Nieśmiałość

Wiadomość
Autor
fivi
Posty: 21
Rejestracja: czwartek, 4 października 2007, 15:05

Nieśmiałość

#1 Post autor: fivi » czwartek, 4 października 2007, 15:22

Jesteście/bywacie nieśmiali? :) Jak bardzo? I czy komuś udaje się trochę przystopować tą nieśmiałość jeśli ją posiada? :)



Awatar użytkownika
SenSorry
Posty: 397
Rejestracja: piątek, 2 lutego 2007, 13:43
Enneatyp: Mediator
Lokalizacja: Suwałki/Poznań

#2 Post autor: SenSorry » piątek, 5 października 2007, 21:19

Nie wiem czy to nieśmiałość, ale jak jestem w grupie, zwłaszcza mniej mi znanych ludzi, to nie lubie być w centrum uwagi. Często uwarzam, ze nie mam nic ciekawego to powiedzenia. Nie lubie też przekrzykiwać, także często ludzie mi przerywają.

Jeśli chodzi o relacje damsko męskie, to jestem niesmiała do momentu kiedy poczuje, że druga osoba chce wysłuchać co mam jej do powiedzenia, także jak się ośmiele to moge przegadać z kims całą noc. Właściwie nie wiem skąd się to wzięło. Jako dziecko, byłam straszna gadułą, wszyscy tak mnie nazywali, a z czasem jakoś to zniknęło.
9w8/ISFp/Mag/SCUAN

Awatar użytkownika
koefe
Posty: 140
Rejestracja: środa, 23 maja 2007, 16:46
Lokalizacja: zlw, Łódź

#3 Post autor: koefe » sobota, 6 października 2007, 17:31

SenSorry pisze: Właściwie nie wiem skąd się to wzięło. Jako dziecko, byłam straszna gadułą, wszyscy tak mnie nazywali, a z czasem jakoś to zniknęło.
Tak samo jak u mnie!!

Zazwyczaj, gdy pojawiam się w jakimś nowym towarzystwie, ludzie szufladkują mnie jako nieśmiałego, przez co później zdarza im się bardzo zdziwić. Przypominają mi się słowa mojego kumpla, którego poznałem za granicą w pracy: "Przez ostatnie dziesięć minut powiedziałeś więcej niż w ciągu poprzedniego tygodnia".

Trudno jest mi nawiązywać nowe kontakty, ale gdy już się uda, bez problemu tworzę bliskie relacje.
"Próżnowanie jest początkiem wszelkiej psychologii." F. Nietzsche

fivi
Posty: 21
Rejestracja: czwartek, 4 października 2007, 15:05

#4 Post autor: fivi » poniedziałek, 8 października 2007, 16:17

koefe pisze:
SenSorry pisze: Właściwie nie wiem skąd się to wzięło. Jako dziecko, byłam straszna gadułą, wszyscy tak mnie nazywali, a z czasem jakoś to zniknęło.
Tak samo jak u mnie!!
I u mnie!! :P
Jak byłam mała, to wszędzie było mnie pełno a mama wzroku nie mogła ode mnie oderwać żebym nie wbiegła za ladę lub czegoś nie wiwinęła :P A jak nawijałam przy tym...! :D

koefe pisze:Przypominają mi się słowa mojego kumpla, którego poznałem za granicą w pracy: "Przez ostatnie dziesięć minut powiedziałeś więcej niż w ciągu poprzedniego tygodnia".
Też tak miałam w te wakacje ;) Jak się rozgadałam to przez 5 minut gadałam non stop i to z takim tempem że rodzina nic nie rozumiała ;) Oni tylko w pewnym momencie oczy na mnie wywalili i zaczęli sie ze mnie śmiać co mi sie stało :)

Ehh... mam nadzieję, że za niedługo znowu uda mi się rozgadać :)
Jam jest dwójeczka i lubię to ;)

ders
Posty: 216
Rejestracja: poniedziałek, 7 maja 2007, 13:38

#5 Post autor: ders » poniedziałek, 8 października 2007, 17:02

To dziwne, ale mój przyjaciel 9 też w czasach przedszkolnych i trochę późniejszych był pełen życia, gadatliwy, rozbiegany itp. Ja wtedy też ;). Potem oboje się stoczyliśmy introwertycznie, ja już z tego wyszedłem ale on jest coraz głębiej zakorzeniony w sobie :roll: . Cały dzień w domu i trochę jak ameba, nawet go na party nie moge wyciągnąć żadne 'bo mu sie nie podobają'. Chociaż na żadnym nie był :roll: . Przez niego pare lat temu tez tak mowilem o alko i imprezach ale teraz go chcę wyciągnąć ale on wszystko na 'nie'. :roll:

Jak do niego dotrzeć? Ew. jak to jest dla Was (ew modów ;) ) zbytnie odchylene od tematu to wydzielić :).
2w1

Siła woli siłą życia.

fivi
Posty: 21
Rejestracja: czwartek, 4 października 2007, 15:05

#6 Post autor: fivi » poniedziałek, 8 października 2007, 17:38

Tu jest fajna literaturka nie temat nieśmiałości podpadającej trochę w fobię społeczną:
KLIK - Tu jest darmowy fragment ebokka
KLIK 2 - A tu cała internetowa książeczka, świetna jest :) naprawdę polecam.

Możesz podesłać je temu koledze :)

Mogłabym też coś napisać o tym jak siebie zmieniłam z nieśmiałego fobika na już śmielszą trochę osobę. Tylko jedno pytanie: On nie chce chodzić tylko na imprezy itd, czy ogólnie jest nieśmiały w stosunku do ludzi? :) Tj. woli jak ktoś coś za niego załatwia, trudno nawiązuje kontakty, unika ludzi, trudno mu się z nimi rozmawia itp? :)
Jam jest dwójeczka i lubię to ;)

Awatar użytkownika
koefe
Posty: 140
Rejestracja: środa, 23 maja 2007, 16:46
Lokalizacja: zlw, Łódź

#7 Post autor: koefe » wtorek, 9 października 2007, 20:26

ders pisze:Potem oboje się stoczyliśmy introwertycznie, ja już z tego wyszedłem ale on jest coraz głębiej zakorzeniony w sobie :roll: .
To jeszcze nic. Mnie kiedyś o autyzm posądzono. :shock: Tak bardzo irytował mnie mój szef, że wyrzuciłem fakt jego istnienia ze swojej świadomości. Zupełnie nie reagowałem na wszelkie próby nawiązania przez niego ze mną kontaktu. Najdziwniejsze jest to, że nie wyrzucił mnie z pracy ;P
"Próżnowanie jest początkiem wszelkiej psychologii." F. Nietzsche

salsero
Posty: 13
Rejestracja: sobota, 15 grudnia 2007, 12:15

#8 Post autor: salsero » sobota, 15 grudnia 2007, 17:23

Ciekaw ja miałem inaczej. W dzieciństwie, bardzo niepewny siebie, cichy ale towarzyski taki dobry kompan ale jako nastolatek się przełamałem, bo miałem poczucie bycia gorszym, i jakoś stalem sie bardziej pewny siebie i otwarty. Nie jestem tez nieśmiały w kontakach damsko-męskich.
9w1 lub 9w8 22l. zdobyć zdobywczynie...

Szczurek
Posty: 49
Rejestracja: piątek, 13 października 2006, 14:03
Lokalizacja: Bochnia

#9 Post autor: Szczurek » czwartek, 20 grudnia 2007, 05:14

: )
Everytime you think you're walking,
You're just moving the ground
Everytime you think you're talking,
You're just moving your mouth
Everytime you think you're looking,
You're just looking down

(:)
Posty: 17
Rejestracja: środa, 14 listopada 2007, 11:17

#10 Post autor: (:) » czwartek, 20 grudnia 2007, 23:22

Ja byłam jako dziecko śmielsza. Dużo łatwiej było mi nawiązywać relacje. Teraz stałam się trochę odizolowana i bardziej nieśmiała. Szczególnie peszy mnie właśnie wymienione gdzieś wyżej towarzystwo obcych mi ludzi.
9 w 1

Yo
Posty: 269
Rejestracja: wtorek, 4 grudnia 2007, 18:32

#11 Post autor: Yo » piątek, 21 grudnia 2007, 12:17

(:) pisze:Ja byłam jako dziecko śmielsza. Dużo łatwiej było mi nawiązywać relacje. Teraz stałam się trochę odizolowana i bardziej nieśmiała. Szczególnie peszy mnie właśnie wymienione gdzieś wyżej towarzystwo obcych mi ludzi.
towarzystwo obych mnie peszy i to, że jestem outsderem w myśleniu i postepowaniu, bo niby która zechce sie związać z dziwakiem? Rzadko która. Idąć na spotkanie wiem, że nie zostanę zaakceptowany, tak jakbym teog chciał. Pozwolą mi tam zostać, ale nie będę tak mocno zwiazany z ludźmi jak inni. No chyba, że z innymi outsiderami. 8)

Awatar użytkownika
Piwko Wielkie
Posty: 85
Rejestracja: środa, 4 lipca 2007, 00:00
Enneatyp: Mediator
Lokalizacja: Piwolandia

#12 Post autor: Piwko Wielkie » wtorek, 22 stycznia 2008, 15:47

fivi pisze:ogólnie jest nieśmiały w stosunku do ludzi? :) Tj. woli jak ktoś coś za niego załatwia, trudno nawiązuje kontakty, unika ludzi, trudno mu się z nimi rozmawia itp? :)
+
Yo pisze:towarzystwo obych mnie peszy i to, że jestem outsderem w myśleniu i postepowaniu, bo niby która zechce sie związać z dziwakiem? Rzadko która. Idąć na spotkanie wiem, że nie zostanę zaakceptowany, tak jakbym teog chciał. Pozwolą mi tam zostać, ale nie będę tak mocno zwiazany z ludźmi jak inni. No chyba, że z innymi outsiderami.
Najważniejsze już chyba wymienione.
9w1 "The Dreamer" / ISFp (?) / 2 lata, a ja nawet 100 nie wbiłem. Ha!
Obrazek

China_Park
Posty: 9
Rejestracja: sobota, 7 czerwca 2008, 18:05

Re: Nieśmiałość

#13 Post autor: China_Park » sobota, 7 czerwca 2008, 18:31

fivi pisze:Jesteście/bywacie nieśmiali? :) Jak bardzo? I czy komuś udaje się trochę przystopować tą nieśmiałość jeśli ją posiada? :)
Jeśli znam grupę ludzi, to bez skropułów się wypowiadam, a nawet jestem w centrum uwagi, często opowiadam śmieszne rzeczy, ale jeżeli nie znam grupy osób to otwieram się dopiero po alkoholu ; p. Albo jeżeli poznam bardziej tych ludzi, gdyż uważam, że nie jestem zabardzo ciekawą osobą. Czasami mam wrażenie, że mówię za cicho chociaż mówię głośno, nie wiem czy rozumiecie. Ale np. gdy powiem CZEŚĆ to zastanawiam się czy ta osoba usłyszała i czy to nie było powiedziane tak cichoo. hehehe dziwne :P

Awatar użytkownika
GARNIAK od GIERTYHA:)
Posty: 157
Rejestracja: czwartek, 18 października 2007, 18:12
Lokalizacja: a co cie to

#14 Post autor: GARNIAK od GIERTYHA:) » niedziela, 15 czerwca 2008, 17:06

kiedys bylam "wyjątkowa szczegolna inna" wyroznialam sie i jak mowilam i jak sie poruszalam kim byłam,ale to byla moja taka naturalnośc, poprostu juz tak mialam ale tak bardzo chcialam byc jak inni ze tak sie z ta szarością i z tłumem zlałam ze stalam sie poprostu niewidzialna : i wtedy kiedy mowie i kiedy cos robie poprostu mnie nie słychac,nawet kiedy mowei czesc(zaczelam bac sie wychylac byc soba)....teraz nie wiem jak to odwrocic....:(...chce zeby bylo jak dawniej ale ten opor wewnetrzny jest za silny...by cos zmmieniac :( ...................jesli wiecie o co chodzi..

moze to pomoze:
http://pl.youtube.com/watch?v=3DuQgskDI ... re=related
Ostatnio zmieniony sobota, 12 lipca 2008, 17:36 przez GARNIAK od GIERTYHA:), łącznie zmieniany 1 raz.
kurna mać

paszport

picalm
Posty: 27
Rejestracja: niedziela, 6 stycznia 2008, 22:14

#15 Post autor: picalm » niedziela, 15 czerwca 2008, 18:02

Nie licząc tego, że mam opory przed byciem sobą, przed bliskością, przed wypowiadaniem swojej opinii, przed ukazywaniem innym swoich potrzeb, to nie jestem nieśmiały.

ODPOWIEDZ