Nie, my byśmy się po prostu zanudzili na śmierćmelonka pisze:Może byśmy się tak nawzajem hm... uprościli?
. Bo o ile jesteśmy dość kreatywnym i żywym typem, jeśli chodzi o idee, o tyle sami siebie (nazwzajem) emocjonalnie raczej pobudzić nie potrafimy... Zamęczylibyśmy się. Zostałby nagrobek z napisem: "Tutaj leżą piątki pogrzebane."
Na razie atmosfera jest poprawna, choć bardzo naukowa. To dopiero sam początek studiowania, więc może za jakiś czas będę mógł napisać więcej.Na kilku lekcjach siedzę z 4, i te jej rozterki nie tyle mnie irytują, co wręcz ciekawią.Autsajder pisze:A co do zmieszania 5 i 4 to siedze czasem koło czwórki i reakcja jest taka że typ mnie męczy swoimi rozterkami i tym że komentuje niemal każde zdanie wypowiedziane przez wykładowce, a ja typa na pewno wkurzam, że w 95% nie odpowiadam zupełnie na jego komentarz i często go ignoruje.
Gdybym wiedziała cokolwiek o Enneagramie choćby jakieś trzy lata temu, to miałabym -być możeRaskal pisze:Na studiach ciezko mi stwierdzic, za wczesnie. Ale powiem jedno - w malej grupie jedna wrzaskliwa siodemka potrafi naprawde zniechecic do ludzi.
- więcej wyrozumiałości dla kilku osób, z którymi na studiach byłam w jednej grupie językowej, albo kiedy chodziliśmy na te same przedmioty. Dzięki bogu, nie wszystkie. 
Niemal pewna jestem, że jedna z nich była taką piekielnie rozwrzeszczaną siódemką. Wszędobylskie, cwaniackie 7w6. Brrrr. Drugą osobę, której miałam w jakiś dziwny sposób dosyć, mogę podejrzewać o 1w9. Całkowite przeciwieństwo tej pierwszej. Lodowaty chłód umysłu, opanowanie, totalnie zasadnicza. Zawsze miała coś do powiedzenia (byle tylko stać w pierwszym szeregu), zawsze musiała być najlepsza. Po prostu elitarność wcielona. Faktem jest, że była dobrą studentką, ale ten jej uprzejmie protekcjonalny sposób bycia typu kochani...-nie-dorastacie-mi-do-pięt był irytujący. Na szczęście takich osób, jak te dwa skrajne przypadki było mało, więc ogólnie było nienajgorzej. Ech... ja chcę znowu na uczelnię. 
Chciałbym sobie siąść z książką, czy zeszytem na dłużej niż 10 min, ale to jest strasznie nudne i ciężko mi jest się zmusić.. Nigdy nie miałem problemów z zaliczeniami przedmiotów, dostawałem się tam gdzie chciałem i pewnie przez to tak naprawdę nigdy nie miałem motywacji, żeby się za tę naukę poważnie wziąć. Uczyć umiem się tylko tego co mnie interesuję, przy wszystkim innym momentalnie zasypiam. Dysponuję jednak (a przynajmniej tak mi się wydaje) dużą wiedzą ogólną, wynika to z tego, że lubię czytać/oglądać wszelakie ciekawostki, chociażby w internecie i śmieszne jest to, że lubię przyswajać je nawet z tych dziedzin, które teoretycznie nie powinny mnie interesować. Po prostu głód wiedzy musi wyjść ode mnie, nie da mi się go narzucić siłą, co nie znaczy, że nie da się mnie zainteresować przedmiotem w ogóle.
