Gadanie do siebie

[groszek]

Również czasem do siebie mówię. Może dlatego, że wymawiając swoje myśli do siebie na głos mam więcej czasu na ich przeanalizowanie? Może jakoś utwierdzam się w słuszności danej myśli? Nie wiem sam... Niemniej, czasem mnie to denerwuje ;p

[Dziabago]

Mnie tam najbardziej denerwuje, jak mi to ktoś wypomina "a ty znowu gadasz do siebie?" albo "to by się przydało zacząć leczyć" , co ciekawsze nieraz słyszałam, jak ci "wypominacze" sami to robią

[seele]

ale fajnie! cieszę się, że też gadacie do siebie
bo czuję sie usprawiedliwiona

staram sie to hamowac w miejscach publicznych, gdy odległość do najbliższego słyszącego jest zbyt mała, bym mogła dalej prowadzić prywatne rozmowy sama ze sobą

[Skella]

Często gadam do siebie, gdy jestem w bardzo dobrym/złym humorze i nie mam nikogo zaufanego pod ręką. Notorycznie rozmawiam z moim psem, jak również z rośliną owadożerną - Leonadrem. Zwykle, gdy już wygłoszę taki monolog, stwierdzam że jestem idiotką. Na głos, oczywiście.

[Lilka]

Często gadam sama ze sobą, co jak już zauważyłam po powyższych postach, nie jest to aż tak nienormalne Nawet przyznam się do czegoś więcej, a mianowicie często śpiewam do siebie jak mam dobry humor Gdy mam dobry nastrój czuję, że mogę śpiewać, tańczyć, chce mi się biec gdzieś daleko przed siebie, aż całkiem opadnę z sił. A gdy mi smutno to tez gadam ze sobą. Trochę w myślach, a trochę na głos, żeby mieć się do kogo odezwać. Jakoś mi wtedy raźniej, jak mogę sobie z kimś pogadać, tak tylko żeby usłyszeć swój głos. Noi oczywiście gadam ze swoim psem. Mam nadzieję, że to też normalne ?

[KUFA]

hej wszystkim... ze wszystkich tematów ten szczególnie przypadł mi do serca jako na mój pierwszy post.. Bo właśnie gadałem do siebie ,,zaraz znajdę jakiś temat o poezji żeby mi ktoś... O" ;p

[Macabria]

Taaak! Ale czasem wydaje mi się, że to już rozdwojenie jazni... Z początku rozmawiałam ze sobą w myślach, ale pózniej odkryłam, że moje myśli wcale nie pozostają w moim umyśle... Wypowiadam je szeptem. Mówię do siebie, jakbym nie była sobą - jakbym była kimś innym i mówiła do tej części mnie, która nie jest do końca mną. Często mam wrażenie, że we mnie jest ktoś jeszcze i że czasem bierze nade mną przewagę i wypowiada to czego nie powinien był mówić... A może to po prostu moja niewyparzona gęba?
Oprócz tego czasem lubie porozmawiać ze sobą - ale tylko będąc sama - i tak już mają mnie za psychicznie chorą...

[Fillerr]

Gadanie do siebie, czasem pomaga się skoncentrować. Ale ja osobiście po prostu lubie odpływać, w marzenia, które nie mają racji bytu. W to, czego sam nigdy nie osiągnę.

[Yarren]

Ale ja osobiście po prostu lubie odpływać, w marzenia, które nie mają racji bytu. W to, czego sam nigdy nie osiągnę.

Pesymista. Imposible is nothig.

Wszyscy gadają do siebie, nie świadomie, świadomie, podświadomie, nadświadomie, międzyświadomie...
Czasem myślenie nie wystarczy, usłyszenie na głos jakieś myśli ją wzmacnia. Powtarzanie jakiegoś zdania pomaga nam się przekonać do jego przesłania(na przykład "zdam ten egzamin, zdam ten egzamin, zdam ten....","moja lewa ręka jest ciepła, moja lewa ręka jest ciepła, moja lewa..."). Wmawianie sobie czegoś.

[Rilla]

","moja lewa ręka jest ciepła, moja lewa ręka jest ciepła, moja lewa..."

Czyżby problemy z sercem?

Mówię do siebie, jakbym nie była sobą - jakbym była kimś innym i mówiła do tej części mnie, która nie jest do końca mną. Często mam wrażenie, że we mnie jest ktoś jeszcze i że czasem bierze nade mną przewagę i wypowiada to czego nie powinien był mówić...

Brzmi faktycznie jak objaw chorobowy. Masz naprawdę wrażenie, że w tobie jest ktoś jeszcze, czy po prostu nie masz kontroli nad swoimi myślami i coś ci się wymyka, jakby myślała jakaś inna osoba, ale masz w pełni poczucie, że ty to ty?

[Yarren]

","moja lewa ręka jest ciepła, moja lewa ręka jest ciepła, moja lewa..."

Czyżby problemy z sercem?

Nie. Cytat z książki Na boku polecę jeżeli pozwolicie - Trylogia "Achaja"

[Fillerr]

nieeee.... Rozwaliłeś mnie tą Achają... wiesz że nie skojarzyłem! i w tym momencie na nowo wzbudziłeś we mnie rządzę zemsty... i 20 minut gadania księdza w konfesjonale poszło na marne! (i tak od początku wiedziałem że idzie na marne ^^)

[Yarren]

Nie dziwię się, ze nie skojarzyłeś, mały epizod, jakoś tak mi zapadł w pamięć.
O tej zemście muszę z Tobą pogadać, ale to nie tu.

[jarecki]

Co do gadania do siebie, to rzeczywiście jest to prawie, że instynkt. być może wynika to z tego, że my czwórasy mamy silną potrzebę żywego kontaktu ze swoim wnętrzem no i bardzo silną potrzebę wyrażania swoich emocji. A skoro rozumiemy i czujemy jak najgłebiej, to chyba tylko my możemy się zrozumieć. Tyle teorii.
U mnie.. Śmieszna sprawa.

a. czasem gdy rozmawiam z ludźmi mam wrażenie, że mówię do siebie po czym siebie samego ganię za egoizm
b. czasami gadając do siebie de facto rozmawiam lub nawet kłócę się z ludźmi do których mam żal, a których nie chcę od siebie odepchnąć.
c. często mówię do siebie, jakbym sam siebie pouczał/krytykował np mówiąc "ej jarecki, spieprzyłeś sprawę.. w którym momencie życia nawaliłeś?"
d. gadam codziennie i czasami ludzie tylko mi w tym przeszkadzają..
e. gadając do siebie czuję że na prawdę ktoś mnie rozumie


Ej, ludziska, my czwórki to się chyba z dupy urwaliśmy

[Tragiczny_Romantyk]

ja czasami mam wrazenie, ze sam siebie najlepiej zrozumiem, a reszta, to debile, wiec lubie prowadzic wewnetrzne monologi, gdy jestem sam :p Moze to cecha egoistow, zawsze nim bylem i dobrze mi z tym.