z wieloma rzeczami z Waszych wypowiedzi się zgadzam, ale... zawsze musi być ale:) osobiście potrzebuję ogromnie wiele uwagi, jako że i tak otrzymuję jej dość mało. nie cierpię krytyki, jak z resztą większość piątek, za to pochwały cenię sobie bardzo wysoko. nie mówię zbyt wiele, słów używam raczej poza ich utartymi znaczeniami, szczera rozmowa sprawia mi problemy, trza mnie za język pociągnąć, nie lubię mówić do ściany, najdrobniejsze zniechęcenie odbieram bardzo silnie. związki? jak na mój młody wiek...
coś było i cały czas zastanawiam się czy chcę gdziekolwiek o tym pisać. zdarzyło mi się dość mocne zakochanie, ale refleksyjna natura i powolne dochodzenie do konstruktywnych wniosków zniszczyły to - o kilka słów za mało, a szkoda
"jeśli już ktoś był mi bliższy to narzekał, że nie potrafię być otwarta, że nie mówię od razu co myślę" - też na to cierpię. dlatego zwykle z góry zapowiadam, że nie umiem mówić (na pewne tematy:)), więc potencjalna ofiara wie czego się spodziewać.
częściowo pozbyłam się nieśmiałości, przez co chętnie nawiązuję (co nie znaczy bez oporów) kontakty z płcią przeciwną. lubię budzić zainteresowanie...
) to bardzo bym się stał jej nie spławić... ale takie działanie też by mogło ją zniechęcić
