Za dużo kur*a myślę!!! :F

[Absynt]

Tak wlasnie rzeklem jak mialem te 14-15 lat i czasem jakby zdaje sie to ustepowac, ale to potem znow wraca jak bumerang. Czy wszystkim czworkom?

[impos animi]

Absynt, to chyba pytanie retoryczne ;p

[Absynt]

Tak myslisz? A przemyslalas to dobrze? Ja bym sie chwile zastanowil ;p.

[ein]

Ale nad czym? xD
edit: akurat tutaj nie ma co sie zastanawiac ^^'

[Elkora]

Nie wiem czy wszystkim, ale ja myślę za dużo, a to utrudnia funkcjonowanie, z drugiej strony jak nie myślę to czuje się ze sobą strasznie, wiec dobrego wyjścia jak zwykle w swoim przypadku nie widzę

[misiek]

mi też się zdarza... najgorzej jest gdy myślenie jest najciekawszą czynnością której mogę się oddać a akurat znalazłem się w grupie która nie wymaga odemnie myślenia... no i albo się odcinam albo na siłę nie myślę... z jednej strony nie chcę się od nich odciąć... a z drugiej nie sprawia mi przyjemności kontakt z nimi...

[ein]

btw. wy myslicie czy sie martwicie?
Bo u mnie glownie to drugie funkcjonuje.

[sroka]

Myślę, analizuję, martwię się... to chyba to, z czego w większości składa się moje życie...

[Seiren]

Zdecydowanie za dużo. Ciąglę myslę, analizuję, rozważam co by było gdyby... układam sobie w głowie to jak trzeba było się zachować w przeszłości i jak to zrobię w przyszłości - powstają z tego scenki takie. Jakbym chciała aby było. Do tego dochodzi ciągłe zamartwianie się - co oni sobie pomyśleli, co ja zrobię z ty,. co schrzaniłam etc.
Czasem chciałabym sobie wyłączyć mózg.

[mith]

Wszystko wbija się w pamięć jak strzała..
Nie można wyciągnąć a wciąż się prubuje..
Ja tak nieustannie o czyms mysle.. Potrafie siedziec caly dzien i myslec nad czyms w gruncie rzeczy oczywistym

[Pumpernikiel]

a mnie się wydaję, że nie potrafię myśleć, że wszystkie moje myśliw w gruncie rzeczy są strasznie jałowe...więc trzeba włączyć coś jeszcze. Nie mam problemów z zadaniami logicznymi, potrafię skupić się nad konkretnym problemem, gorzej jest z uczuciami. Wszystkie moje emocje są absolutnie sprzeczne: typu " chciałabym, a boję się" albo " należy, ale nie można"....wtedy analizy i tak nie pomogą..ja jednak myślę i myślę . Zawsze mam nadzieję, że coś wyniknie z tego myślenia.

[siorek]

Tak wlasnie rzeklem jak mialem te 14-15 lat i czasem jakby zdaje sie to ustepowac, ale to potem znow wraca jak bumerang. Czy wszystkim czworkom?

Wraca, zwłaszcza w dołkach, gdy nie mam sie czym zając (ale ja mam tylko jakieś wplywy czworkowe)

Kiedys, w najbardziej zaawansowanej formie "myslenia" to analiza wszystkiego i wszystkich, najdrobniejszych szczegolikow w koncu wniosek, ze NIE DA SIE ZYC bo wszystko jest zbyt popieprzone. Tak, coz...

Potrafie siedziec caly dzien i myslec nad czyms w gruncie rzeczy oczywistym

Kiedys na serio zastanawialam sie po co jest kino, po co robic filmy?

Czasem chciałabym sobie wyłączyć mózg.

Wystarczylo zwykle przejscie sie przez miasto, miedzy ludzmi aby pobudzic miliardy mysli z ktorymi nie wiadomo co zrobic i ktore tylko utrudnialy zycie.

[mith]

Ponadto ja wszędzie szukam czegoś do czego można się przyczepić..
Myśle i szukam i szukam a jak znajde to mi smutno
Wyszukiwanie na siłe dziury w calym i smuceniem się nieistniejącą dziurą
Prawie nikomu nie ufam i w ludziach też szukam wszystkiego co złe : p
Potrafie myśleć godzinami o tym ile osób knuje za moimi plecami i nasmiewa się ze mnie ;p
Ktoś czegoś ode mnie chce odrazu wietrzę w tym wspaniale uknuty spisek mający na celu zrobienie ze mnie posmiewiska ;p
PSYCHOL

[Absynt]

Przez myslenie, zamyslenie sie czlowiek czesto izoluje. To chyba jakas wewnetrzna potrzeba czworek do wsiakania w swoje mysli.

btw. wy myslicie czy sie martwicie?
Bo u mnie glownie to drugie funkcjonuje.

Ah, stres... zabija.

[Akai]

Coś podobnego matka rzekła, gdy powiedziałem jej raz pewną rzecz, babcia regularnie mnie od filozofów wyzywa i sugeruje, że... no właśnie za dużo myślę. Ale ja lubię myśleć. Siedzieć, patrzeć w niebo (albo w sufit jeśli jestem w pokoju ) i trawić w umyśle różne sprawy, które mnie interesują. Czasem przesadzę i złapię doła pt. "Bo to bez sensu jest", ale one nie trwają długo, więc tak czy siak wychodzę na plus W towarzystwie wolę myślami nie odlatywać. Chyba, że akurat mowa o czymś co mnie skrajnie nie interesuje, ale do tego już znajomi przyzwyczajeni