Tak! Nie jestem nieszczęśliwa.Ceres pisze:I Ty uważasz się za zdrową Czwórkę?mva pisze: Szczęście jest dla mnie jakieś takie... obce. A tym bardziej nie wiem, dzięki czemu mogłabym go zaznać.
Teraz? Jakąś pustą, jasnoszarą przestrzeń. Taką neutralną, gotową do wypełnienia.szerfi1991 pisze:Jakbyś miała teraz przeanalizować swoje uczucia, emocje- jaki obraz byś uzyskała?
Co widzisz?
mva pisze:Tak! Nie jestem nieszczęśliwa.Ceres pisze:I Ty uważasz się za zdrową Czwórkę?mva pisze: Szczęście jest dla mnie jakieś takie... obce. A tym bardziej nie wiem, dzięki czemu mogłabym go zaznać.
A jak czytam opisy, to najbardziej utożsamiam się z 3 poziomem.
Rzeczywiście, bardzo możliwe! Nie wspomniałam o małym uczuciu do pewnej Dziewiątki, jednakże zmienia się ono jak kalejdoskopie. Więc z całych sił staram się je przygasić.szerfi1991 pisze:I tym się martwisz? dla mnie jest to oznaka przygotowania na jakieś wielkie uczucie które dopiero ma przyjść na coś wyjątkowego i pięknego. tak przynajmniej ja bym to zinterpretował
Nie jestem ani szczęśliwa, ani nieszczęśliwa. Gdzieś pomiędzy. Ale w mojej głowie wszystko się układa, zaczynam siebie rozumieć. Więc jestem z tego zadowolona. Zaczyna panować harmonia, porządek.Ceres pisze:
To dlaczego napisałaś, że szczęście jest dla Ciebie obce?
Nie rozumiem..
Według mnie dobre samopoczucie nie jest równoważne ze szczęściem. )Ceres pisze:Z tym, że uważam, że poziomy zdrowia mają powiązanie z poczuciem bycia szczęśliwym - wiadomo, że im człowiek w lepszej kondycji psychicznej, tym lepsze ma samopoczucie..
mva pisze:Według mnie dobre samopoczucie nie jest równoważne ze szczęściem. )
ale w pewnym momencie wybuchnie z taką siła że juz nie będziesz potrafiła się przed tym bronić i wtedy zaleje cię fala prawdziwego szczęściamva pisze:Rzeczywiście, bardzo możliwe! Nie wspomniałam o małym uczuciu do pewnej Dziewiątki, jednakże zmienia się ono jak kalejdoskopie. Więc z całych sił staram się je przygasić.
Racja, choć przyznam, że jak byłam na niższych poziomach zdrowia, to samopoczucie moje było niczym kalejdoskop - popadało w skrajności, raz miałam "doła", raz byłam wesoła. Teraz, jak jestem na wyższym poziomie, wszystko się ustabilizowało (już moje samopoczucie się tak nie waha) i doły łapię zdecydowanie rzadko.Według mnie dobre samopoczucie nie jest równoważne ze szczęściem. )Ceres pisze:Z tym, że uważam, że poziomy zdrowia mają powiązanie z poczuciem bycia szczęśliwym - wiadomo, że im człowiek w lepszej kondycji psychicznej, tym lepsze ma samopoczucie..
Tego się właśnie boję! Takie szczęście nie jest dobre. Im intensywniejsze, tym bardziej potem doskwiera jego odwrotność.szerfi1991 pisze:ale w pewnym momencie wybuchnie z taką siła że juz nie będziesz potrafiła się przed tym bronić i wtedy zaleje cię fala prawdziwego szczęściamva pisze:Rzeczywiście, bardzo możliwe! Nie wspomniałam o małym uczuciu do pewnej Dziewiątki, jednakże zmienia się ono jak kalejdoskopie. Więc z całych sił staram się je przygasić.
Chwila, mi? Czy mogłabyś powtórzyć?Ceres pisze:Co do tego szczęścia, to zadałam też pytanie w ogólnym
Tego się właśnie boję! Takie szczęście nie jest dobre. Im intensywniejsze, tym bardziej potem doskwiera jego odwrotność.mva pisze:szerfi1991 pisze:ale w pewnym momencie wybuchnie z taką siła że juz nie będziesz potrafiła się przed tym bronić i wtedy zaleje cię fala prawdziwego szczęściamva pisze:Rzeczywiście, bardzo możliwe! Nie wspomniałam o małym uczuciu do pewnej Dziewiątki, jednakże zmienia się ono jak kalejdoskopie. Więc z całych sił staram się je przygasić.
Nie, już nie konkretnie Tobie, tylko do wszystkich w tym temacie o poziomach zdrowiamva pisze:Chwila, mi? Czy mogłabyś powtórzyć?Ceres pisze:Co do tego szczęścia, to zadałam też pytanie w ogólnym
No właściwie nie mam żadnej pewności... Ale wiem, że po szczęściu przyjdzie mi cierpienie (przynajmniej) do kwadratu potężniejsze od samego szczęścia.szerfi1991 pisze:Ale pewna nie jesteś?mva pisze:Tego się właśnie boję! Takie szczęście nie jest dobre. Im intensywniejsze, tym bardziej potem doskwiera jego odwrotność.szerfi1991 pisze:ale w pewnym momencie wybuchnie z taką siła że juz nie będziesz potrafiła się przed tym bronić i wtedy zaleje cię fala prawdziwego szczęścia
Aa uczucie i tak jest nieodwzajemnione (przynajmniej tak sądzę), więc jaki jest sens w jego istnieniu z mojej strony?
Czyli wolisz zrezygnować ze szczęścia bo boisz się jego odwrotności lub braku?
Bardzo, ale to bardzo mocno skojarzyło mi się to z pewnym fragmentem opisu poziomu zdrowia innego typu - lvl 1, ostatni akapit.mva pisze:Nie jestem ani szczęśliwa, ani nieszczęśliwa. Gdzieś pomiędzy. Ale w mojej głowie wszystko się układa, zaczynam siebie rozumieć. Więc jestem z tego zadowolona. Zaczyna panować harmonia, porządek.
