Enneagram

@Abs

Mam wrażenie, że Se egowcy argumentują to właśnie tw ten sposób, że wyobraźnia Ni egowców od razu mówi "tak" (druga opcja: ich wyobraźnia nic nie mówi, nie ma odzewu i są plastyczni na manewry )

.

NoMatter pisze:@Abs

Mam wrażenie, że Se egowcy argumentują to właśnie tw ten sposób, że wyobraźnia Ni egowców od razu mówi "tak" (druga opcja: ich wyobraźnia nic nie mówi, nie ma odzewu i są plastyczni na manewry )

Nie wiem czy mówi: "tak", ale myślę, że mówi po prostu: "dobra!", bo widzi, że partner ma w tym momencie rację - widzi odpowiednie rozwiązanie.

Jednak tak to ja mam niemal tylko i wyłącznie z dualami. Z gammą to już tak łatwo nie jest.

.

Analogicznie jest w przypadku związku dwójki Ni egowców. Są świetne momenty, kiedy to obie partie się kochają, a zaraz potem może się zdarzyć coś, co burzy spokój i pojawia się nieufność, dystans i chłód, co znów trzeba odrabiać by osiągnąć poziom pewności i zaufania. Jedno się cofa, drugie musi za nim iść, albo samo zaczyna się cofać. W końcu jak 2 strony za bardzo się oddalą, to znów muszą się zacząć przyciągać. Aż w końcu to pęka. Męcząca gierka.

Wychodzi na to, że jestem opiekuńcza. Na pewno nie wyraża się tak, ‘przykryć cię kocykiem’ ‘zrobić ci kanapeczkę?’ Uważam, ze dorosły człowiek powinien radzić sobie sam, chyba że jest w tarapatach, to wtedy rzeczywiście sama z siebie mam pomysły co robić, I robię to, bez zbędnego gadania (zauważyłam, ze polska obyczajowość nakazuje odmawiać pomocy ‘z grzeczności’ wiec jak chcę komuś pomoc, to robię to bez pytania, inaczej to będziemy tak sobie gadać).

Infantylność to też nie ‘wybuch piszczącego śmiechu’ jak niektórzy sądzą. Nie jest to także złośliwość ani miałkość. Infantylność to ma być cecha, którą usiłuje się zainteresować partnera, więc na pewno nie będą to zachowania jednoznacznie negatywne lub wskazujące na jakiś rodzaj opóźnienia w rozwoju. To raczej coś w rodzaju: spontaniczna kąpiel w błocie, albo wypełnienie pokoju tysiącem baloników, tak że nie da się wejść do środka. Puszczanie baniek nad Wisłą w środku nocy itd itp.

Myślę, że dużym błędem jest to, że ludzie patrzą tylko na nazwy postaw, w oderwaniu od kontekstu, w jakim występują.

Nie należy mapy mylić z terytorium.

Jestem pod sporym wrażeniem przenikliwości Twojego opisu. Rozumiesz to z każdym kolejnym krokiem w praktykę coraz lepiej, prawda?

Doszłam do wniosku, że nie wiem, czy mówisz o mojej wypowiedzi w tym wątku czy o podpisie oraz czy mówisz serio. W każdym razie to miłe

Jak dla mnie twoja wypowiedź była trafna (choć dość ogólnikowa), jako przedstawicielka postawy infantylnej stwierdzam że ma to sens, więc tym razem zaryzykowałabym wzięcie wypowiedzi SD na poważnie

dziękuje obojgu

Czy mi się wydaje, czy była jeszcze postawa partnerska?

BTW po przeczytaniu tych opisów widze, że wynika z nich, że pary postaw mają ze sobą dużo wspólnego i stąd zapewne określanie się ludzi jako agresywno-uległych albo opiekuńczo-infantylnych.

W ogóle może tak naprawdę istnieją własnie takie "mieszane" postawy a dostosowujemy się do konkretnego partnera...

Niestety nie można sobie dowolnie wybierać danych postaw ani robić miksów. Można co najwyżej świadomie zmieniać ich nazwy (ze względu na kompleksy lub polityczną poprawność).

A jak odróżnić postawa infantywną od uległej ?

Najłatwiej chyba rozwiać wątpliwości po partnerach (nie żebym się na tym znała) ale to się łączy w takie jakby puzzle, np ulegli nie bardzo wiedzą czego chcą i czy im się to podoba wiec lubią agresywnych których mało to obchodzi bo i tak spróbują XD. Jakby to połączyć w pary to postrzeganie w parze osób z 2 pary się pokrywa.

Zakładając, że to związek z długim stażem i w miarę udany. Bo na krótką metę ludzie wchodzą w przeróżne konstelacje, z których po jakimś czasie wcale nie są zadowoleni, częściowo również z powodu niedopasowania postaw erotycznych.