Obojętność - odróżnianie jawy od snu

[oti]

czy kiedykolwiek doświadczyliście takiego dziwnego stanu w którym wszystko co sie wokół was dzieje jest wam obojetne i traktujecie to jak sen? a dociera to wszystko do was po fakcie? albo wogle nie dociera? i nie wazne co sie stało, nie bierzecie tego pod uwagę i dalej robicie to co przed owym (przełomowym?) wydarzeniem? wiem, ze może piszę nie zrozumiale, ale tylko tak potrafię.

[Blair]

Hm, masz na myśli wmawianie sobie, że coś 'nie dzieje się naprawdę' i z tego powodu ignorowanie tego i udawanie, że wszystko jest ok i po staremu? ^^ To brzmi dziwnie... siódemkowo. >_>" ale dość znajomo.

[BlackHannah]

bardzo,bardzo czesto.. cóź odcięcie swojego umysłu od świata nas otaczającego. Przyzywcziłam sie

[Czekolada]

Ja tak mam.
7w6.

[Blair]

Ja tak mam.
7w6.

ha! a nie mówiłam? xD
A tak serio... wszystkie znane mi 7 tak mają xP Wiem to albo z obserwacji, albo od nich samych

[Czekolada]

Ja tak mam.
7w6.

ha! a nie mówiłam? xD
A tak serio... wszystkie znane mi 7 tak mają xP Wiem to albo z obserwacji, albo od nich samych

Mojej 4 też to objaśniałam .

[juzbek]

Hehe, jakkolwiek na ogół jestem świadomy wydarzeń i ich implikacji, o obojętności coś jako 5 wiem Na krótką metę mam czasem poważne wątpliwości co do realności odbieranych przeze mnie wrażeń, obserwowanych sytuacji, zasłyszanych rozmów. Czuję wówczas się zupełnie jak we śnie. Ale same wydarzenia wydają mi się spójne, niezależnie od tego po której stronie się w danej chwili znajduję.

[Blair]

Ja tak mam.
7w6.

ha! a nie mówiłam? xD
A tak serio... wszystkie znane mi 7 tak mają xP Wiem to albo z obserwacji, albo od nich samych

Mojej 4 też to objaśniałam .

Ta 'przypadłość' jest głównym źródłem moich problemów z pewną siódemką
A co się dzieje, kiedy 7 uświadomi sobie, że prawda jest inna niż sobie usilnie wmawiała? Ucieka dalej czy jest nadzieja, że skonfrontuje się z rzeczywistością? >_> (zakładając, że sprawa jest ważna i znacznie wpłynie na życie delikwenta...)

Ja za to mam jeszcze inną przypadłość oprócz wyżej wymienionej... Zaczynam się gubić z powodu nadmiernej autosugestii >_> Momentami nie wiem już czy coś jest prawdą, czy wmówiłam to sobie Albo wersja hardcore: uświadamiam sobie, że do tego stopnia nie chciałam przyjąć do siebie prawdy, że sobie wmówiłam, że to tylko iluzja itd xD _-_

[Czekolada]

Ta 'przypadłość' jest głównym źródłem moich problemów z pewną siódemką
A co się dzieje, kiedy 7 uświadomi sobie, że prawda jest inna niż sobie usilnie wmawiała? Ucieka dalej czy jest nadzieja, że skonfrontuje się z rzeczywistością? >_> (zakładając, że sprawa jest ważna i znacznie wpłynie na życie delikwenta...)

Po długich walkach ze sobą konfrontuje się z rzeczywistością.
Cierpliwości trzeba ;p.

[Blair]

Ta 'przypadłość' jest głównym źródłem moich problemów z pewną siódemką
A co się dzieje, kiedy 7 uświadomi sobie, że prawda jest inna niż sobie usilnie wmawiała? Ucieka dalej czy jest nadzieja, że skonfrontuje się z rzeczywistością? >_> (zakładając, że sprawa jest ważna i znacznie wpłynie na życie delikwenta...)

Po długich walkach ze sobą konfrontuje się z rzeczywistością.
Cierpliwości trzeba ;p.

Oby 'mój' 7 rozumował podobnie ^^" Tak czy inaczej jest dla mnie jeszcze nadzieja *wzdycha z ulgą*

[Akai]

Rzadko tak mam i tylko wtedy gdy coś jest tak nieprawdopodobne, że przypomina scenę z kiepskiego filmu I tak stoję jak wryty z wielkim WTF?! na twarzy póki do mnie nie dotrze. Ale to długo nie trwa

[sonja]

U mnie to jest tak, że czasami na przykład coś się dzieje, wszyscy panikują, a ja wtedy kompletnie nie wiem o co im chodzi, zero emocji, tak jakby to co się dzieje w ogóle do mnie nie docierało.

[Blair]

U mnie to jest tak, że czasami na przykład coś się dzieje, wszyscy panikują, a ja wtedy kompletnie nie wiem o co im chodzi, zero emocji, tak jakby to co się dzieje w ogóle do mnie nie docierało.

U mnie jest kompletnie odwrotnie. Najczęściej to JA panikuję xD

[sonja]

U mnie to jest tak, że czasami na przykład coś się dzieje, wszyscy panikują, a ja wtedy kompletnie nie wiem o co im chodzi, zero emocji, tak jakby to co się dzieje w ogóle do mnie nie docierało.

U mnie jest kompletnie odwrotnie. Najczęściej to JA panikuję xD

Ja panikuję czasem 'bez powodu', ale to tylko wtedy kiedy nikt inny nie panikuje

[Blair]

U mnie to jest tak, że czasami na przykład coś się dzieje, wszyscy panikują, a ja wtedy kompletnie nie wiem o co im chodzi, zero emocji, tak jakby to co się dzieje w ogóle do mnie nie docierało.

U mnie jest kompletnie odwrotnie. Najczęściej to JA panikuję xD

Ja panikuję czasem 'bez powodu', ale to tylko wtedy kiedy nikt inny nie panikuje

Właśnie o tym mówię ^^ Panikuję sobie, a inni mnie uspokajają xD