Rozmowa - na co patrzycie w jej trakcie?

[Ina]

W oczki. Chyba, że jest mi strasznie głupio, albo coś to spuszczam wzrok. Ale w większości przypadków w oczy spoglądam (pomijając fakt że często rozmówcy są odemnie wyźsi o conajmniej 20cm - ja mam 155)

[--hiroku--]

ja patrzę w oczy. Kilka osób mówiło mi nawet, że się tak wpatruję, patrzę w jeden punkt nie ruszając gałkami

[kangur]

gdy słucham-w oczy, u mężczyzn dodatkowo na ręce i z boku na szczękę. Gdy ja mówię też staram się w oczy, ale juz nie tak głeboko, wzrok lubi mi uciekać na ścianach lub na moje palce .
co do wpatrywania toi gdy byłam niezdrowa (nie wiem tlyko jak bardzo:P) wpatrywałam się moim zdaniem normalnie, ale ludzie odczuwali ten wzrok jako wredny, zły, wyniosły. Czasem dalej zdarza się, że gdy patrzę się wielkimi, smutnymi, melancholijnymi oczami innym wydaje się, że jestem zła lub obrażona .

[mietekssm]

Tradycyjnie - podczas słuchania oczy i usta...
Chyba że mnie nie obchodzi co ktos mówi, wtedy rozglądam sie na boki dając znak "skończ już"...
A ja mówię, to zależy. Staram sie w oczy, ale wychodzi tylko z osobami które znam... Lub które nie budzą mojej sympatii. Najgorzej jak ktoś wydaje mi się być atrakcyjnym. Wtedy latam oczami po ścianach. I najczęściej bawię się palcami...

[Fillerr]

ja patrze się w oczy, chyba że jest jakaś sytuacja napięta, to po protu nie mogę spojrze i musze odwrócić wzrok, wtedy zazwyczaj obserwuje podłoge lub sciane... czasami gdy widze w oczach wyrzut, żal lub inną negatywną emocje, to nawet nie potrafie rozmawiać...

[Nifredou]

Na dłonie jak się wstydzę albo jak chce wybadać jakie zamiary ma drugi człowiek. Ogółem jakoś tak się patrzę na twarz- nie prosto w oczy, nie na usta, nos czy coś. Na twarz. Po prostu na twarz.
A jak sama mówię to też, ale większą uwagę przykuwam wtedy do tego jak się owa twarz zmienia- jakie emocję targają owym człowiekiem i jak to czy tamto przyjmuje.

[LaDyrade]

Jeśli jestem skupiona i zainteresowana tym co mówi rozmówca to wpatruje się w oczy. Często zdarza mi się słyszeć "patrzysz się na mnie jakbym Ci matkę zabił" czy coś w tym stylu Chodzi mi o to,że chyba "za mocno" się w kogoś wpatruje i daje to mniej wiecej taki wyraz w moich uczach jakbym miała żal do tej osoby itp. Nie kontroluje tego, robię to całkowicie nieświadomie.

[Tanpopo]

Kiedy mówię, to zwykle patrzę w dół albo w górę, kiedy słucham to przyglądam się twarzy rozmówcy. Nie lubię kiedy ktoś przez całą rozmowę natrętnie utrzymuje kontakt wzrokowy. Nawet kiedy słucham i na kogoś patrzę, to lepiej się czuję, jeśli ta osoba tylko na mnie zerka. Już nawet nie chodzi o to, że czuję się nieswojo, po prostu nie jestem w stanie się skupić. Mam wtedy wrażenie, że ta druga osoba widzi wszystkie przejawy niezrozumienia i robi mi się głupio.

[Dziabago]

Ja podczas rozmowy patrzę ogólnie na reakcję rozmówcy, a z tymi oczami to różnie jest, jak rozmawiam z kimś mi bliskim nie mam problemu z patrzeniem w oczy, ale kiedy rozmawiam z kimś, kogo mało znam, albo nie znam w ogóle przeważnie patrzę w oczy na początku, a później coraz bardziej z tymi oczami swoimi "uciekam", często kończy się na tym, że mówię do kogoś, a patrzę się zupełnie gdzie indziej. Nie wiem z czego to wynika, jakoś tak mi się wydaje, że kiedy ktoś tak mi patrzy prosto w oczy i ja jemu, to ten ktoś może odczytać moje myśli i tak się jakoś głupio czuję wtedy. Często się zdarza, że jak z kimś rozmawiam, to coś robię (czasami tak po prostu, żeby czymś zająć ręce) i tylko na rozmówcę zerkam od czasu do czasu.

[mantaque]

Najczęściej patrzę w oczy, bo to przede wszystkim znak, że słucham uważnie drugiej osoby, a po drugie zazwyczaj są one piękne zielone, niebieskie, czarne...zdarza mi się też patrzeć na usta, jeśli chcę podkreślić zainteresowanie.
Cóż, jeśli za to kobieta ubierze się odpowiednio, to ciężko trzymać wzrok na poziomie

[Alisa]

Staram się patrzeć...Chyba w oczy, właściwie to przede wszystkim pilnuję się by patrzeć wprost w twarz rozmówcy, bez zerkania w bok lub ziemię, by rozmawiający nie odniósł wrażenia,że go lekceważę

[SJulie]

Praktycznie nigdy nie patrzę w oczy. Zwykle moje rozmowy odbywają się, gdy siedzę z kimś przy stole, na ławce lub idę, a wokół jest dużo punktów, gdzie można spojrzeć i które mnie interesują. Z drugiej strony zawsze bardzo szanuję mojego rozmówcę i staram się okazać mu jak najwięcej zainteresowania, żeby nie czuł, że nie słucham go, bo słucham zawsze. Ogólnie problemem dla mnie jest wpatrywanie się w czyjąś twarz, nawet jeśli z moim rozmówcą dobrze się znamy. Przelotne spojrzenie w oczy, potem włosy, może usta, ale nigdy nie dłużej niż sekundę. Najdogodniejszym punktem jest oczywiście stół i moje palce. Ostatnio jednak powiedziałam sobie, że muszę patrzeć w czyjeś oczy, bo są przecież bardzo ładne, każdego oczy są bardzo ładne, ale się nie udało, a gdy próbowałam tak zrobić w rozmowie z najlepszą przyjaciółką, ta pewnie tego nie bardzo zauważyła, ale ja byłam skrępowana i wróciłam do gapienia się w blat.

[kangur]

gdy znajdziesz piękne oczy u płci przeciwnej nie będziesz mogła oderwać wzroku, mrrr

[rozgotowana13]

Podczas słuchania czyjejś wypowiedzi patrzę głęboko w oczy ( ponoć moje spojrzenie paraliżuje ; ) jednak gdy mówię ja, patrzę w dal, ponieważ wówczas łatwiej mi jest się skupić.

[inv]

ty! rozgotowana! idź na forum 9.
tutaj tylko same twarde babki piszą.