Poczucie wyjątkowości

[Absynt]

ja bym raczej nazwał moje życie żałosnym tragikomizmem, niczego nie kultywuje gdybym potrafił być inny naprawdę łatwiej by mi się żyło, i na pewno nie siedze tu i wypisuje takie rzeczy żeby wzbudzić w takich osobach jak ty trochę internetowej litości
Najwyraźniej jesteś zbyt pospolitym człowiekiem żeby zrozumieć niezwykłość moją i innych

Skad wiesz jaki bys byl i co by Cie dreczylo gdybys byl inny?
Gdyba to sie pchla na jajach. Trzeba zejsc z chmur, a moja niezwyklosc... zapewne by Ciebie przerosla ;P.

[Pusteknik]

Gdybym był bardziej otwarty to moje problemy na pewno były by bardzie „ludzkie”, przyziemne i społeczne i nie zajmował bym się wytworami wyobraźni które rodzą się teraz w wyniku mojej samotności

Jeśli chcesz się zmierzyć na niezwykłość to podaj jakiś przykład z twojego życia bo ja specjalnie po twoich postach niczego takiego nie zauważyłem (bez urazy)

[Absynt]

Daj spokoj, ironizowalem, ale jesli chcesz wiedziec to moge sie pochwalic psychoza... ale czy jest czym sie chwalic? To wlasnie to zafajdane poczucie niezwyklosci i odmiennosci bylo osia tego badziewia. Teraz od tego uciekam, czy tez zawijam z tamtego miejsca. Mam pewne cechy, ktore czynia mnie odrozniaja, ale przeciez kazdy jest kims wyjatkowym. Myslalem, ze widziales reklame Werther's Original. Kazdy jest inny. Nie bardziej od kogokolwiek innego. Kiedy czlowiek wyzwoli sie z tego poczucia staniu na skraju swiata to zycie nabiera barw - uczysz sie od kazdego. Warto wykorzystac swoja glebie do wchlaniania don swiata, a nie do kopania jeszcze wiekszych dolow w swojej glowie.

Ostatnio ziomek powiedzial mi cos, co mi zaimponowalo: "Nie jestem sentymentalny i dobrze mi z tym."

So fuckin' true . A ja jestem sentymentalny. Tylko co... on jest gorszy, a ja lepszy, lub odwrotnie? Wszystko to jedna glina, tylko inaczej uformowana.

[Eruantalon]

No to nie przeczyta o tym, jak to nie chciałam wrzucić swojej nagiej fotki ;p

No cóż, moje poymsły rzadko są praktyczne.

[Raskal]

...

[nutshell]

Inwidualnosc to nie niezrozumienie ani nieprzystosowanie spoleczne, jak ktos ma cos ciekawego do powiedzenia, zaprezentowania soba po blizszy poznaniu da sie to zauwazyc, nawet jesli ubiera sie jak tysiace innych osob, wykonuje prosta, zwykla prace i mieszka w mrowkowcu.

Zgadza się. Czasem wystarczy przyjrzeć się trochę bliżej ludziom, a wnioski z obserwacji mogą być dość zaskakujące. Zresztą, zawsze uważałam że tak jak inteligent nie musi ogłaszać swojego IQ wszem i wobec, bo jego inteligencja 'obroni się' sama, tak samo indywidualista i wrażliwiec.

[siorek]

A ja się czuje bardzo niezwykłym człowiekiem w końcu nie dla każdego marzenie o życiu jako pustelnik może być w jaki kolwiek sposób przyjemne nie każdy porzuca studia bo nie potrafi dostosować się do reszty nie każdy potrafi się teleportować do innej rzeczywistości bez żadnych używek nie każdemu mówią: „jesteś najcięższym przypadkiem z jakim spotkałem się w swoim życiu” nie każdy jest taki samotny jak ja nie każdy ma taki mętlik w głowie nie każdy żyje bez pomysłu na jutro nie każdy nie wie czego chce nie każdy czuje się skazany dożywociem na życie i wreszcie mało kto potrafi tak pięknie milczeć gdy jego dusza krzyczy

Moglabym sie pod tym podpisac lacznie z motywem rzucania studiow. Z ta roznica ze nie marze o zyciu pustelnika i nikt mi nie mowi ze jestem najciezszym przypadkiem. Moze dlatego, ze nie daje nikomu takiej okazji - o tym co na prawde mysle mowie tylko psychologowi (i czasem pisze na forum). Real-osoby tylko sie troche dziwia jak mi sie palnie czasem cos "prawdziwego".
I mysle, ze wiecej tu takich osob, niektore nic nie pisza tylko obserwuja nasze wypowiedzi.

Bardzo chcialabym zobaczyc tu jakas rade jak wyrzucic to cholerne myslenie o niezwyklosci.
Skupic sie na pracy nad soba? Pogodzic z tym, ze ma sie co innego do zrobienia niz ludzie ktorzy sa akurat kolo mnie?
Ciezkie...

[In3orn]

Skupic sie na pracy nad soba? Pogodzic z tym, ze ma sie co innego do zrobienia niz ludzie ktorzy sa akurat kolo mnie?

Ja sobie stosuje taktyke tępienia lenia w zalążku. Tak dla przykładu:
zobowiązałem się, że będe chodził na wszystkie wykłady - nieważne jak bardzo głupie by były, żeby potem nie mieć braków. W domku wiedziałem, że sie nie poucze jak mi jakiś humorek strzeli, dlatego wymysliłem sobie, że te wykłady będe przepisywał na czysto, ładnie z takim zapasem, że jak przyjdzie dołek, to to zajęcie nie będzie tak zniechęcające jeśli sobie włącze muzyke, na marginesach będe rysował jakieś niezobowiązujące rysunki.
I trzymałem tak długo, długo. Ale jak już raz sobie odpuściłem jeden wykład, to zaraz poszła lawinka kolejnych nieobecności

Uważam, że z takim myśleniem nie da sie wygrać, ale można z nim stanąć do walki. Być może i kiedyś sie poddam, być może przegram, ale nie będe siebie potem obwiniał, że nie próbowałem. Czasem efekty tej pracy - na przykład pochwała od wykładowcy, że mu się podobało kolokwium, które napisałem troche motywują. Chociaż to też zależy od nastroju... Niemniej warto spróbować.

[Pusteknik]

Nie rozumiem was wszystkich tego że chcecie się wyzbyć swojego poczucia niezwykłości, inności (i nie mam tu na myśli filozoficznego znaczenia, tego że mam być wielką indywidualności która ma mieć jakieś znaczenia w dziejach ludzkości). W czym wam to przeszkadza? W czym wa ma to pomóc? Nie sądzę żeby było to przyczyną mojego wyalienowania. Skoro nikt mnie nie rozumie to jest to najlepszym dowodem na moją niezwykłości i na pewno nie zamierzam z tym walczyć bo to jedyne co mi pozostało.
Jak pięknie być i czuć się niezwykłym.

Skupic sie na pracy nad soba? Pogodzic z tym, ze ma sie co innego do zrobienia niz ludzie ktorzy sa akurat kolo mnie?

Ja sobie stosuje taktyke tępienia lenia w zalążku.

Ja wręcz przeciwnie rozwijam w sobie coraz to większego lenia, bo to jedyna droga do uchwycenia chwili, piękna świata i nie zatracenia siebie.

[ein]

Pustelnik: ile masz lat?
Wiadomo, ze dopoki cie rodzice utrzymuja to sobie mozna, mozna tez sobie na zwolnieniu lekarskim, ale pozniej przychodzi moment kiedy trzeba ruszyc dupe i zarobic na swoje utrzymanie. Ja moglbym nawet zyc jako pustelnik, ale chyba w jakiejs dalekiej przyszlosci, kiedy mialbym zapewnione idealne warunki (prysznic, jedzonko, kosmetyki, internet), ale na dzien dzisiejszy to odpada, bo na wszystko trzeba miec fundusze...

[siorek]

Skoro nikt mnie nie rozumie to jest to najlepszym dowodem na moją niezwykłości i na pewno nie zamierzam z tym walczyć bo to jedyne co mi pozostało.

Chcesz powiedziec, ze jestes tak niezwykly, ze tylko Ty siebie rozumiesz?

[Far]

Heh.

http://www.youtube.com/watch?v=TJN3PGqDRNg

[Raskal]

...

[qqq]

Skoro nikt mnie nie rozumie to jest to najlepszym dowodem na moją niezwykłości i na pewno nie zamierzam z tym walczyć bo to jedyne co mi pozostało.

Gdybym zakładał jedną skarpetke czerwoną a drugą białą z fioletowymi wzorkami i zbudował wokół tego filozofię też by mnie nikt nie rozumiał. Świetny dowód, wielka skarpetkowa indywidualność. No thx

[siorek]

Czarno widze jak ktos traktuje indywidualizm jako wytlumaczenie swoich problemow, pielegnuje go starannie bo jakby go stracil zalamalaby sie jego wizja swiata. Taki kult nieprzystosowania, jest latwiej, prosciej, bezpieczniej, pytanie czy ma to cokolwiek wspolnego z prawdziwa oryginalnoscia.

Z tym chce walczyc wlasnie