Np. jeśli popełniam jakieś szaleństwo, to jest ono (choćby nikt się nie spodziewał) do gruntu obmyślane, bądź przynajmniej jestem przygotowana na ewentualne niespodzianki;P Czy to nadal może być szaleństwo? Może, bo tak to odbiera świat;DD Otoczona jestem czwórkami (bardzo ciekawy, inspirujący jak również niezwykle irytujący;DD typ mający ze sobą spore problemy) i one popełniają szaleństwa kierując się tylko i wyłącznie emocjami, co często je gubi, ja takie rzeczy robię z wyrachowania aby, że tak rzec;P, urozmaicić sobie życie i.. mieć o czym rozmyślać;PP Ryzyko też przyjemna sprawa - czasem ujawniają się u mnie silne połączenia z 8, z siódemką też, i czuję niezwykle silną więź z czwórkami, to pewien problem. Przez to połączenie nieraz rozsadzają mnie emocje, ale staram się ich bez potrzeby nie ujawniać. , nieraz bardzo dalekosiężnych. Czasem mam kilka wersji i możliwości zastępczych, by się niepotrzebnie nie załąmać, gdy coś nie wyjdze. Na ogół plany krótkoterminowe, wymagające wielkiej dyscypliny, podupadają z powodu zgubnej potrzeby poczucia niezależności, jednak plany życiowe, bardziej odległe, dot. poważniejszych spraw staram się konsekwentnie realizować i kierować ku nim wszystkie me, z pozoru niekiedy bezsensowne, działania.Hmmmm... a co się wtedy dzieje z ekspresją? Jak improwizujesz? Ograniczasz się tylko do odtwarzania partytur albo szablonów harmonicznych w improwizacji? Czy to nie zaprzecza definicji sztuki (rozumianej przeze mnie jak wyrażanie siebie) ? Czy byłbyś w stanie grać na przykład free jazz?mon pisze:ale przez lata nauki gry na fortepianie wbiło mi się w świadomość, że warto kontrolować emocje /dźwięk jest wtedy o wiele lepszy jakościowo niż gdy gra się samą emocją/.
Naprawdę tak uważasz? Łzawy akt rozpaczy to raczej wrzeszczenie komuś w twarz, że przez niego się skoczy z mostu. Samobójstwa tak bym nie nazwał.ozpaczliwe rzucenie sie z mostu. czyli raczej łzawy akt rozpaczy
Czyli powinniśmy wydawać licencję wirtuozom-geniuszom? Proponuję egzaminy i ci, którzy nie przejdą, dostają obowiązkowe leczenie pscyhiatryczne, a geniusze niech w spokoju się niszczą i tworzą piękną muzykę.jak na mój gust to jazda bez tzrymanki zarezewowana powinna być jedynie dla wirtuozów-geniuszy
Czasem bardzo chcialabym dac sie pokierowac emocjom, ale tak jak to zostalo wczesniej wspomniane, tez jest to jakas przemyslana decyzja (musze sobie na to wydac zgode!) i to juz nie jest prawdziwe szalenstwo, na ktore najwyrazniej mnie nie stac No, takie sytuacje, kiedy trzeba pokazać nasze emocje są najgorsze. Jak mamy okazać nasze uczucia skoro odruchowo je dusimy? A w zasadzie to jest tak ponieważ niewiemy jak się kierować własnymi emocjami i boimy się tego. Jest to strach przed nieznanym. Do tego boimy się ośmieszenia. Emocje są dla nas równoznaczne z lekkomyślnością, czyli inaczej popełnianiem głupstw których potem bedziemy żałować.Najgorzej, gdy trzeba okazać uczucia... zrgroza.
