Enneagram

Witajcie. Na początku wypada się przedstawić. Więc jestem Krzysiek i z enneagramu jestem szczęsliwą 7-mką.

Szukam książki na ferie która pomoże mi bardziej zrozumieć ludzi, ich działania, tok myślenia. Ogólnie abym dzięki tej ksiażce mógł więcej wiedzieć o ludziach bez głębszego kontaktu. Dobrze by było gdyby posiadała informację jak radzić sobie w trudnych momentach oraz motywować się do działań. Chcę także aby pomagała kontaktować się z innymi ludźmi, choć jestem otwartym człowiekiem i nie mam problemów z nawiązywaniem kontaktów to trudno mi rozmawianie z niektórymi ludźmi sprawia mi problem. Fajnie aby były jakieś nawiązania do enneagramu, jak naprawiać swoje wady i jak się zmieniać na lepsze. Na oku mam "Twój psychologiczny autorytet" jest to dobry wybór?
Pozdrawiam.

Na początek:
Anthony de Mello - Przebudzenie

Ewentualnie bardziej psychologicznie:

Karen Horney - Neurotyczna osobowość naszych czasów

krótkie wyjaśnienie o czym powyższa książka jest pod tym linkiem

Dziękuje, na pewno przeczytam.

Anthony de Mello w Przebudzenie akurat mnie ta lektura wnerwia. I mam ogromną chęć obalania wszelkich jego teorii tzn. nie zgadzam się z tym, co on głosi.

Karen Horney Neurotyczna osobowość naszych czasów. Myślę, że to jest zbyt trudna lektura dla osoby, która zapozanaje się dopiero z psychologią swoją i innych ludzi. Doceniam Horney, ale nie wiem, czy osoba 15-20 lat może zrozumieć, o co Horney chodzi, bo to jest już wyższa jazda w psychologii.

Przeczytałam Horney i odstawiłam na półkę. Książki do których najczęściej wracam, to Riso & Hudson "Enneagram: Typy osobowości" i Millon "Disorders of Personality".

Gdyby ktoś napisał taką książkę jaką chce autor tematu dajcie mi znać.

Do każdego człowieka trza podejść osobno... analizować, analizować i analizować. Nie da się poznać człowieka bez przebywania z nim. Bez wspólnego przeżywania różnych sytuacji itp. Mowa to mowa można uogólniać do pewnych koszyczków. Ale to jest tak plus minus.

Karen Horney Neurotyczna osobowość naszych czasów. Myślę, że to jest zbyt trudna lektura dla osoby, która zapozanaje się dopiero z psychologią swoją i innych ludzi. Doceniam Horney, ale nie wiem, czy osoba 15-20 lat może zrozumieć, o co Horney chodzi, bo to jest już wyższa jazda w ps

miclejay pisze:Karen Horney Neurotyczna osobowość naszych czasów. Myślę, że to jest zbyt trudna lektura dla osoby, która zapozanaje się dopiero z psychologią swoją i innych ludzi. Doceniam Horney, ale nie wiem, czy osoba 15-20 lat może zrozumieć, o co Horney chodzi, bo to jest już wyższa jazda w ps

Dlaczego korelujesz zdolności umysłowe z wiekiem? Jakie to ma znaczenie? Nie sądzisz, że Twoje mniemanie jest oparte na Twoim postrzeganiu rzeczywistości, a nie obiektywizmie?

Korova Milky Bar pisze:

miclejay pisze:Karen Horney Neurotyczna osobowość naszych czasów. Myślę, że to jest zbyt trudna lektura dla osoby, która zapozanaje się dopiero z psychologią swoją i innych ludzi. Doceniam Horney, ale nie wiem, czy osoba 15-20 lat może zrozumieć, o co Horney chodzi, bo to jest już wyższa jazda w ps

Dlaczego korelujesz zdolności umysłowe z wiekiem? Jakie to ma znaczenie? Nie sądzisz, że Twoje mniemanie jest oparte na Twoim postrzeganiu rzeczywistości, a nie obiektywizmie?

Neurotyczna osobowość naszych czasów jest jedną z "najlżejszych" książek Horney i nie powinna sprawić trudności laikowi. Wiek nie ma tutaj znaczenia.

Korova Milky Bar pisze:Dlaczego korelujesz zdolności umysłowe z wiekiem? Jakie to ma znaczenie?

Jak dziecko się rodzi, to jego mózg jeszcze nie jest ukształtowany w pełni. No, więc jest jakaś korelacja. A potem uczymy się przez całe życie.

I może nie warto pytać, kto jakie poleciłby książki, ale szukać samemu. Jak kogoś interesuje jakaś dziedzina np. psychologia, to wszystko czytać, co możliwe na ten temat, a wtedy jest szanasa, że wypracuje się własny pogląd na dany temat. Ja np. z psychologii lubię książkęTheodora Millon'a "Disorders of Personality: Introducing a DSM / ICD Spectrum from Normal to Abnormal". W bardziej uproszczonej wersji to jest książka "Personality Disorders in Modern Life" (do pobrania w pdf tutaj)

Korova Milky Bar pisze:Nie sądzisz, że Twoje mniemanie jest oparte na Twoim postrzeganiu rzeczywistości, a nie obiektywizmie?

Tak właśnie sądzę, bo każdy postrzega rzeczywistość mniej lub bardziej nieobiektywnie. No, chyba, że komuś udało się wyzbyć subiektywizmu i poznać rzeczywistość we wszystkich jej aspektach oraz zgłębić całkowitą prawdę (w co trudno mi uwierzyć).

Venus w Raku pisze:

Korova Milky Bar pisze:Dlaczego korelujesz zdolności umysłowe z wiekiem? Jakie to ma znaczenie?

Jak dziecko się rodzi, to jego mózg jeszcze nie jest ukształtowany w pełni. No, więc jest jakaś korelacja. A potem uczymy się przez całe życie.

Chodzi o wiek 15-20 lat, a nie o niemowlęctwo. W adolescencji wykształcają się procesy myślowe, intelektualne i analityczne.

Venus w Raku pisze:I może nie warto pytać, kto jakie poleciłby książki, ale szukać samemu. Jak kogoś interesuje jakaś dziedzina np. psychologia, to wszystko czytać, co możliwe na ten temat, a wtedy jest szanasa, że wypracuje się własny pogląd na dany temat. Ja np. z psychologii lubię książkęTheodora Millon'a "Disorders of Personality: Introducing a DSM / ICD Spectrum from Normal to Abnormal". W bardziej uproszczonej wersji to jest książka "Personality Disorders in Modern Life" (do pobrania w pdf tutaj)

Dlaczego nie warto? To jest bezpodstawny przytyk czy Twoje przypuszczenie?
Wolę zapytać, by nie być posądzoną o czepialstwo.

Venus w Raku pisze:

Korova Milky Bar pisze:Nie sądzisz, że Twoje mniemanie jest oparte na Twoim postrzeganiu rzeczywistości, a nie obiektywizmie?

Tak właśnie sądzę, bo każdy postrzega rzeczywistość mniej lub bardziej nieobiektywnie. No, chyba, że komuś udało się wyzbyć subiektywizmu i poznać rzeczywistość we wszystkich jej aspektach oraz zgłębić całkowitą prawdę (w co trudno mi uwierzyć).

Czyli generalnie nie liczysz się z przesłankami prowadzącymi do faktów, tylko opierasz swoje twierdzenia na mniemanologii?

Korova Milky Bar pisze:Czyli generalnie nie liczysz się z przesłankami prowadzącymi do faktów, tylko opierasz swoje twierdzenia na mniemanologii?

Co Ty mi tu piszesz? Że przesłanki, prowadzą do faktów. Ja tego stwierdzenia nie rozumiem, bo powinno być "[...] generalnie nie liczysz się z faktami, a tylko opierasz swoje twierdzenia na przesłankach, które są oparte na mniemanologii". I to bym mogła uznać jako twierdzenie prawdziwe. Prawdopodobnie źle się wyraziłaś, bo według zasad logiki, to fakty są pierwsze i fakty są tym, co prowadzi nas do wyciągania jakichś wniosków lub przesłanek, a nie jest tak, że przesłanki prowadzą do faktów. Pomylił Ci się skutek z przyczyną.

Masz rację, z punktu widzenia technicznego słowo ,,przesłanki" zostało źle przeze mnie użyte. Wynika to z mojej pomyłki.
Chodziło mi o fakty - prowadzące do innych niż Twoje - wniosków, rzecz jasna. A Twoje wnioski zostały oparte na złych przesłankach, bo niezgodnych z tym, o co mnie chodziło (Chodzi o wiek 15-20 lat, a nie o niemowlęctwo).

Korova Milky Bar pisze:A Twoje wnioski zostały oparte na złych przesłankach, bo niezgodnych z tym, o co mnie chodziło (Chodzi o wiek 15-20 lat, a nie o niemowlęctwo).

Wiek w przedziale 15-20 lat nie jest jednolity. Ten przedział, to są gwałowne zmiany w zdobywaniu doświadczeń życiowych. I ten przedział dzieli się na 15-17 lat, kiedy osoba może jeszcze sobie pozwolić na beztroskę i brak odpowiedzialności, bo jest pod kuratelą rodziców, którzy za nią prawnie odpowiadają, a 18-20 lat, kiedy osoba już sama odpowiada za siebie, chociaż by dlatego, że jest odpowiedzialna prawnie za swoje czyny. Między 15, a 20 rokiem życia jest potworna przepaść życiowa. Osoba 15 letnia, to jeszcze dziecko, a osoba 20 letnia, to już dorosły.