Rozmowa - na co patrzycie w jej trakcie?

[Perwik]

kiedy słucham, nie patrze w oczy prawie w ogóle, czasem zerkam na twarz, obserwuje raczej kątem, kątem swego o ka
kiedy mówię, raczej patrze w oczy, na twarz, na reakcję ale zauważyłem taką teatralność w moim zachowaniu, jak zaczynam się zastanawiać - wznoszę oczy do niebios etc.
natomiast podczas rozmowy, gdzie wymiana zdań jest dość szybka to też raczej patrze w oczy, ale często też poszukuje różnych przedmiotów w otoczeniu które mogłyby mnie zainspirować do powiedzenia czegoś nowego

[Lili79]

patrzenie w oczy jest ekstra!
8)

tylko, że Wy patrzycie bardzo wnikliwie i głęboko.
człowiek może pomyśleć, ale o co kaman, może się zakochał?
albo jak nie patrzycie, to myśli, no tak nudzę go, dobra, to już pójdę.
nie jest tak?

ogólnie, wszystkie Wasze reakcje są bardzo widoczne.
chociaż przewidzieć Waszego zachowania nie da się!

[Złota langusta]

W czasie rozmowy koncentruję się na oczach, tym gdzie one patrzą. Na gestykulację, rodzaj przeprowadzanej dyskusji. Na to, jak ta osoba się zwraca do mnie, na temat. Nie na wszystkie jestem skłonna mówić. Potrafię kogoś przyłapać na kłamstwie i mu to wytknąć specjalnie, zeby wiedział, że kłmastwo jest słodkie, ale nieprawdziwe. Bywa, że "rozmowa" jest lekiem na moje złe stany, poprawia je i pomaga w zapomnieniu choć na chwilę o świecie, lękach, strachu, myślach, obowiązkach i problemach. Zdarzają się rozmowy nieprzyjemne i opłakane w skutkach. Mnie ta osoba sprowadzi do smutnego stanu. Będzie mi potem się trudno pozbierać, ale staram się pomagać sobie jak mogę. Rozmowa dla mnie jest ważna a do tego gdy ja jestem w centrum zainteresowania <co lubią strzlece> to szczęście ogarnia mnie wielkie. Na koniec powiem, że staram się wyczuć czy osoba z którą rozmawiam interesuje się mną czy uważa mnie za idiotkę.

[oti]

ja patrze na całą twarz cała mimika jest ważna. wtedy rozpoznaje tak naprawdę jak rozmówca sie czuje i czy przypadkiem nie kłamie ; ) skupiam sie także na głowie i na tonie głosu. na sposobie wypowiadania słów. wszystko jest istotne. nie musze tego interpretować, ale ukazuje mi się od razu całość. więc nie musze się wysilać z interpretacją. po prostu to czuję.

[agda]

hm.. nie wiem kiedy mi się to przytrafia, chyba wtedy gdy osoba mówi nieciekawie albo zbyt skomplikowanie albo po prostu nie mogę się skupić na jej słowach - to wtedy patrzę na usta, jak się poruszają.
W oczy jakoś nie zawsze mam odwagę.. wiadomo, wszystko można z nich wyczytać:)

[Valhalla]

a różnie generalnie patrzę zawsze prosto w oczy, co czasem ludzi denerwuje... nie wiem czemu , dla mnie to takie... szczere
a jeżeli nie patrzę w oczy to w ogóle nie patrzę na osobę tylko w ogóle gdzie indziej

[Prowokacja]

Kiedy do kogoś mówię, to patrzę przed siebie raczej, nie patrzę w oczy, kiedy kogoś słucham głównie patrze na tę osobę, staram się w jej oczy, jeśli to nie krępuje.

[Akai]

A różnie, ale w granicach normy. Biegam oczami od oczu, przez twarz, aż do czterech stron świata. Ale nie robię tego jakoś chaotycznie, jak ktoś kto z nerwów wyszedłby z siebie i stanął obok Spoglądam na oczy, bo to lubię, oczy są piękne Choć nie jestem w stanie patrzeć na nie długo, wtedy przerzucam wzrok na twarz rozmówcy, czasem na jakąś inną część ciała, od czasu do czasu się obejrzę po okolicy czy mnie ktoś strzelić nie chce za gadanie bzdur

[Erunpar]

Większości ludzi patrze w oczy. Ale zdarzają się takie osobniki przed wzrokiem których mo wzrok ucieka. Nie wiem dlaczego tak się dzieje. nie potrafie np patrzeć w oczy jednej z moich znajomych.

[Fr3ncho]

na wszystko tylko nie w oczy xD
joke ;d
ale czasem tak jest że za wszelką cenę unikam kontaktu wzrokowego

[Snufkin]

.

[Laureli]

staram się patrzeć w oczy, choć często mam z tym problem. bardzo szybko odwracam wzrok, jeśli tylko ktoś zacznie się na mnie patrzeć.
poza tym patrzę na twarz rozmówcy. albo na swoje ręce czasem. ale to tylko przy niektórych osobach.

no i zwracam też dużą uwagę na barwę głosu osoby.

[Czarny_Charakter]

To zalezy. Jezeli slucham wypowiedzi kogos, to zazwyczaj patrze mu w oczy, obserwuje reakcje twarzy, natomiast kiedy sam mowie do tej osoby, patrze w ziemie, zerkajac na twarz tylko co jakis czas. Taki mimowolny odruch...

Mhm, szczególnie... Zależy to też od wyglądu oczu, gdy są przenikliwe, duże, optymistyczne, śmiałe, magiczne, z jednej strony na początku wywołują taki dystans, a potem wręcz zapraszają, skłaniają do rozmowy. Taką sytuację miałam latem, (pokręcony powód spotkania) z nowo poznaną (w bardzo niekonwencjonalny sposób) czwórką, o rany, jaaakie on ma wielkie oczy
Co ciekawe,jeszcze głębszy kontakt wzrokowy muszę mieć podczas rozmowy z mężczyzną.

Jeszcze więcej prawdy będzie,gdy powiem,że najpierw zwracam uwagę na wszystko, lustruję wręcz ludzi od stóp do głów. Jestem estetką, wyczuję zapach, ocenię ubiór, jakiś szczegół, moja uwaga skupia się też na mankamentach

[funebre]

Eh, nie znosze jak ktośmi siępatrzy na usta kiedy mówię, dlatego sama się nie patrze na nie. W ogóle to mam problemy z patrzeniem ludziom w oczy, nie mogę zwykle długo wytrzymać patrząc się komuś w oczy, często patrzę się jakby za mojego rozmówcę, na moje ręce, na ziemię - żałosne, wiem.

[uciekinier19]

Jeśli kogoś slucham patrze na tą osobę najczęściej w oczy, chyba ze wykonuje jakieś ruchy, to wzrokiem podązam za tym. Jeśli rozmawiam to także zachowuje kontakt wzrokowy, jednak czasem lepiej mi wyrazić swoje myśli gdy potencjalna osoba nie jest naprzeciwko mnie, tylko np obok, wtedy patrze gdzies tam przed siebie i skladam ładne zdania. Zależy to od dnia, od mojego skupienia.