5w4 w literaturze

[Elkora]

Pan Sowa z Kubusia Puchatka

[Pierzasta]

ale moim zdaniem 5 zabrakłoby sił żeby to wszystko konsekwentnie wcielać w życie

Że niby piątki są niekonsekwentne i słabe? Ja sądzę, że to tylko kwestia zdrowia.

Piątki są najczęściej mało energiczne, łatwo się poddają.

A co sądzicie o Bellondzie z "Kronik Diuny"(głównie "Kapitularz Diuną")? Dla nieznających jej, krótki opis: Matka Wielebna z nadwagą(mogła kontrolować metabolizm, jednak nadwaga była czymś w rodzaju informacji: "Polegam bardziej na zdolnościach umysłowych niż fizycznych), nosiła okulary(istniały dziesiątki sposobów na wyleczenie wzroku- chociażby nowe oczy, jednak powód, dla którego tego nie zrobiła był prosty- patrz: nadwaga), chodziła w przybrudzonych ubraniach, pracowała jako archiwistka. Często wyrażała niezadowolenie pomrukując, lubiła narzekać. Matce Przełożonej zawsze mówiła to, co myślała, ignorując ewentualne konsekwencje(na szczęście dla niej, Matka Przełożona bardzo doceniała jej bezpośredniość). Bywała uszczypliwa i sarkastyczna.

W ogóle nie pamiętam tej postaci, coś mi kołacze że byłą jakaś "dobra" w przeciwstawieniu do demonicznej uwodzicielki gdzieś tam w tych ostatnich tomach... według mnie traktowanie cyklu o Diunie jako całości nie ma zbyt wiele sensu bo bardzo się rzucają w oczy różnice zarówno w stylu opowieści jak i przesłaniu oraz filozofii, między pierwszymi tomami a późniejszymi. Jest to może ciekawe, ale też trochę irytujące.

Ogólnie w Diunie mentaci byli takimi "przesadzonymi" piątkami ale też Bene Gesserit, tylko trochę w innym stylu. Ideałem dla jednych i drugich była osoba skrajnie wręcz opanowana i bardzo sprawna intelektualnie, lojalność w sumie też pasowała, podległość grupie jak u BG już raczej nie, ale od tego chyba było szkolenie
Paul w sumie był szkolony na pięć ale chyba miał bardzo dobre połączenie z osiem ;D Zabójcza kombinacja. Lady Jessika niby taka pięć ale przez cały czas zalatywało 2, bo inaczej nie byłaby taka urocza, nieprawdaż? Reszta drużyny nie miałą takieg oszkolenia i oscylowała gdzieś przy sześć... dużo mówi o ideałach autora, myślę.

Później autor chyba trochę dorósł i zaczął patrzeć na życie w trochę inny sposób (tak to wygląda jak dla mnie), stąd przeniesienie uwagi na innych bohaterów, o innych cechach (bardziej około 4, 6, bardziej niedoskonałych) oraz pozytywne a silne postaci kobiece.

Ogólnie te książki przez to że skupiają się na jakimś ideale czy nadczłowieku są raczej mało realistyczne ale można je właśnie traktować jako rozważania o samorozwoju i doskonałej osobowości. Ewidentnie sporo inspirowane medytacją i takimi różnymi.

[Magiliana]

No i chyba każdy bohater Murakamiego to czysta 5.

Jego bohaterowie wg mnie bardzo się wpisują w typ piątek. Zwłaszcza ostatnio tak zaklasyfikowałam Toru Watanabe z "Norwegian wood".

[czwartek]

No i chyba każdy bohater Murakamiego to czysta 5.

Jego bohaterowie wg mnie bardzo się wpisują w typ piątek. Zwłaszcza ostatnio tak zaklasyfikowałam Toru Watanabe z "Norwegian wood".

Zgadzam się z tym w 100%!!!!!!!!

[czwartek]

Wydaje mi się, że Werter był jednak 5w4, a nie 4w5
-gdyby był czwórką pewnie popełniłby samobójstwo w sposób bardziej impulsywny, a on przez ostatnie dni był spokojny i zdecydowany, codziennie dopisywał po kawałku do listu pożegnalnego, zabił się, bo po dokładnym przemyśleniu swojej sytuacji to wyjście wydało mu się jednym właściwym, a nie dlatego, że afekcie sięgnął po pistolet...

[Yarren]

To nie było przemyślane na chłodno, to było męczenie mózgu użalaniem się nad sobą pod wpływem bardzo silnej i długotrwałych emocji.

Poza tym był artystą, rysował, przeżywał, zachwycał się.

Jak dla mnie podręcznikowy[epistolarny], przykład szybko lecącej z drabiny poziomów zdrowia 4w5.

[Szej-Hulud]

Nie jestem pewien, czy Werter to 4w5. Owszem, odczuwał emocje... ale każdy je odczuwa- nawet piątka. Buzowały one w nim- trudna sprawa. O ile u czwórki emocje mogą utrzymywać się przez długi czas, o tyle u piątek po czasie kilku godzin zdarzenia je wywołujące powinny wydawać się odległe, jakby nierzeczywiste- właśnie przez usunięcie emocji(brak poczucia ciągłości stanu emocjonalnego). Ale pytanie- ile piątka może znieść? Znam kilka czwórek, z czego jedna momentami zdaje się sugerować: "jestem wyjątkowa". Nie zauważyłem tego u Wertera, a teoretycznie wraz ze spadkiem poziomu zdrowia powinno dojść do nasilenia się cech negatywnych.

[atis]

Wszelkie źródła podają wertera jako modelową niezdrową czwórkę. Jest archetypem "tragicznego romantyka", romantyzm, zczwórkowienie totalne, dziwactwo, odrzucena miłosc, depresja i egzeltacja. Juz nie doszukujcie się innych typów w najbardziej ewidentnym przykladzie literackiej czwórki, ja was proszę ._.''

[ttt]

A co sądzicie o Martinie Edenie (J. London)?

[ocet]

Prus jako Prus w "Kamizelce"?

[CompleteUnknown]

Józio z "Ferdydurke"! Tak, tak, tak! Już wiem, dlaczego kocham tę książkę. W ogóle Gombrowicz chyba był dosyć piątkowaty, w "Dzienniku" to widać, jeśli się nie mylę. Zastanawiam się jeszcze nad bohaterami Witkacego. Taki Atanazy Bazakbal z "Pożegnania jesieni" na przykład wygląda na dość niezdrową piątkę. Niby wrażliwy, ale odcięty od uczuć, wszystko analizuje, inscenizuje dziwaczne życiowe sytuacje, żeby cokolwiek poczuć, brzydzi się światem.

[Litowojonow]

"Ferdydurke" to jedna z niewielu lektur, które czytałem z ciekawością, większość się do palenia w kominku nadaje

[motobiker]

Warren z cyklu "Miecz Prawdy", tak mi się zdaje.

[BlackRose]

Książki Vonneguta i jego bohaterowie są mocno piątkowi (wręcz tak, że chyba bardziej nie można )

Ostatnio odświeżyłam sobie 'Przeminęło z wiatrem' i zauważyłam, że Ashley od Scarlett to wykapana piątka, Melania chyba też, Scarlett 8w7, Rett to samo. Ten od Kate z 'Wichrowych wzgórz' również piątka...?

I Geralt, 5w6.

mnóstwo piątek jest też w lit. pozytywistycznej (ble)

Martin Eden na moje oko to piąteczka.

[sjofh_ystad]

Widziałem, że pisaliście o Murakamim- od prawie roku to taki mój prywatny Bóg. (wcześniej była głównie polska fantastyka)
Rzeczywiście, też miałem wrażenie, że jego główni bohaterowie-faceci to prawie same 5, zapewne tak jak sam autor(skąd by tak wiele o nas wiedział?) Dwaj z nich- K. z "Sputnik Sweetheart" i Jumpej z opowiadania "Ciastka z miodem" to najbliższe mi istoty, o jakich kiedykolwiek czytałem(bliższe niż dowolny znany człowiek, chyba nawet braciszek). Wspomniane opowiadanie to mój ołtarzyk, czytam zawsze gdy jest mi źle(chyba już z 50 razy).

I Geralt, 5w6.

Co do Wiedźmina, oni byli zaprogramowani na istoty bez emocji, czyż nie? On się wyróżniał, był bardziej ludzki, ale ta Piątkowość była chyba w dużej mierze zapisana w wiedźmińskiej naturze. Mimo wszystko, chyba masz rację.