Czwórki a zawiść (zazdrość)

[wloczega]

Kiedy pierwszy raz przeczytałam opis 4, byłam zdziwiona, jak trafnie oddaje to, co we mnie siedzi, tylko ta "zazdrość" na pierwszy rzut oka do mnie nie pasowała, ale jak się tak głębiej zastanowiłam... faktycznie nieraz trafiał mnie szlag, bo wydawało mi się, że inni mają coś, co mnie nie jest (i nie będzie?)dane - dotyczyło to najczęściej sfery uczuciowej, jakiegoś spełnienia życiowego itp. Szczególnie ciężko to przeżywałam, jak byłam nastolatką: inni mają miłość, odnależli się, łączy ich coś wspaniałego, cudownego, odnaleźli spokój ducha, są szczęśliwi, nie czują się samotni... zazdrość zazdrość zazdrość:)

[Ketchup_suicide]

Czytając opis 4 własnie owa zazdrość wzbudziła u mnie zainteresowanie, gdyż bardzo trafnie opisuje co często (bardzo często/zwsze) czuję.
Zazwyczaj zazdrości się rzeczy na pozór bzdurnych, ostatnio zdarzyło mi się przezyc okropne uczucie zawiści, gdy jakaś niewiasta z naszej szkoły miała ładna bluzkę.
Na szczęscie, staram sie uodparniać na take cos, choc nie zawsze sie udaje...

[tlurka]

Potwierdzone klinicznie ;] Ale naprawdę polecam z tym walczyć - mimo że cholernie ciężko czasami... Ale naprawdę jak już uda się to ograniczyć to bardzo pomaga w codziennym życiu

[Marek]

Ta cecha czwórki akurat ze mną się nie zgadza. Nie jestem zazdrosny, najczęściej godzę się z danym stanem rzeczy, bo mam świadomość, że to strata czasu i marnowanie nerwów na próżno.

[Emka]

w moim przypadku zazdrość pojawia się, gdy widze, że ktoś mi bliski zaczyna interesowac się inną osobą. Zazdrość jest naprawdę spora, kiedy zostaje wtedy sama, na uboczu. Ale nie jest to dominujące uczucie w moim życiu.

[impos animi]

Mi niestety też ciągle towarzyszy uczucie zazdrości, a uświadomiłam sobie, że to zazdrość dopiero, gdy przeczytałam swój opis czwórki. Na szczęście udaje mi się ją na tyle kontrolować, że nie okazuję zazdrości na zewnątrz, zawsze chowam ją głęboko w środku i nawet jeśli komuś czegoś zazdroszcze, inni o tym nie wiedzą. Zazdrość to paskudna cecha, dlatego cieszę się, że chociaż udaje mi się ją ukrywać, choć wolałabym całkiem ją zwalczyć.

[ktośtam]

W moim przypadku zazdrosć często przemienia się w zrezygnowanie i obniżenie poczucia własnej wartości.

[beperfect]

...

[Nif]

Zawsze wiedziałam, że jestem zazdrosna. Teraz przeważnie o ludzkie uczucia, o to, że inni nie poświęcają mi tyle uwagi, ile ja bym chciała,

[aesde]

Jestem zazdrosny właściwie o każde szczęście i osiagnięcie które ma ktoś inny a ja nie. Na szczęście póki zawiść motywuje nas do działania i stawania się lepszym (jak to jest w moim wypadku) nie jest źle.

[Kwiecia]

Ojjj, zazdrość o to, co kiedyś robił i z kim to robił obiekt mojej miłości, mimo wiedzy, że to wszystko minęło i już na szczęście nie powróci... To coś strasznego, jeśli nie mam na tyle dobrego samopoczucia, żeby sobie z tym poradzić...

[Szura]

W miłości jestem zazdrosna o wszystko. Ale tego nie okazuję, bo to bez sensu. ^^

Natomiast tak normalnie to zazdroszczę, ale jest to zazdrość pełna podziwu, a nie zawiści.

[Bonny]

W moim przypadku zazdrosć często przemienia się w zrezygnowanie i obniżenie poczucia własnej wartości.

U mnie dokładnie identycznie.

Nie zazdroszczę wszystkiego, są pewne tematy, w których jestem zazdrosna, a jest to wygląd, osiągnięcia w jeździe konnej, miłość i podobne emocje, jakieś sytuacje, CZASAMI chodzi o jakieś rzeczy materialne.

A jesli nie jestem o coś zazdrosna, to naprawdę potrafię się cieszyć razem z daną sosobą, którą dane szczęście spotkało. Naprwdę.

[A_B]

Ja to powiem tyle....

Jak w morde strzelił! Wszystko pasuje heh

[john_doe]

Trzeba przyznać, że niektórym cholernie zazdroszczę, ale tylko jednej rzeczy: odwzajemnionej miłości. I za Chiny nie mogę zrozumieć, czym zasłużyli sobie oni na to, a ja nie (wiem, egoistyczne podejście).
Poza tym to raczej niczego nie zazdroszczę ludziom, częściej gardzę nimi.