Czy ludzie się z Was czasem śmieją?

[Komarzyca]

Czy nie macie problemów z tym, że nie radzicie sobie ze sprawami praktycznymi, z którymi byle dziecko by sobie poradziło?
Mimo całej tej niby inteligencji, nie potrafię czasem gdzieś trafić czyli znaleźć adresu, albo zrobić jakiejś prostej rzeczy w komputerze...
Niby ogarniam całość, a dobijają mnie drobiazgi..
Albo zamyślam się, i potem w rozmowie palnę coś zupełnie od czapy, no i wzbudzam śmiech.
Czasem mi to nie przeszkadza, ale jak jestem w słabszej formie, to czasami mnie wkurza, jak ludzie małostkowo wyśmiewają że czegoś małego się nie potrafi, a sami błądzą we mgle..

[Autsajder]

Z tym adresem to jest tak że nigdy nie ryzykuje i wychodze odpowiednio wcześniej by mieć czas na znalezienie miejsca i dlatego raczej nigdy się nie spóźniam. Z kompem sobie sam radze. Jeśli chodzi o 'małe sprawy' to zdarza się że potrafie zrobić coś głupiego lub zadać jakieś banalne pytanie ale dość szybko się uczę i nigdy dwa razy tego samego błędu nie popełniam. Czasem w towarzystwie potrafie powiedzieć coś banalnego co wzbudza czasem śmiech, ale to przez to że nie jestem towarzyski i brak mi doświadczenia w prowadzeniu rozmów, a czasem poprostu trzeba, gdy ktoś się zaśmieje ze mnie z jakiegoś powodu raczej nie przeszkadza mi to szczególnie że mam duży dystans do siebie i sam z siebie często sie śmieje nawet przy innych nie tylko w duchu. Chyba że jest to złośliwy śmiech to wtedy okazuje swą antypatie do danej osoby.

[ktośtam]

Ze mnie ludzie śmieją się często i robili to od kiedy pamiętam. Jednak nie przez problemy z radzeniem sobie przy codziennych, praktycznych rzeczach - tutaj raczej niczym się nie wyróżniam... Za to bardzo często z zamyślenia, małomówności albo ogólnie pojętej "dziwności".

Albo zamyślam się, i potem w rozmowie palnę coś zupełnie od czapy, no i wzbudzam śmiech.

Znam to bardzo dobrze.

[Hydra]

Ze mnie ludzie śmieją się często i robili to od kiedy pamiętam.

A co Ty chrzanisz? Ja się z Ciebie nie śmiałam

[ktośtam]

Ale ja nie napisałem, że wszyscy ludzie i zawsze. ^^"

[melonka]

Też znam to dobrze.
Często jestem też tzw. kozłem ofiarnym - nie żebym była bita, popychana, czy coś takiego (choć to akurat w zerówce się zdarzało ). Po prostu zadaje się jakieś pytanie, na które trzeba natychmiast odpowiedzieć - i klops. Palnę zawsze coś głupiego i wszyscy się śmieją, a ja wiem, że to było celowe.
Czasem zalega też niezręczna cisza. Ktoś rzuci "No Ewelina, powiedz coś". Przewaznie mówię "coś", ale i tak wychodzę na idiotkę.

[Komarzyca]

Cytat z posta Melonki: Po prostu zadaje się jakieś pytanie, na które trzeba natychmiast odpowiedzieć - i klops. Palnę zawsze coś głupiego i wszyscy się śmieją, a ja wiem, że to było celowe.

U mnie w takiej sytuacji najlepiej działa śmiech . Jak nie wiem co powiedzieć, to zawsze się śmieję. Jak ktoś się wyzłośliwi, i powinna być z mojej strony cięta riposta (której oczywiście nie mam), to też odpowiadam śmiechem. To wtedy dezorientuje ludzi, i nie wiedzą czy z nich się śmieję, czy coś takiego zabawnego powiedzieli. Jest tylko jeden minus;) Kiedyś koleżanka powiedziala mi, a Ty jak zwykle sie smiejesz. No wtedy nie bylo mi do smiechu, ale wypalilam wlasnie trawkę, wiec i tak sie smiałam

[melonka]

Ja też zawsze próbuję wszystko neutralizować śmiechem i tak jak tobie koleżanka - mi już parę osób powiedziało, że ciągle się śmieję.

[OtherTruth]

...

[melonka]

Mi jest przykro, gdy jakiś za przeproszeniem debil w czasie gonitwy, bijatyki etc. wpadnie na mnie i chcąc się bardziej jeszcze wyładować, zaczyna przeklinać coś do mnie, wyśmiewać itd. Nie potrafię podnieść wtedy środkowego palca, czy rzec chociażby krótkiego, acz stanowczego "spier*****". W takich sytuacjach koleżanki z klasy jednak stoją za mną i potrafią nieźle nawyzywać w moim imieniu. Ale potem pytają, czy zapomniałam języka w gębie...

[Raskal]

...

[Lallima]

"No Ewelina, powiedz coś". Przewaznie mówię "coś", ale i tak wychodzę na idiotkę.

A nie mówią tego przypadkiem jakieś 6, bo wszystkie 6 jakie znam mówią denerwujące "Powiedz coś". Dobija mnie ten tekst.

[Mr.Mey]

Ja mam dość spory dystans do siebie i większość niepowodzeń (jak wymienione powyżej) zamieniam na ogół w gorzki żart z samego siebie, i na ogół szybko o czymś takim zapominam. To są też te sytuację, kiedy mam okazję pochwalić swoim cynizmem.
Wszystko zależy też od ludzi z jakimi się spotykamy... Zresztą, nie znalazł się jeszcze taki, który radził by się ze wszystkim. Poza MacGyverem i Stevenem Seagallem

[melonka]

i wiecznie żywym Chuckiem Norrisem

Wybaczcie proszę moją ignorację, szczerze mówiąc nie przeczytałam jeszcze wszystkich typów i nie jestem tym szczególnie zainteresowana, więc nie wiem czy to mówią 6 czy inne typy. Jak znajdę chwilkę czasu może bardziej zafascynuje mnie enneagram, na razie, mówiąc egoistycznie interesuję się tylko własnym typem.

[Mal]

Czy ludzie się ze mnie śmieją? Ostatnimi czasy wręcz przeciwnie. Przestają się śmiać kiedy nadchodzę Chyba czują się tak skrępowani jak ja:P