Matea, właściwie masz rację. Przeniesiecie, jeśli można?
SuperDurson pisze:Znajdź Y2, które jest inne od Twojego Y, fajniejsze, ciekawsze, dobre. I skup się na tym Y2, które Ci pasuje.
Możesz sobie do tego dopasować X2. Ba! Możesz sobie nawet dopasować A -> B -> X2 -> ... -> Y2.
Tylko problem, że do Y2, prowadzi X2, a co jeśli X2 się nie uda?
Memory pisze:Mogę tylko doradzić, byś nauczyła się większej wiary w to, co nadejdzie. Nigdy nie pozbędziesz się uczestnictwa w złych wydarzeniach, ale skup się raczej na rzeczach dobrych, które też Cię czekają.
- nauczył
(tak, wiem, ta cera...)
No i w tym jest problem (dla odmiany bardzo realny), żeby się nauczyć. Mam takie chwile krótsze lub dłuższe, że jestem w stanie cieszyć się drobnostkami, tym co jest, patrzeć w przyszłość optymistycznie. Ustawić ten właściwy tok rozumowania -> jeśli nawet coś się nie uda, wyjdzie źle, to będzie inne coś - może nawet lepsze. A już samo podjęcie działania, zmaganie się z przeciwnością też może być ciekawe.
Tylko, kiedy znów przychodzi dołek -> pesymistyczne myśli, to już wszystko wygląda zupełnie inaczej. Problem który "może być", przysłania to co jest fajnego teraz. Wiem, że rozwiązaniem jest nie dać się wciągnąć ponurym myślą, ale nie to niestety nie jest takie łatwe.
Zdaję sobie sprawę, jak bardzo wszystko zależy od nastawienia (nastroju) i jestem zły na siebie, że daję się porwać tym złym nastroją.
Jasne, że nie uniknie się złych wydarzeń, bo trzeba by się zamknąć w kokonie (czasami mam ochotę). Ale już to jak je odbieramy w bardzo dużej mierze zależy od nas.
Wiem, że można być szczęśliwym człowiekiem, kiedy prawie wszystko się psuje, i jednocześnie być nieszczęśliwym, kiedy wszystko jest dobrze.
Kiedy łapię ten stan wiary w to co nadejdzie, niezależnie od tego co to będzie, i przychodzi poczucie własnej "zajebistości", czuję się świetnie. Macie też coś takiego?
edit:
No, i miło wiedzieć, że nie jestem sam.
