Enneagram

Za długa lista by wymieniać. Dla mnie szczęście uosabia się przede wszystkim w uśmiechu drugiej osoby, kiedy udaje mi się sprawić by ktoś był szczęśliwy, wtedy kiedy osiągnę coś co jest dla mnie istotne. Tak wymieniać mógłbym wiele rzeczy, bo szczęście tkwi w małych drobiazgach życia codziennego.

Ja znalazłem esencję mojego poczucia szczęścia.
Jestem szczęśliwy gdyż
1) żyję i postępuję w zgodzie ze sobą, ze swoimi pragnieniami, marzeniami
2) mam cele i do nich dążę i jeden po drugim je osiągam
3) żyję w zgodzie z ludźmi których kocham i jestem im potrzebny
4) istnieje conajmniej jedna osoba która akceptuje mnie takiego jakim jestem.
5) bo mogę coś dobrego zjeść lub pograć na komputerze lub się bawić
6) bo zawsze znajdę pracę która jest ciekawa rozwijająca i w której mogę coś stworzyć i dać światu

A nie uważasz, że jest to zbyt duże uproszczenie poczucia bycia szczęśliwym? Bo wydaje mi się, że nawet jeżeli te warunki zostaną spełnione to nie do końca będziesz szczęśliwy. Trudno mi to uzasadnić, ale takie odczucie mam.

bo brakuje mi tutaj jeszcze kwestii akceptacji i oczekiwania niewielkiej ilości rzeczy od życia.. Być może jeszcze o czymś zapomniałem.
Staram się opisać po prostu stan permametny który twa u mnie już od półtora roku nie ważne na jakim poziomie zdrowia jestem i z jakimi problemami się mierzę. Taka równowaga wewnętrzna i zaufanie do siebie samego

A mi chodzi o podanie definicji i parametrów szczęścia, uważam że tego nie da się zrobić bo szczęście to uczucie a uczucie ma bardzo rozmazane granice...

i jest różne dla różnych ludzi. Toi jest stan wewnętrzny zależny od bardzo wielu czynników. Ja Tobie podałem co mnie czyni szczęśliwym ale inni ludzie mają inaczej. Jasnej i klarownej definicji która niesie też w sobie jakąś naukę tutaj chyba nie damy rady stworzyć ale chętnie spróbuję

właśnie o to mi chodzi,że jaki jest sens ubierać w słowa coś czego nie da się zdefiniować?

dla samej zabawy nazywania rzeczy. Mnie takie rzeczy bawią. Dlatego interesowałem i interesuje się filozofią. Lubie nazywać rzeczy po imieniu.
To taka sztuka słowa. Staram się słowem opisać obraz idei.

A nie uważasz, że taki opis obrazu idei, jak to ująłeś zawsze pozostanie niepełny, nie odda samej idei?

gdybym uważał że znajdę pełny opis nie miałbym powodu interesować się filozofią
zapewne tak samo jak ty sztuką? przecież dzieło nigdy nie jest ukończone, zawsze można to zrobić lepiej. prawda?

Też się iteresuję filozofią, więc powiedz mi czy to ma znaczenie jaką definicję stworzysz szczęścia czy większe znaczenie ma to jak poszczególna osoba pojmuje szczęście?

To zależy od tego co chcesz osiągnąć. Pragmatycznie większe znaczenie ma to co ty mówisz, ale ja np. lubię po prostu nazywać rzeczy po imieniu i tworzyć pojęcia więc dla mnie większe znaczenie ma utworzenie pojęcia (w danej konkretnej chwili). Oba podejścia należą do filozofii, choć co prawda to są inne szkoły filozofii ale jednak to filozofia.
Ty patrzysz na to jak humanista, a ja traktuje mój cel jako sparring dla własnego umysłu i dobrą zabawę

Dla mnie jest to zasadnicza różnica, choć tak jak mówisz to też filozofia

bo to jest zasadnicza różnica, ale filozofia to bardzo szeroka nauka o człowieku, szersza niż psychologia i to znacząco i to jakie narzędzie stosujemy zależy od osobowości, oraz aktualnych potrzeb i celów.

Wskazówki można tu znaleźć dobre, ale mam do Was pytanie[nie wiem czy ktoś je tu zadawał].
Jak motywujecie się do działania? Przygotowujecie się jakoś, by zacząć coś robić czy po prostu mówicie sobie "muszę to zrobić" i faktycznie to robicie?