Perwik pisze:Jak matek, to klonami ojców, albo cechy się miksują...no i pozostają jeszcze geny i wpływ środowiska
Ale i tak najczęściej upodabniamy się w jakichś względach do rodziców. I lepiej to zauważyć i zaakceptować, żeby nie walczyć pół życia z cieniem.
... albo tak mocno walczymy z ich cieniem, że mimo ze stania się kimś zupełnie innym, podświadomie trafiamy na "drugą połówkę", która jest klonem rodzica, przed kim aż tak bardzo uciekaliśmy (z reguły mamuś - synuś, córuś - tatuś). Autopsja, akurat temat jest chyba bardzo ogólny, nie dotyczy Czwórek, może któryś/aś z modów się zlituje i znajdzie odpowiedniejszy, bo sama kwestia jest bardzo ciekawa, ale tutaj zupełnie nie pasuje.
PS. Stary jestem. Może zbyt stary, bo Czwórkowe skrzydło co jakiś czas się wyrzyna. Parszywy, głupi romantyk.
mowie to na podstawie kilku znajomych z mojego otoczenia, ktore, rzecz jasna, byly chociaz troche podobne do swoich rodzicielek. Z wiekiem, gdy wczesnie (w granicach 20 roku zycia) weszly w powazny zwiazek, czesto zdazaly sie im deklaracje o tym, ze ich zwiazek bedzie inny od ich rodzicow, narzekania na matkę i opowiadania o tym, jak się ona zachowuje, a tymczasem - z biegiem czasu zaczynaly zachowywac sie tak samo. DOtyczy to jednak wylacznie przypadkow, gdy byly miedzy nimi a ich matkami jakiekolwiek podobienstwa. Zreszta - to tylko luzne obserwacje dotyczace osob ktore w miare dobrze znam 
Fakt faktem, chciałabym wyjść za mąż najpóźniej mając 25 lat, ale... Różnie to w życiu bywa, więc zobaczymy 
