Enneagram subkultury

[Spajdi666]

Ja właśnie w kolorowych ciuchach czuję się jak wariatka, aczkolwiek mam UWAGA 2 pary niebieskich dżinsów, żółtą oraz czerwoną flanelową koszulę, 1 czerwoną koszulkę na krótki rekaw, 2 pary zielonych i moro spodni.... reszta czarna xD Ale tak naprawdę wśród ludzi mam genialny humor, tylko jak jestem sama łapie doły....

[Morgiana]

Lubię, gdy mój ubiór odzwierciedla nastrój. Tak więc prawie wszystkie moje ubrania są w kolorze czarnym.

Może to i prawda, że w jaśniejszych kolorach ma się lepszy humor. Ale ja jednak wolę mieć gorszy.

[after]

(..)Może to i prawda, że w jaśniejszych kolorach ma się lepszy humor. Ale ja jednak wolę mieć gorszy.

Dlaczego? Możesz spróbować wyjaśnić, czy to wykracza poza słowa?

[Morgiana]

Nie, nie wykracza. To bardzo proste. Lubię się nad sobą umartwiać, bo lubię, gdy mają mnie za totalnego mruka (nie mylić z mrokiem, choć czasem na jedno wychodzi). To ludzi ode mnie odpycha, co daje mi potwierdzenie, że jestem do niczego.

Jest na sali psycholog?

[Gabriel]

Psychologa tu raczej nie trzeba. Czwórkowe autodestrukcyjne tendencje.

[after]

(...)To bardzo proste. Lubię się nad sobą umartwiać, bo lubię, gdy mają mnie za totalnego mruka (...). To ludzi ode mnie odpycha, co daje mi potwierdzenie, że jestem do niczego.(...)

I gdy już jesteś sama, odepchnęłaś wszystkich, którzy mają cię za największego mrocznego mruka tej galaktyki, masz 101% swojej doniczegowatości - co wtedy? Dobrze ci z tym? Co wtedy robisz?

Psychologa tu raczej nie trzeba. Czwórkowe autodestrukcyjne tendencje.

No widzisz, ja też jestem 4w5 a jakoś tego nie rozumiem. Totalnie. Mam tak samo, że nie jestem bardzo towarzyski, że odpycham innych, że uważam się za nic nie wartego - ale mi to nie pasuje. Chciałbym, żeby mogło być inaczej. Nie raz o tym marzyłem. Ale uważam, że ludzie się nie zmieniają. Musiałem przejść tą czwórkową drogę, żeby wiedzieć jak to jest. Następnym razem pójdę inną =]

[Gabriel]

No widzisz, ja też jestem 4w5 a jakoś tego nie rozumiem. (...)

A dalej jednak piszesz, że też tak masz. Więc jak możesz tych tendencji nie rozumieć? Pewnie jakaś część Morgiany też by chciała inaczej. Ale trudno się zmienić, bardzo trudno, jeśli - jak mówisz - jest to w ogóle możliwe.
Ja też bym nie chciał, aby strach przed odrzuceniem nie determinował w takim stopniu mojego życia, wpływał na samoocenę itd. Pewnie, gdy już się zakocham w kimś, do kogo będę miał pełne zaufanie, będę wiedział, że choćby nie wiem co, mogę do tej osoby wrócić, nie będę się już tak bał odrzucenia. Ale kiedy to nadejdzie, nie mam pojęcia.

[after]

No widzisz, ja też jestem 4w5 a jakoś tego nie rozumiem. (...)

A dalej jednak piszesz, że też tak masz. Więc jak możesz tych tendencji nie rozumieć?

Nie rozumiem jak można to lubić, a nie samych tendencji. Mam takie same tendencje, ale nie znoszę tego w sobie.

Pewnie jakaś część Morgiany też by chciała inaczej. Ale trudno się zmienić(..)

No więc, ok, możemy się domyślać miliona rzeczy, ale jakoś wolę trzymać się konkretów - a ona napisała wyraźnie, że to lubi. Stąd moje niezrozumienie.

[Gabriel]

after może masz mało czwórek wkoło siebie Często tak się gada, że się coś "lubi", co nam przynosi szkodę, bo to daje nam pewną słodycz, takie pocieszenie. Takie umiłowanie cierpienia, próba znalezienia w nim oparcia, czegoś wyjątkowego, wspaniałego. W gruncie rzeczy to do niczego nie prowadzi.

[after]

after może masz mało czwórek wkoło siebie

Mam wystarczająco dużo czwórki w sobie. W około mam tylko ściany, a one nie dają się namówić na zrobienie sobie testu ;p

Często tak się gada, że się coś "lubi", co nam przynosi szkodę, bo to daje nam pewną słodycz, takie pocieszenie. Takie umiłowanie cierpienia, próba znalezienia w nim oparcia, czegoś wyjątkowego, wspaniałego.(...)

Dźizas! Serio tak robicie?! No więc chyba mam w sobie więcej 5ki niż 4ki. Przecież to bez sensu - jak coś złego może dawać słodycz? Jak smutek może pocieszać? Jak słabość może dawać oparcie? Ktoś potrafi mi to wyjaśnić?

Kurczę, chyba nie powiecie mi, że wolicie się smucić niż się śmiać.

[Morgiana]

Gabriel już odpowiedział za mnie.

Często tak się gada, że się coś "lubi", co nam przynosi szkodę, bo to daje nam pewną słodycz, takie pocieszenie. Takie umiłowanie cierpienia, próba znalezienia w nim oparcia, czegoś wyjątkowego, wspaniałego. W gruncie rzeczy to do niczego nie prowadzi.

Nie ujęłabym tego lepiej.

[impos animi]

Ja jestem niekwestionowaną czwórką, a jednak nie odnajduję słodyczy w cierpieniu. Chociaż, jak sobie o tym pomyślałam, może chodzi o to, że cierpiąc czujemy się wyjątkowi, bo widzimy rzeczy, których nie widzą inni, dostrzegamy więcej i stąd to umiłowanie cierpienia? Z drugiej strony wydaje mi się, że poczucie wyjątkowości jest jakąś rekompensatą za to całe cierpienie, ale jedno chyba nie wyklucza drugiego?

[Spajdi666]

Powiem tylko, że najlepsze teksty piosenek dla kapeli pisałam z czasów, kiedy miałam totalną, wielutygodniową załamkę. Od ok 2 tygodni to znowu wraca, więc przynajmniej zespół będzie miał jakąś korzyść z moich dołów..

[after]

Powiem tylko, że najlepsze teksty piosenek dla kapeli pisałam z czasów, kiedy miałam totalną, wielutygodniową załamkę. Od ok 2 tygodni to znowu wraca, więc przynajmniej zespół będzie miał jakąś korzyść z moich dołów..

Tylko za bardzo się z tego nie ciesz, bo doły minął i kto napisze texty? ;p

[Spajdi666]

Powiem tylko, że najlepsze teksty piosenek dla kapeli pisałam z czasów, kiedy miałam totalną, wielutygodniową załamkę. Od ok 2 tygodni to znowu wraca, więc przynajmniej zespół będzie miał jakąś korzyść z moich dołów..

Tylko za bardzo się z tego nie ciesz, bo doły minął i kto napisze texty? ;p

Nie zanosi się na to, żeby minęły w najbliższym czasie. A w "razie wu" nasz bębniarz tez świetnie pisze 8)