Niektóre zwykłe Dziewiątki myślą, że są Czwórkami, ponieważ mają talenty artystyczne i kreatywne zdolności różnego rodzaju. Podobnie jak w przypadku miłości, która nie jest domeną jedynie Dwójek, zdolności artystyczne nie są kompetencją jedynie Czwórek. Wszystkie pozostałe typy mogą być, i w sumie bardzo często są, artystami.
Tak czy inaczej, artystyczność Czwórek jest bardziej osobista i więcej mówiąca o autorze niż w przypadku Dziewiątek. Sztuka w wykonaniu Dziewiątek często wyraża wyidealizowane, mitologiczne i archetypowe światy - zazwyczaj realny świat pokolorowany na bardziej fantastyczny i cudowny. Dziewiątki są zwykle utalentowanymi opowiadaczami historyjek, które kończą się słowami "...i żyli długo i szczęśliwie". (Nie ma nieszczęśliwych zakończeń w Dziewiątkowym świecie fantazji.) W przeciwieństwie, sztuka Czwórek jest generalnie bardziej osobista, bardziej realistyczna, wyraża Czwórkową (i innych osób) intensywną tęsknotę za miłością, kompletnością i sensem. Czwórki zwykle koncentrują się na tragiczności, szukaniu zbawienia w [self-transcendence - wychodzeniu poza siebie (np. w medytacji), samo-transcendencji]; Dziewiątki gustują w powszedniości, znajdując spokój w zwykłym życiu i prostych sytuacjach.
Podstawowym powodem, dla których te typy mogą zostać ze sobą pomylone jest to, że oba są zamknięte w sobie (PT, 433-36). Czwórki odsuwają się od innych, dzięki czemu mogą chronić samych siebie i dawać sobie czas na "uporanie się" ze swoimi uczuciami. Dziewiątki, z drugiej strony, stoją z boku w tym sensie że odcinają swoją uwagę od ludzi lub sytuacji które zagrażają im; odsuwają się ze swoimi emocjami, dzięki czemu nie będą zaniepokojone bądź zawiedzione. Odcinają swoją identyfikację z innymi (albo też nigdy w ogóle się z nimi nawet nie próbują identyfikować), w zamian za to identyfikują się ze swoją prywatną wyidealizowaną wersją rzeczywistości. Dziewiątki od przeciętnie zdrowej do chorej ignorują nieprzyjemności poprzez odcięcie się od wszystkiego, co przygnębia je, gdzie Czwórki w analogicznie niskim stanie zdrowia robią coś dokładnie przeciwnego: "babrają się" w swoich niepokojach, próbując pogodzić się z nimi. Czwórki na pewno nie są "z dala" od swoich emocji - a wręcz przeciwnie, są bardzo dobrze świadome ich, być może aż za bardzo.
Oba typy mogą być zatem nieśmiałe, roztargnione, zmieszane i odcięte od realnego świata. Różnicą jest to, że Dziewiątki są odłączone zarówno od świata zewnętrznego oraz swoich emocji, zaś Czwórki wycofują się od czegokolwiek sprawiającego im ból. (Na końcu może się okazać tego bardzo dużo.) Dziewiątki postrzegają świat przez różowe okulary, i taki widok ich zadowala, zaś Czwórki widzą świat jakby przez okno na poddaszu, jako osoby z zewnątrz, i nie są zadowolone: każdy zdaje się żyć życiem szczęśliwszym, bardziej normalnym. "Skontrastujcie" sobie osobowości Mahlera (4) i Aarona Coplanda (9), oraz Saula Steinberga (4) i Normana Rockwella (9).
*PT - książka Personality Types, do której dostęp mieli autorzy oryginalnego opracowania źródło: http://www.enneagraminstitute.com/members/misid/4and9.asp tekst oryginalny:Some average Nines think that they are Fours because they have artistic talents and creative inclinations of one kind or another. As in the case of love not being the sole domain of Twos, artistic capacity is not the sole province of Fours. Other types can be, and often are, artists.
Even so, the artistry of Fours is much more personal and self-revealing than that of Nines. The art of Nines often expresses idealized, mythological, and archetypal worlds–usually the real world glossed into something fantastic and wondrous. Nines are often gifted storytellers in which "...and they all lived happily ever after" is assured. (There are no unhappy endings in the Nine's world of make-believe.) By contrast, the art of Fours is generally more personal and realistic, the expression of the Four's (and of everyone's) deep longing for love, wholeness, and meaning. Fours often deal in the tragic, finding redemption in self-transcendence; Nines deal in the commonplace, finding comfort in ordinary lives and simple situations.
The principal reason these types may be confused is that they are both withdrawn types. (PT, 433-36). Fours withdraw from others so that they can protect themselves and give themselves time to deal with their emotions. Nines, on the other hand, are withdrawn in the sense that they remove their attention from people or situations that threaten them, disengaging themselves emotionally so that they will not be anxious or upset. They cut off their identification with others (or never identify with them in the first place), identifying instead with a private idealized version of reality. Average to unhealthy Nines tune out any unpleasantness by dissociating from whatever upsets them, whereas Fours do just the opposite, brooding over their anxieties in an attempt to come to terms with them. Fours are certainly not detached from their emotions–just the reverse, they are keenly aware of them, perhaps too much so.
Both types can therefore be shy, absent-minded, confused, and detached from the real world. The difference is that Nines are detached both from the external world and from their emotions, whereas Fours withdraw from whatever has caused them pain. (In the end, that may add up to quite a lot.) Nines see the world through rose-colored glasses, and their view of it is comforting, whereas Fours see the world from a garret window as outsiders and are not comforted: everyone else seems to be living a happier, more normal life. Contrast the personalities of Mahler (a Four) and Aaron Copland (a Nine), Saul Steinberg (a Four) and Norman Rockwell (a Nine).