć co masz na myśli (no może nie wszyscy ;P)

Poezję lubię sam nawet kiedyś dużo pisałem

agniecha pisze: Jako poezję traktuję również teksty Nosowskiej i Rojka. Nie wiem jak Wy, ale ja gdy słucham Myslovitz/Hey większą uwagę zwracam właśnie na tekst niż muzykę, tak jakbym słuchała wierszy :D

Nie ma co się dziwić, ich teksty są ambitne, niebanalne, po prostu dobre!
Mimo, że lubię ich muzykę, nie mogłabym ich słuchać, gdyby pisali np cerekwiszczyznę, chyba bym zwariowała ;p

Jeśli chodzi o poezję to nienawidzę moralizowania. O nie, o nie, o nie!
Lubię, gdy poeta narzuca jakiś problem, ale interpretacje/osąd pozostawia odbiorcy. Lubię gdy w wierszu znajdą sie metafory, ale bez przesady, żeby nie było tak, jak

sarnandynka pisze: Czytając wiersze często mam wrażenie, że do takie małe, kształtne pudełeczka, do których na siłę wpycha się jak najwięcej treści i przez to potem pojemniczki cierpią na otyłość i mają trudności z poruszaniem się.

Dobrze powiedziane :D

Lubię też poezję śpiewaną, byleby nie była zbyt patetyczna. Bardzo mi się podoba "Znów wędrujemy" Baczyńskiego:
http://www.wrzuta.pl/audio/17Yc8ivyeP/g ... _wedrujemy

Poezja? Owszem. Lubię. W moim małym świecie pełno jest Leśmiana, Osieckiej, Gałczyńskiego i paru innych wyśmienitych poetów. Jest to jedna z niewielu rzeczy, która sprawia mi przyjemność dogłębnie.
To tyle.
Dziękuję za uwagę.

Leśmiana bardzo cenię, ale żałuję, że nie pisał wierszem wolnym. Wtedy byłby moim ideałem poety. Uwielbiam leśmianowe intepretacje Grechuty- W malinowym chruśniaku.

Poza tym bardzo cenię J.D. Morrisona, lubie Szymborską i rozczulam się M. Pawlikowska-Jasnorzewską. Wspaniałe są też miniatury Leca.

Mam też zamiar pogłębić swoja znajomosć z poetami przeklętymi. Bądź mi Wojaczka ma w sobie moc.

Jak poezję traktuję hymny w wykonaniu pieśnairzy lednickich- powtarzane non stop dwa- trzy biblijne wersy. Cudo. W takich chwilach jestem prawdziwą chrześcijanką, bo w życiu codziennym stosuję różne religie. ;)

I teksty Bjork i Sigur Rós są boskie- wolę je nawet bardziej niż samą muzykę.

Pawlikowska-Jasnorzewska oraz Szymborska jakoś mi nie leżą. Nie lubię ich.

Pani Maria jest uroczo przewrotna, a Szymborska zaskakuje mnie wyobraźnią. Tyle.

Jigg lubi poezję. Kiedy nie smuci ;P Dobry wiersz, powinien być nie tyle co zrozumiały dla wszystkich o ile dawać możliwość swobodnego tłumaczenia personalnego treści weń zawartej. Nie mam nic przeciwko "oklepanym" rymom czy inaczej "rymom Częstochowskim" z prostej przyczyny, najczęściej ich używają osoby, które w swoim pseudointelektualizmie nie rozkminiają że niekiedy dobry rym, nie musi być "oryginalny" w tym znaczeniu gdyż inaczej cała tworzona dziś poezja musiała by być określana kiłą ;P

ja lubie wiersze i pisalem gdy byl dolek

najlepsze wychodizly wesolych nie potrafie a gdy kieruje sie umyslem bez emocji smutnych tez nie