Dołączam do grona zdeklarowanych bałaganiarzy. Jak to ktoś kiedyś zauważył, moje mieszkanie wygląda tak, jak gdyby jego lokatorka przechodziła kryzys emocjonalny
Generalnie sprzątanie jest dla mnie syzyfową pracą - porządek utrzymuje się średnio jeden dzień. A później znowu gazety, książki i papiery ścielą się wszędzie. Pewnej zimy w wyniku "kryzysu" wszystkie kwiatki pogubiły liście, ktoś z odwiedzających mnie stwierdził, że chodzi się prawie jak po jesiennym lesie
Na półkach względny ład, jako że na nich poupychane jedynie książki, a trudno porozrzucać coś, co jest ściśnięte - choć nie niemożliwe.
Biurko, o ile przy nim siedzę, pełne kartek, kadzideł i popiołu po nich lub po papierosach, do tego często kieliszki i puste butelki, korki po winie, kapsle po piwie, blaszki od puszek, kasztany, stalówki i papierki po cukierkach, skórki po mandarynkach, a także wszędobylskie suche liście.
Lex pisze:
Talerzy to nie mam, szklanki cały czas używam tej samej, ale jak ktoś przychodzi mnie odwiedzić i daję mu coś do picia, to bywa, że ta szklanka stoi potem i 2 tygodnie
Z tymi szklankami to tak, jak i u mnie, wyjątek stanowią kieliszki, bo nie lubię gdy świeży alkohol miesza się ze starym przyschniętym
Jednego talerza używam wielokrotnie, czasami przez cały tydzień, do tego jeden +/- tygodniowy kubek na kawę i jeden na herbatę. Soki i woda "z gwinta". A co do gości - no właśnie, bywa że kubek po odwiedzającym doczeka jego kolejnej wizyty
Zazwyczaj zajmuję okolice materaca, w związku z czym i wokół niego krajobraz jest podobny do tego biurkowego. Dochodzą do tego paczki papierosów i po papierosach, butelki, kosmetyki, książki i płyty - pośród tych ostatnich panuje absolutny chaos i marzę, by kiedyś móc skatalogować je wszystkie.
W garderobie bałagan, jak to już ktoś wcześniej opisywał. Raz na kilka miesięcy, śpiesząc się i nie mogąc odnaleźć czegoś wyrzucam wszystko na podłogę i po powrocie do domu jestem zmuszona już wtedy sprzątnąć, ciężko przy tym wzdychając.
W komputerze porządek i minimalizm, liczba ikon na pulpicie = zero.
Duża część całego tego bałaganu powstaje w wyniku tego, że wychodząc gdzieś niemal
zawsze jestem już spóźniona więc w pośpiechu nie ma czasu, by dbać o porządek. Kiedy zaś już wrócę do domu to: albo jestem zmęczona, albo szkoda mi czasu, a najczęściej jedno i drugie.
Brudu, jak chyba większość tutaj, nie lubię, ale pedantyczna nie jestem, wydaje mi się, że w tej kwestii przejawia się u mnie jednak jakiś zdrowy rozsądek.
Jak skończę to tę stertę papierów wywalam (oczywiście jako makulaturę, bo i śmieci segreguję).
to, że wszystko leży powyciągane z szafek i poupychane wokół komputera, to tam nic - wiadomo, że tak lepiej, bo wszystko łatwo znaleźć i jest pod ręką... gorzej że leżą też papiery, notatki, śmieci po cukierkach/batonikach i nie chce mi się tego posprzątać 
