Dziewiątkowe Carpe Diem

[Ninque]

Zauważyłam u siebie tendencje nie tylko do prokrastynacji ale czegoś bardziej w stronę hedonizmu xD jeśli mam ochote zjeść coś słodkiego to jem, jesli mam ochote na piwo to piję piwo, jeśli nie mam ochoty się uczyć to się nie uczę, i konieczność uczenia sie dociera do mnie w ostatnim momencie albo wcale. Dopóki konsekwencje sa daleko, nawet jeśli bardzo realne zupełnie sie nimi nie przejmuję.
Dotyczy to też kwestii w wyniku których mogą zranić drugą osobę, tak długo jak nie muszę się mierzyć z jej bólem i moją odpowiedzialnością za niego, nie żałuję i nie przejmuję się zupełnie.

I udało mi się w tym miesiącu ograniczyć spontaniczne kawy, herbaty i ciastka na mieście ale za to moja prokrastynacja sięgnęła zenitu i brak odpowiedzialności również.

czy macie jakieś pomysły na to jak to ogarnąć?? mieliście/macie taki lub podobny problem? albo może macie jakieś sugestie z czego to może wynikać?

[Snufkin]

To o czym piszesz to się jakoś fachowo nazywa ale zapomniałem nazwy. W każdym razie świadczy o niedojrzałości i niskiej inteligencji ogólnej. Ja się staram siłą woli ograniczać złe nawyki i wytwarzać nowe co nie idzie mi zbyt szybko. No ale grunt to samodyscyplina: http://psychonotki.pl/produktywnosc/sam ... yscyplina/

[amady]

Brzmi jak przepis na smaczny sprzeciw.

I udało mi się w tym miesiącu ograniczyć spontaniczne kawy, herbaty i ciastka na mieście ale za to moja prokrastynacja sięgnęła zenitu i brak odpowiedzialności również.

Dla mnie to brzmi jak odbijanie piłeczki w stylu: przeciążenie/inneniemiłesprawytegoświata -> 'zasłużyłam na przyjemność' -> 'oho, przez te przyjemności mam jakieś kłopoty/utrudnienia/mniej czasu/ whatever'-> odmawianie sobie przyjemności ----->znów odbiję sobie brak przyjemności albo lenistwem, albo innymi przyjemnościami

Dotyczy to też kwestii w wyniku których mogą zranić drugą osobę, tak długo jak nie muszę się mierzyć z jej bólem i moją odpowiedzialnością za niego, nie żałuję i nie przejmuję się zupełnie.

Can't explain.

[Orest_Reinn]

Z hedonizmem problemu nie mam - jestem zbyt skąpy, przy każdym zakupie przeliczam w myślach ile minut/godzin pracy dana rzecz kosztuje i od razu mi się odechciewa

Na prokrastynację nie ma prostej rady, a większość złotych myśli, jakie można znaleźć w internetach, nie daje żadnych konkretnych rad.
Jeden sensowny sposób, jaki znam, to skrócenie horyzontu czasowego. Tzn. jeśli masz 5 ważnych rzeczy do zrobienia w ciągu 2 tygodni, myśl tylko o jednej i wyznacz sobie na nią, dajmy na to, dwa dni. A o kolejnych zadaniach w ogóle nie myśl, dopóki nie wykonasz tej pierwszej. To zmniejsza poczucie przeciążenia obowiązkami, które jest największym sojusznikiem prokrastynacji.

[Ael]

Ninque, nie wiem czy to tylko Dziewiatkowa sprawa, ja tez tak mam...
Moim zdaniem to wynika z faktu, ze do tej pory w zyciu zwyczajnie nie musialam sie mierzyc z.problemami typu dieta, czy zle oceny i koniecznosc nauki. Takto jest, jak sie dostalo nienajgorzze geny i inteligencje pozwalajaca na robienie wszystkiego w ostatnim momencie i to z pozytywnym rezultatem...po prostu nie mam utrwalonych zadnych sematow ograniczania sie.

Tez bym chetnie poznala jakas rade na to

-- Posty sklejone automatycznie poniedziałek, 27 kwietnia 2015, 11:12 --

Ninque, nie wiem czy to tylko Dziewiatkowa sprawa, ja tez tak mam...
Moim zdaniem to wynika z faktu, ze do tej pory w zyciu zwyczajnie nie musialam sie mierzyc z.problemami typu dieta, czy zle oceny i koniecznosc nauki. Takto jest, jak sie dostalo nienajgorzze geny i inteligencje pozwalajaca na robienie wszystkiego w ostatnim momencie i to z pozytywnym rezultatem...po prostu nie mam utrwalonych zadnych sematow ograniczania sie.

Tez bym chetnie poznala jakas rade na to

[Marcelle]

Myślę,że może mieć to też coś wspólnego z socjotypem jak tak obserwuję siebie i znane mi IEE "ENFp są bardzo towarzyscy i mają skłonność do prowadzenia beztroskiego życia. Uzależniają się od swoich pragnień. Nie mają nic przeciwko wydawaniu dużych sum pieniędzy by spełnić swoje zachcianki. ENFp szukają przygód, improwizują i lubią nieplanowane działania."
"Twoja wola nie jest tak silna, jak powinna być. Nie potrafisz się zmusić do wykonywania rutynowych i żmudnych prac oraz do panowania nad sobą w pewnych okolicznościach. Niespodziewanie możesz się stać agresywny, bądź otrącić innych bez istotnego powodu. Trudno ci się skupić na szczegółach. Nie jest tez łatwo odróżnić rzeczy ważne od mniej istotnych. Nie myślisz zbyt wiele o uszeregowaniu zadań do wykonania. Z tego względu często toniesz w niekończącej się robocie. Jest Ci również trudno zaplanować zadania tak by osiągnąć cel w wyznaczonym okresie, co powoduje, ze jesteś fizycznie i psychicznie zmęczony i niezadowolony z życia." ...No cóż

[Ninque]

kiedys miałam fazę na wyszukiwanie w opisach usprawiedliwienia dla mojego takiego zachowania i doszłam do wniosku ze 9w8 so/sx ENFp i ENFP jest z góry na przegranej pozycji

Spoiler:

OPIS INSTYNKÓW 9

Social/Sexual (so/sx)

Podtyp ten jest "przyjacielem z każdym". Energia so/sx miesza się z dziewiątkową tendencją "zlewania się" z
bliźnim oraz unikaniem konfliktów, i tworzy podtyp który jest bardzo czarujący oraz używa szeroko poczucia
humoru, by zaangażować się z ludźmi w ich życie. W słabszych chwilach mogą być frustrujący, ponieważ
łatwo tracą skupienie kiedy chodzi o ich życiowe priorytety. Z instynktem sp ostatnim w piramidce, mają
bardzo wielkie trudności w dbaniu o własne potrzeby. Dryfują z prądem, oraz używają swojego czaru do
tego, by spełnienie potrzeb o które powinien zadbać instynkt sp uzyskać za pomocą innych ludzi. Kiedy
Ósemka jest dominującym skrzydłem, czasami mogą rozwinąć wręcz poczucie "to mi się należy", ale w tym
wypadku na pewno oddadzą przysługę tym, którzy im pomogli.
W związkach, podtyp ten może cierpieć z powodów wspólnych także dla podtypów socjalnych wszystkich
enneatypów. Zazwyczaj trafiają w związki, w których partner popycha ich do tego by zrobili "coś więcej" ze
swoim życiem. Może to dać pozytywny efekt dla obu stron, ale często kończy się coraz większym urazem u
obu partnerów.


PIERWSZY AKAPIT OPISU 9

Z czasem Dziewiątki zapadły w sen, w tym sensie, że odwróciły uwagę od autentycznych pragnień i
skoncentrowały się na drobnych przyjemnościach i surogatach miłości. Zdawszy sobie sprawę z tego, że ich
najważniejsze potrzeby zostaną zlekceważone, przywykły popadać w odrętwienie, skupiać uwagę na celach
drugorzędnych i zapominać o sobie.
Gdy ważna osobista potrzeba dochodzi do głosu. Dziewiątka łatwo ją odstawia na boczny tor. Robienie
sprawunków staje się rzeczą równie pilną, co termin dokończenia pracy. Okazuje się, że koniecznie trzeba
posprzątać całe biurko, zanim się ureguluje zaległy rachunek. Im więcej Dziewiątka ma czasu i energii na to,
by poświęcić się realizacji ważnej, osobistej potrzeby, tym więcej uwagi poświęca rzeczom pobocznym. Im
więcej ma czasu, tym mniej robi, ponieważ bywa jej trudno odróżnić sprawy nie cierpiące zwłoki od spraw
mniej istotnych. Jedna z osób zapoznających się z Enneagramem zdała sobie sprawę z tego, że jest
Dziewiątką, gdy usiłując przygotować w terminie pracę semestralną „ocknęła się", stwierdziwszy, że cały
bezcenny ranek poświęciła poszukiwaniu nakrętek pasujących do pojemników w kuchni.

INNY FRAGMENT OPISU 9

Istotne/nieistotne

Przy odpowiedniej ilości czasu i energii autentyczne potrzeby dojdą do głosu. Jeżeli więc Dziewiątka chce
zapomnieć o sobie, bierze na siebie więcej zadań, ale coraz mniej podjętych wcześniej zobowiązań
doprowadza do końca. Z zewnątrz wygląda to na lenistwo. Dziewiątka natomiast uważa, że jest tak zajęta, iż
ważne cele gubią się wśród innych, stojących na drodze. Cele zasadnicze często ulegają zagubieniu, dlatego
że Dziewiątka nie potrafi odróżnić rzeczy podstawowych od drugorzędnych. Tak zwane leniwe Dziewiątki
stale są przepracowane i w związku z tym nie mogą skończyć tego, co dla nich najważniejsze.
Właśnie kroję marchewkę na obiad, na który mają przyjść goście. Wiem dokładnie, co chcę ugotować. Nie
jestem pewna, czy mam ochotę na gości, ale zaczynam od marchewki. Wkrótce myśli moje wędrują ku
różnym innym rzeczom, które wydają mi się równie realne i równie ważne. Trzeba na jutro zrobić pranie i
wykonać szereg telefonów. Zaczynam w głowie rozmawiać z kimś przez telefon, a to przypomina mi inną
rozmowę. Wzrok pada na firanki, co przywodzi na myśl jeszcze inne skojarzenia. Nadal jestem zajęta, ale w
międzyczasie przeszłam prawdopodobnie do sortowania prania. Wszystko przypomina sen: realna kuchnia z
deską do krojenia warzyw, sterty bielizny, niedokończona lista osób, do których trzeba zadzwonić, i
marzenia. Wszystko wydaje się równie ważne, jak goście, którzy wkrótce nadejdą.
Ta kobieta nie zapomniała zupełnie o ważnym terminie obiadu, został on jednak zepchnięty na peryferie.
Osobista decyzja, czy w ogóle zapraszać kogoś na obiad czy nie, została przysłonięta przez to, że uwaga
przesunęła się ku sprawom mniej istotnym. W końcu decyzja została podjęta, ponieważ za późno już było na
odwołanie gości.


JESZCZE INNY


Mam poczucie, że zbyt wiele jest do zrobienia, a wszystko wydaje się tak samo ważne. Nosisz w sobie ciężar
tych wszystkich rzeczy i ponieważ czujesz się odpowiedzialny za ich wykonanie, zacinasz się i żadną nie
potrafisz się zająć. Czasem robiąc na przykład zakupy, przypominam sobie coś, co mnie tak angażuje, że
zapominam o pomidorach, które chciałem kupić, choć leżą na półce tuż przed nosem. Stojąc w kolejce do
kasy, odpływam. Skoncentrowany na swoich myślach, pakuję rzeczy do torby, płacę, wychodzę, a torbę
zostawiam w sklepie. Następnie stwierdzam, że jadę do domu dłuższą drogą, bo tą drogą wracałem ze sklepu
do poprzedniego mieszkania. Jedzie się tędy piętnaście minut dłużej, ale ja wjechałem już na starą trasę i
zatopiłem się w myślach najbardziej mnie w danej chwili nurtujących.


INNY


Dziewiątka stanowi punkt podstawowy dla wszystkich typów
gniewnych (Osiem-Dziewięć-Jeden) ulokowanych na szczycie Enneagramu i jest punktem biernej agresji, w
którym gniew jest uśpiony. Lokując energię w sprawach drugorzędnych Dziewiątka praktykuje coś w rodzaju
reakcji powstrzymywanej. Brakuje jej zawsze energii na poradzenie sobie z konfliktem, który wywołałoby
podążanie za własnymi pragnieniami.
Dziewiątka opisując swoje reakcje na nadmiar energii fizycznej mówi o tym, że: lokuje ją w
zainteresowaniach zastępczych; pozbywa się jej przejadając się lub nadużywając czegoś innego; czuje się
wyczerpana i ma ochotę spać, chociaż nie jest zmęczona fizycznie; wreszcie, może spożytkować ją
konfrontując się ze swoimi pragnieniami.


INNY


Tłumienie energii zapewnia stan równowagi. Sił starcza zaledwie na rzeczy zbędne, a zadanie podstawowe
spychane jest na koniec dnia. W ten sposób nie ma czasu na przygnębienie, grożące w wypadku
bezczynności, ale nie ma go także na wzrost oczekiwań ani na ustalanie rzeczywistych priorytetów.
Trzymając się znanych form działania Dziewiątka realizuje stały schemat zapobiegający groźbie całkowitego
zatrzymania i konieczności ustalania priorytetów dla nowego kierunku działania.


INNY


Szczególną odmianę zdolności do równoczesnego przetwarzania informacji prezentują ci Mediatorzy, którzy
twierdzą, że mają głowę pełną „ogni sztucznych". W tym przypadku uwaga skupia się jednocześnie na kilku
rzeczach, na przykłład na wzorze na dywanie, guzikach przy rękawie, intensywnym uczuciu i kilku różnych
kierunkach myślenia. Dziewiątka sprawiająca wrażenie nieobecnej i nie zwracająca uwagi na innych być
może w środku ugina się pod naciskiem nadmiaru spraw.


INNY


Lenistwo Dziewiątki nie polega koniecznie na tym, iż jej dało jest leniwe, że nie potrafi wytrwać w
określonej pracy czy też że długo rano sypia. Dziewiątka pracuje często na dwóch etatach i dumna jest z
tego, że ma dużo siły fizycznej. Wiele robi, ale nie potrafi dostrzec właściwego kierunku działania i trzymać
się jednej wybranej drogi, nie rozpraszając uwagi na szczegóły.


Co może pomóc Dziewiątkom w rozwoju?

Mediator musi zdawać sobie sprawę z tego, kiedy usypia. W tym kontekście, mówiąc „sen" mamy na myśli
odwracanie uwagi od autentycznej, ważnej potrzeby ku obsesjom lub działaniom nieistotnym. Dziewiątki
często rozpoczynają terapię lub praktykę medytacyjną, dlatego że nie udało im się dokończyć ważnego
przedsięwzięcia lub zaczęły nadużywać środków odurzających. Typowe objawy to depresja po wyczerpaniu
różnych środków zastępczych lub wybuchy gniewu. Dziewiątka musi zdawać sobie sprawę z tego, że potrafi
działać siłą nawyku, w stanie „uśpienia". Uśpiona Dziewiątka potrafi przeznaczyć akurat tyle uwagi, ile
trzeba, by sprawić wrażenie w pełni obecnej w rozmowie czy w czasie sesji terapeutycznej, choć
jednocześnie nie dopuszcza do siebie tego, co słyszy.

Jako istoty działające siłą nawyku. Dziewiątki dostosowują się do barwy otoczenia. Łatwiej im się zmienić,
jeżeli zmienią otoczenie i podejmą rozplanowany w czasie, metodyczny wysiłek rozwijania nowych
przyzwyczajeń. Intensywnie poszukując tożsamości. Dziewiątki dobrze reagują na ustrukturalizowaną pomoc,
na przykład plan działań wzmacniany uchwytnymi dowodami powodzenia i entuzjazmem przyjaciół. Pomoc
powinna być bezwarunkowa, by nie wzbudzać wątpliwości co do tego, czy się jej poddać, czy przeciw niej
zbuntować.

Dziewiątka może sobie pomóc, jeżeli:


• Znajdzie sposób na to, by zdobyć szacunek innych dla własnego stanowiska i jeżeli narzuci sobie plan
realizacji swoich pomysłów.
• Zauważy, kiedy druga osoba staje się punktem odniesienia dla podjętych decyzji. „Czy się z nim zgadzam
czy nie?"
• Zwróci uwagę na to, kiedy natrętne rozpatrywanie „za" i „przeciw" określonej decyzji zastępuje
autentyczne uczucia i pragnienia.
• Wykorzysta terminy zakończenia prac i planowanie zadań jako środki strategiczne pomagające utrzymać
koncentrację uwagi na celach.
• Zda sobie sprawę z tego, kiedy powstrzymuje się od wygłaszania osobistych opinii.
• Nauczy się doprowadzać zadania do końca, bez rozpraszania się na inne sprawy.
• Skoncentruje się na uczuciach poprzedzających przesuwanie uwagi ku nieistotnym środkom zastępczym,
takim jak jedzenie czy telewizja; gdy nauczy się obserwować wyłaniające się uczucia zamiast sięgać po owe
środki.
• Będzie prosić o podawanie alternatyw. Dziewiątka łatwiej jest w stanie określić, na co nie ma ochoty niż na
co ma ochotę i drogą j| eliminacji może dojść do określenia własnych preferencji.
• Będzie ćwiczyć działanie najpierw z pozycji drugiego człowieka, ' a następnie z własnej pozycji tak, jakby
była kimś innym.
• Nauczy się narzucać sobie limity czasowe i ograniczać liczbę zobowiązań, gdy uwaga rozprasza się na
sprawy nieistotne.
• Skoncentruje się na kolejnym kroku, a nie na celu końcowym. Cel końcowy wydaje się zbyt odległy, a więc
nieosiągalny.
• Zrozumie, że pod presją staje się uparta.
• Wyrazi swój gniew w fantazji. Wyobrazi sobie, że mówi lub robi rzeczy straszne, dopóki gniew się nie
zmniejszy.
Co Dziewiątki muszą sobie uświadomić?
W miarę wycofywania uwagi od spraw nieistotnych Dziewiątki obserwują u siebie takie reakcje, jak
wymienione poniżej. Zamiast uważać je za przejaw nerwicy, możemy je traktować jako wskaźniki postępu i
zmiany. W miarę uświadamiania sobie własnych priorytetów wyzwoli się gniew wyrażany uprzednio w sposób
bierno-agresywny (na przykład poprzez upór czy zwalnianie tempa). Gniew to motor zmiany i można go
pielęgnować po to, by uświadomić sobie jasno własne stanowisko. U Dziewiątek, przystępujących do zmiany
swoich nawyków, mogą się pojawiać następujące reakcje:
• Uzależnianie się od źródeł pomocy i niechęć do oderwania się od nich.
• Obarczanie winą. Dziewiątka tak bardzo zespoliła się z cudzymi pragnieniami, że gdy coś się zaczyna psuć
to „oni są winni".
• Upór. Poczucie bycia popychanym przez innych. Niechęć do mówienia o problemach obciążonych
emocjonalnie. Przeczekiwanie, zmuszające innych do zrobienia pierwszego ruchu.
• Zapał dla nowych zobowiązań, kradnących czas i energię.
• Wyłączanie się. Zanurzanie się i wynurzanie z rozmowy, myślenie o kilku sprawach na raz.
• Konieczność odróżniania autentycznych decyzji od skłonności do pozwalania na to, by sprawy nieistotne
natrętnie absorbowały uwagę.
• Konieczność różnicowania pomiędzy celami autentycznymi a przyzwyczajeniem do planowania i działania w
sposób mechaniczny.
• Odrętwienie. Przeczekiwanie, aż inni sobie pójdą. Przeczekiwanie trudnej rozmowy zamiast określenia
własnego stanowiska. Pragnienie, by niewypowiedziane żale czy pretensje pozostały niezwerbalizowane.
• Niechęć do poskładania wszystkich rozproszonych cząstek, by nie stawać przed koniecznością przyjęcia
jednoznacznego stanowiska.
• Przyjmowanie, że praca została wykonana, skoro ustaliło się już swoje psychologiczne priorytety. Ocena
siebie na podstawie swoich potencjalnych możliwości, innych zaś na podstawie konkretnych dokonań.
• Niekończenie prac. Irytacja i niechęć do dokładności. Minimalna wydajność.
• Poczucie, że proste zadania przybierają rozmiary ciężarów nie do udźwignięcia i że ciężko się zabrać do
pracy.

„Za dużo do roboty. Skąd wziąć na to wszystko siły?" Zadania wymagają zbyt wiele wysiłku, co
prowadzi do:
ogromnej wrażliwości na lekceważenie wysiłku, krytykę, pominięcie.
lęku przed ryzykiem i lęku przed zmianą; do przekonania, że zmiana doprowadzi do dalszych cierpień.
odwracania uwagi od siebie poprzez dygresje, rozwlekłe opowieści o sobie i powtarzanie nieaktualnych
informacji

[Marcelle]

oj tam nie jest tak źle, słońce świeci