Siódemkocentryzm kwalifikowany, niepoważnie poważny

[Amber]

Moi drodzy, mam mnóstwo wolnego czasu, godziny do najbliższego egzaminu są już policzone, zatem uznałam, że może tak jakiś nowy temat rzucę.

Wiem, że chcielibyście, żeby było to miejsce, gdzie możemy dać upust samouwielbieniu - proszę bardzo, ale z umiarem, bo nie o to chodzi.

Zasadniczo chodzi jednak o to, żeby napisać coś o sobie trochę poważniej, choć oczywiście, każdego posta można kończyć zdaniem obracającym wszystko w żart.

Temat jest szeroki: siódemka na poważnie.

Nasz stosunek do samotności (szeroko pojętej).
Nasze plany na przyszłość (są, nie ma?).
Nasz stosunek do problemów.
Czy to prawda, że nie liczymy się z nikim, nic nas nie obchodzi i że imprezy totalnie wyżarły nam mózgi?
Na koniec może coś o miłości, choć jak wiadomo, takowa nie istnieje.
I w ogóle wszystko, co tylko wam do głowy przyjdzie.

Choć przecież i tak wszyscy wiemy, że najważniejsze są dyskoteki, to jedyna poważna rzecz, która się liczy

[boogi]

Na koniec może coś o miłości, choć jak wiadomo, takowa nie istnieje.

Biedactwo <głaszcze>

[vhax]

Nasz stosunek do samotności (szeroko pojętej)

zawsze uważałam, uważam, ze jestem 7 stadną, lubię jak wokoło są ludzie, lubię rozmowy o niczym.... lubię, lubię się wyróżniać. Ale... jakoś tak czasem lubię też samotność, choć tak nie do końca. Jakoś tak nie umiem ufać ludziom więc czasem nawet wśród nich potrafię czuć się samotna, choć mam milion znajomych słowa przyjaciel wyjątkowo nie nadużywam. Ale prawda jest taka, ze jak jestem wśród ludzi ta samotność jest spychana na dalszy plan świadomości. Teraz już samotność przybrała dla mnie inny wymiar bo już od jakiegoś czasu nie czuję się samotna wśród ludzi z czego niezmiernie się cieszę

Nasze plany na przyszłość (są, nie ma?)

plany... nie lubię planować. W chwili obecnej dalej niż do sesji dalej nic nie jest pewne. A i to krótkie planowanie jest... dyskusyjne Do planowania jestem zmuszana przez rodzinę i znajomych... sama najlepiej wiele rzeczy zrobiłabym 'od ręki' i spontanicznie

Nasz stosunek do problemów

Nie lubię z nimi rozmawiać ale chyba nie lubię tez od nich uciekać, choć nieświadomie zdarza mi się częściej niż bym tego chciała. Zostawiam je sobie z boku i koniec końców znajduje jakieś wyjście. Choć wydaje mi się ze jak już im się dobiorę co 4 liter to nie mają ze mną lekkiego życia

Czy to prawda, że nie liczymy się z nikim...

nie prawda... fakt mało u mnie jest takich ludzi ale cóż. Życie jest trudne Liczę się generalnie z osobami na których mi zależy Cała reszta wie o mnie generalnie tyle ile chcę żeby o mnie wiedziała, czyli niewiele i niewiele mogą powiedzieć co miałoby wpływ na moje zachowanie

...nic nas nie obchodzi i że imprezy totalnie wyżarły nam mózgi?

też nie sadzę... dużo rzeczy mnie obchodzi ale choćby mnie cięli nie pokaże, że tak jest

Na koniec może coś o miłości, choć jak wiadomo, takowa nie istnieje.

miłość jest ślepa... udowodniła mi to. Ale jestem cierpliwa i pewnie to wielu zdziwi ale wierna

buziaczki cukiereczki i ciasteczka... pewnie wyszło mi wypracowanie przez które i tak nie przebrniecie, więc pewnie czytacie podsumowanie w którym Was wszystkich serdecznie pozdrawiam

[Amber]

boogi --> No tak, my, siódemki, potrzebujemy litości, bo nasze zmutowane i wyprane z emocji umysły (serc nie posiadamy) nie znają miłości i nie potrafią kochać. Wszyscy to wiedzą.

[vhax]

Ale najważniejsze, ze my sami to wiemy

[boogi]

boogi --> No tak, my, siódemki, potrzebujemy litości, bo nasze zmutowane i wyprane z emocji umysły (serc nie posiadamy) nie znają miłości i nie potrafią kochać. Wszyscy to wiedzą.

Nie wierzę własnym oczom
Siódemka przyjęła moje słowa (które w zamierzeniu były żartobliwe!) na poważnie i odpowiedziała mi bardzo poważnie. No no (ba, nie powiem, ale wydaje mi się, iż wyczułem nawet lekko obrażony ton...)
Żeby nie było wątpliwości, uważam że nie ma typów lepszych czy gorszych i żadnego nie preferuję ponad inne. I chociaż często żartuję sobie ze stereotypów to, droga Amber, na pewno nie uważam Siódemek za płytkie, Czwórek za emo czy Dwójek za dupowłazy. To wszystko już zależy od konkretnej osoby, a nie jej enneatypu, z którym różne cechy mogą być skorelowane, ale nie są związane sztywno.

A z całkiem innej beczki... to nie ja napisałem, że prawdziwa miłość nie istnieje, tylko Ty, więc bierz odpowiedzialność za słowa


btw. żeby nie było - dowód na istnienie pozytywnych i konkretnych Siódemek, których na pewno nie można określić epitetem "płytki", i które osobiście po prostu podziwiam: http://www.chickenblebleble.prv.pl/

[Amber]

zawsze uważałam, uważam, ze jestem 7 stadną, lubię jak wokoło są ludzie, lubię rozmowy o niczym.... lubię, lubię się wyróżniać. Ale... jakoś tak czasem lubię też samotność, choć tak nie do końca. Jakoś tak nie umiem ufać ludziom więc czasem nawet wśród nich potrafię czuć się samotna, choć mam milion znajomych słowa przyjaciel wyjątkowo nie nadużywam. Ale prawda jest taka, ze jak jestem wśród ludzi ta samotność jest spychana na dalszy plan świadomości. Teraz już samotność przybrała dla mnie inny wymiar bo już od jakiegoś czasu nie czuję się samotna wśród ludzi :) z czego niezmiernie się cieszę :P

W sumie mam tak samo. Ale jednak czasem lubię mieć chwilę spokoju tylko dla siebie, trochę ciszy, żeby poczytać książkę albo po prostu zająć się sobą. Łączy się to w pewien sposób z potrzebą podkreślenia własnej odrębności, czasem muszę odpocząć od zbytniej błahości prowadzonych rozmów, żartów i tak dalej. No a co do samych ludzi, którymi rozpędzam samotność, to też wolałabym, żeby równoważyli rozrywkę prostą i intelektualną.
Lubię samotność, ale tylko wtedy, kiedy wiem, że w każdej chwili mogę ją przerwać.

plany... nie lubię planować. W chwili obecnej dalej niż do sesji :) dalej nic nie jest pewne. A i to krótkie planowanie jest... dyskusyjne :) Do planowania jestem zmuszana przez rodzinę i znajomych... sama najlepiej wiele rzeczy zrobiłabym 'od ręki' i spontanicznie :)

To w sumie też tak jak ja :) Ale jednak snuję sobie już powoli jakieś plany zawodowe, mieszkaniowe, może nie są one bardzo sprecyzowane i przełożone na zaplanowanie konkretnych działań, ale to dlatego, że dopóki nie skończę studiów, nie będę niczego zmieniać.

Tyle ode mnie na poważnie.

I jeszcze, tradycyjnie, co do tego, co napisał boogi :P Owszem, odniosłam się na poważnie, bo ty też nie zaznaczyłeś żartobliwego tonu. No a temat, jak w tytule, poważny:P A ja pisząc w pierwszym poście, że miłość nie istnieje, raczej odnosiłam się do tego, jak powszechnie postrzega się myślenie siódemek. Ja już kiedyś w jakimś innym temacie pisałam, że wierzę w miłość, chociaż boję się, że mogę nie spotkać kogoś, kogo będę umiała obdarzyć tym uczuciem ;)

[vhax]

Lubię samotność, ale tylko wtedy, kiedy wiem, że w każdej chwili mogę ją przerwać.

Święte słowa

--
a mniej poważnie:

>> boogi... wiesz 7 są płytkie z założenia... nam trzeba zaznaczać: teraz będzie żartobliwie, a teraz nie bo nie załapiemy, albo nie zwrócimy na to uwagi

[boogi]

>> boogi... wiesz 7 są płytkie z założenia... nam trzeba zaznaczać: teraz będzie żartobliwie, a teraz nie bo nie załapiemy, albo nie zwrócimy na to uwagi

A jaki ma związek płytkość z niezrozumieniem ironii?

[vhax]

nie wiem... a musi mieć jakiś?

[Pędzący Bakłażan]

Postanowiłem potraktować temat poważnie a więc.

Nasz stosunek do samotności (szeroko pojętej).

Samotność mi w niczym nie przeszkadza a już na pewno nie jest ciężarem. Mógłbym się nazwać "niezatwardziałym singlem", uwielbiam podkreślać swoją niezależność. W gronie znajomych zawsze twierdzę, że "Aaaa tam, po co mi dziewczyna. To tylko ograniczenie wolności a poza tym nie mam na takie coś czasu" Uwielbiam jednak kontakty z dziewczynami (kontakty w sensie przebywanie a nie od razu obcowanie płciowe, żeby się jakiś nadgorliwiec nie przyczepił). W obecności kobiet jestem zupełnie innym warzywem Jakby ktoś pytał to właśnie tutaj na forum jestem bardziej sobą (może dlatego, że tu się odkrywam bardziej niż w rzeczywistości, gdzie nie pozwoliłbym nigdy w życiu, żeby mi ktoś z butami w duszę właził).
Nie szukam nikogo na siłę, ale jeśli znajdzie się odpowiednia osoba...

Jeśli chodzi o szerzej pojętą samotność to nie czuję się samotny. Zresztą staram się nei przywiązywać zbytnio do kogoś, bo wtedy łatwiej przeżyć ewentualną stratę. Paradoksalnie mimo, że w jednym momencie jestem z kimś całym serduchem to za chwilę potrafię skutecznie wyrzucić go z głowy. To się przydaje...
A koleżankom zawsze powtarzam: "Ze mnie lepszy kolega niż chłopak"

Nasze plany na przyszłość (są, nie ma?).

Jakieś tam są. Lubię sobie zaplanować do przodu, żeby mieć dużo opcji na przyszłość. Moja mama powiedziała ostatnio, że za mną nie nadąża. Jak dla mnie to komplement

Nasz stosunek do problemów.

Problemy były, są i będą. Nie ma się co martwić na zapas. Generalnie ja zaczynam się przejmować dopiero wtedy, kiedy już widzę czarne chmury nad swoją osobą. Nie lubię przewidywać, bać się czegoś co dopiero jest w zarysie itp. To już bardziej się przejmuję problemami innych. Oczywiście nie jakoś bardzo, ale lubię podnosić na duchu, bo sprawia mi to przyjemność

Czy to prawda, że nie liczymy się z nikim, nic nas nie obchodzi i że imprezy totalnie wyżarły nam mózgi?

Lubię imprezy, ale rzadko na nich bywam. Być może teraz zacznę coraz częściej. Ale imprezy klubowe na, których goszczą tony plastików i wazonów (to takie moje prywatne określenia) mnie nie kręcą. Co najwyżej można tam sobie poćwiczyć podryw. Ale to jest marne pocieszenie, bo porządnej kobiety to tam ze świecą szukać.
To nieprawda, że się z nikim i niczym nie liczę. Postępuję według pewnych własnych zasad, które być może nie wszystkim moga się podobać. Ale jeżeli ja będę zadowolony, to nikomu krzywdy nie zrobię
W końcu wesoła siódemka to zarażająca optymizmem siódemka...

Na koniec może coś o miłości, choć jak wiadomo, takowa nie istnieje.

No to już się trochę wypowiedziałem w punkcie pierwszym. Wierzę w miłość, ale na pewno jest ją zarąbiście trudno znaleźć. Moje związki były bardzo..,krótkie Zwykle kończone z mojej winy niestety a może i stety.
Chociaż udawanie niedostępnego przed kobietami to świetna zabawa, ale chyba z tym skończę, bo jak na razie to wyszło na to, że było wiele kandydatek a koniec końców zostałem sam No, ale co z tego w sumie
Póki mam co w życiu robić, to nie narzekam na brak drugiej połówki

Ludzie mnie lubią a to najważniejsze. Chyba jestem normalny, no nie? Więc nie ma się czym przejmować

Wprost z serca komentował: Pędzący Bakłażan ;*

[vhax]

Problemy były, są i będą. Nie ma się co martwić na zapas. Generalnie ja zaczynam się przejmować dopiero wtedy, kiedy już widzę czarne chmury nad swoją osobą. Nie lubię przewidywać, bać się czegoś co dopiero jest w zarysie itp. To już bardziej się przejmuję problemami innych. Oczywiście nie jakoś bardzo, ale lubię podnosić na duchu, bo sprawia mi to przyjemność

podpisuję się... z tym ze problemami jednej osoby przejmuję się bardziej... i to by było na tyle

Lubię imprezy, ale rzadko na nich bywam.

i pod tym też się podpiszę

[boogi]

W obecności kobiet jestem zupełnie innym warzywem

Marchewką?


Z waszych wypowiedzi wyciągam następujący wniosek: Siódemka nie chodzi na imprezy, bo ich nie potrzebuje, żeby się bawić. Sama jest chodzącą imprezą.
Dobrze kombinuję?

[vhax]

ehhh Bakłażanem boogi

a co do imprez
no coś w tym jest co mówisz. Ja naprawdę lubię imprezy, ludzi, zabawę muzykę, tańce, hulanki i swawolę... ale jakoś nie chodzę za często :)Bo chyba rzeczywiście potrafię się dobrze bawić choćby siedziec na tyłku i oglądając film czy masę głupich programów w tv... czy idać przez ulicę i tańczac na krawężnikach

[Pędzący Bakłażan]

vhax jak śmiesz odczuwać to samo co ja?

ehhh Bakłażanem boogi

No chociaż ona jest inteligentna