Jak okazujecie zainteresowanie płcią przeciwną?

[Mal]

Drogie piątki, tak jak w temacie. Jesteście w kimś zauroczone/zakochane. W jaki sposób to okażecie? (zainteresowanie)

[Mr.Mey]

przeważnie nieudolnie (w moim przypadku).

[Autsajder]

Jesteście w kimś zauroczone/zakochane.

A co to znaczy?

[Emjotka]

Jesteście w kimś zauroczone/zakochane.

A co to znaczy?

U piątki mniej więcej to, że z przerażeniem łapie się na tym, że raz na jakiś czas czucie bierze górę nad myśleniem. Szokujące przeżycie, ale też całkiem miłe...

[Mal]

Dokładnie. Czasem też umysł znajduje racjonalne argumenty, dla których warto spróbować się przełamać. Zauważyłem, że u mnie zainteresowanie przejawia się najpierw przez komunikacje niewerbalną, głównie spojrzenia (nie nachalne, ale trochę za długie) Jeśli zostają one odebrane w sposób, który uznam za pozytywny, to jest to spora zachęta do dalszego działania (najpierw trzeba wybadać grunt )

[ktośtam]

Jesteście w kimś zauroczone/zakochane. W jaki sposób to okażecie?

Jestem wtedy trochę bardziej kontaktowy i spontaniczny. Jednak w jednoznaczny i bezpośredni sposób właściwie nie okazuję tego.

A co to znaczy?

To raczej łatwo zauważyć, gdy sie jest już zakochanym... U mnie znaczy to mniej wiecej tyle, że odczuwam potrzebę postępowania wbrew logice. Ale na szczęście to przechodzi.

[Emjotka]

Ale na szczęście to przechodzi.

Czytaj: zaczynam sobie tłumaczyć, że nielogiczne podstępowanie jest jak najbardziej racjonalne z punktu widzenia mechanizmów, jakimi kieruje się człowiek pod wpływem uczuć (że to całkiem normalne, naturalne i działanie wbrew temu właśnie byłoby nie logiczne). (?)

Jeśli jest to zauroczenie i mija - piątka sama siebie pyta, jak mogła postępować i myśleć tak idiotycznie.

Jeśli to zakochanie - piątka stara się, mniej lub bardziej udolnie zainteresować (głównie na intelektualnym poziomie, ale zaczyna też większą wagę przywiązywać do wyglądu) i rozbawić obiekt swoich uczuć. Staje się ciut bardziej otwarta i spontaniczna - dochodzi do wniosku, że tak będziej jej łatwiej zrozumieć, o co w tym wszystkim chodzi. Bo piątka potrafi zgłębić niedostępne wielu ludziom zakamarki nauki, ale ma z reguły dość blade pojęcie o tym, jak wyglądają -bliskie- relacje i miewa trudności z okazywaniem (a nawet odczytywaniem własnych) emocji.

Ogólnie rzecz biorąc - piątka zakochana to jak dziecko we mgle - gubi się we własnych uczuciach. Najzabawniejsze w tym wszystkim jest to, że jej ogólnie z tym dobrze, tylko czasami ma chwile zwątpienia.

/ Analiza na przykładzie własnym i znajomych piątek - nie wiem, czy zgadza się u reszty. /

[Rubia_Brasiliana]

/ Analiza na przykładzie własnym i znajomych piątek - nie wiem, czy zgadza się u reszty. /

Zgadza się...

Jeśli to zakochanie - piątka stara się, mniej lub bardziej udolnie zainteresować (głównie na intelektualnym poziomie, ale zaczyna też większą wagę przywiązywać do wyglądu) i rozbawić obiekt swoich uczuć. Staje się ciut bardziej otwarta i spontaniczna - dochodzi do wniosku, że tak będziej jej łatwiej zrozumieć, o co w tym wszystkim chodzi.

Trochę to wyczerpujące jest... potrzeba sporo czasu, by zebrać siły na następny "uczuciowy wyskok"

[Emjotka]

Trochę to wyczerpujące jest... potrzeba sporo czasu, by zebrać siły na następny "uczuciowy wyskok"

No trzeba, trzeba. Szczególnie jeśli piątkowe zaloty zostaną odtrącone. Piątka się otworzy (najbardziej jak potrafi, nie wymagajmy więc zbyt wiele), napracuje, naokazuje uczuć - a tu klops. Jest wtedy zmęczona i podłamana. A piątka dość długo liże uczuciowe rany... Zaryzykowałabym stwierdzenie, że, choć w innych aspektach jest silna i ma dystans, to w kwestii uczuć jest przewrażliwiona, kiedy jej na czymś (a właściwie na kimś) zależy.

[Mal]

Ostatnio zdecydowałem się właśnie na "uczuciowy wyskok", kiedy już się przełamałem by zainicjować rozmowę, zostałem potraktowany z góry, i z niechęcią. Tak mocno mnie to uderzyło, że odechciało mi się wszystkiego, i pojawiły się myśli "A, w d. to mam, nie potrzebuję nikogo, samemu mi dobrze." Taka ignorancja bardzo rani piątki (przynajmniej mnie).

[Emjotka]

"A, w d. to mam, nie potrzebuję nikogo, samemu mi dobrze."

" (...) Dajcie mi wszyscy święty spokój. Lepiej byłoby w pustelni niż z Wami. Ja nie potrafię Was zrozumieć, Wy nie potraficie obchodzić się ze mną. To nie ma najmniejszego sensu..." ?
Po czym jakiś czas plucia sobie w brodę w samotności i wniosek, że ludzie niestety są nam potrzebni...

[Ahaya]

U mnie jest to tak, że staram się "oduroczyc"... Bo nie wierzę że mogę się komuś podobac. Tylko że mi to "oduroczanie" nie wychodzi. Próbuję unikac tej osoby- a w efekcie jeszcze więcej z nią rozmawiam. Dziwne, ale... tak jest. I przez tą rozmowę ponoc "podrywam" (w sensie, że w jakimś stopniu daję się poznac- niewielkim, ale wystarczającym). Tak więc moje zainteresowanie można zauważyc po huśtawce zachowań- raz unikam takiej osoby jak ognia, za chwilę szukam kontaktu i rozmawiam nawet po 4 godziny non stop, potem znów unikam i tak w kółko...

[Emjotka]

U mnie jest to tak, że staram się "oduroczyc"... Bo nie wierzę że mogę się komuś podobac.

To taka oczywista oczywistość, że uznałam, iż nie warto o tym wspominać.

[Mal]

Oduraczanie często nie działa, bo w zasadzie tylko umysł nam to podpowiada. Serce ciągnie w swoją stronę, zwykle trzeba się nieźle namęczyć by przywołać je do porządku

[minou]

Serce ciągnie w swoją stronę, zwykle trzeba się nieźle namęczyć by przywołać je do porządku

I to mówi piątka?