Zmiany

[yusti]

Mam ochotę, by dano ci Przyjaciela Forum
;p
Natychmiast. Po 1 dniu. heh

[Fillerr]

że niby komu?

[yusti]

no Tobie, Tobie

[Fillerr]

czuje się zaszczycony... byłbym 24 przyjacielem ;D
Ale dopiero zaczynam, lepiej nie być zbyt pochopnym... Sam sobie nie ufam, więc i wy się lepiej zastanówcie, ale później, jeśli się utrzymam, z przyjemnością taki zaszczyt bym przyjął ;D

[aksaha]

miło by było poznać inne 4.
przyznam, że spora część moich przyjaciół/dobrych znajomych jest właśnie tym typem, o dziwo, wszyscy sporo różnimy się od siebie.

ja mam czasem wrażenie, że gram. a Wy?
zbyt często ostatnio mam dobry humor. czasem wygląda to tak, jakbym miała depresje dwubiegunową. parę dni temu miałam tak, że nagły wybuch śmiechu został szybko zastąpiony napadem płaczu... i tak na zmianę.))
ach... śmiać się, czy płakać z tego powodu?

[aksaha]

a poza tym Fillerr - dzięki za dobre słowo.

[Fillerr]

śmiać, śmiej się z tego, nawet jeśli tego nie rozumiesz. Moim przyjacielem jest 7w6... świetnie się dogadujemy, mimo iż bardzo różnimy. a że poznałas inne czwórki... mnie to dziś pokazało że tak naprawde, jest troche ludzi, którzy też mają tak samo jak ja: silne uczucia... Do tąd uważałem, że jedynymi którzy potrafią mnie zrozumieć, są ludzie z Gildii... A tu się okazuje, że trafiam w społeczność ludzi, którzy rozmawiają o swoich charakterach, jak o rasach koni (wybaczcie porównanie, ale jestem koniarzem i jakoś to mi się nasuneło)

EDIT: nie ma za co
EDIT: mów mi Fil

[aksaha]

jak o rasach koni tzn?:D bo nie wiem czy miało to wydźwięk negatywny czy pozytywny

ciekawi mnie jedynie, dlaczego jest tak z tymi typami, a nie inaczej.
widzisz, wszystko byłoby dobrze, ale często wykańcza mnie taka emocjonalność. to nie jest zbyt często dobre dla otoczenia.
a tłamszenie emocji... trzeba znaleźć dla nich upust. ze sztuką się nie udaje, miłość nie nadchodzi, a szukałam, szukać też nie da rady.

w takim momencie czwórkowcy, jak chociażby van Gogh odcinali sobie ucho ^^. jak Ty odreagowujesz? czy może kumulujesz w sobie?

[Fillerr]

ja na codzień staram się nie ukazywać uczuć, nosze maskę komika... ale mam przyjaciółkę, moją byłą, którą do dziś kocham... mam w niej mocne oparcie. Mogę z nią o wszystkim porozmawiać. staram się pisać wiersze, często piszę cokolwiek, aby po prostu było... np:

Ostatnie marzenie

Pamiętając krzyk podwodnego świata;
Witając sens dzisiejszego dnia.
Zapominając błagania tych,
którzy chcieli tylko żyć.
Żegnając marzeń ostatni cień;
tylko żeby nadal móc biec.
W biegu poznać miłości smak;
mijać wzruszeń gorzki czas.
U celu poznać samych siebie
i świata zasad grę.
Zapaść w sen,
upaść i śnić,
w końcu wstać
i być sobą z nową nadzieją;
Znów dążyć do twych oczu,
serca i duszy;
Oddać się i zapaść w tobie.
Być w końcu razem.


To było w euforii radoście gdy byłem zakochany, i myslałem że szczęśliwie.
albo:

Pożegnanie

Wykrzykując w świat;
imię jego,
będące końcem wszystkiego;
Ostatni kwiat!
Niczym brzask,
Nad cytadelą rośnie gwiazd;
Rój brnący w ciemność;
Księżyca rzucaną w nas,
By paść.
Pod ciężarem waśni, krzywd;
i drwin.
Kryć myśli rdzeń;
W tajemnicy życia;
U świata krawędzi;
U podstaw nieskończoności.
Patrzę w przestrzeń;
i będąc jeszcze, już mnie nie ma.
Żal mnie zjadł.
Ból spalił.
Tęsknota zabiła.
Odchodzę…
Żegnajcie.


tutaj byłem załamany gdy stwierdziła ze nie potrafi mnie pokochać i zostawiła...

[aksaha]

ach... ładne te Twoje wiersze.

widzisz... ja mam podobny "problem", a raczej miałam...
byłam zakochana w kimś, kto niestety nie umiał mnie pokochać, niedawno mi przeszło uczucie dopiero... a ciągnęło sie bardzo długo.

powiem Ci jedynie, że miłość nieodwzajemniona jest najdoskonalsza ... tak mi się wydaje.

na początku to było trudne, ale tamta osoba z "impetem" zerwała ze mną kontakt... i w sumie na dobre mi to wyszło, mimo bólu i łez trudnych do zniesienia.
nie myślałeś o tym, żeby zerwać kontakt?

[Fillerr]

nie, z jednego prostego powodu... nie przeżyłbym tego, nie wytrzymałbym zniszczenia tej przyjaźni... myslę że ona też by tego nie zniosła. Dlatego staram się utrzymać naszą znajomość, mimo iż jest ona mocno zachwiana przez moje wyznanie. Rozmowy niestety często są bolesne... zwłaszcza że ona tez pisze ze mną o wszystkim (dosłownie) dlatego niekiedy mnie rani, ale nie potrafię jej za to winić, jest to cena przyjaźnij dla mnie. Ukrywam to, jak jest naprawde, ale nie pozwolę, aby przez to nas rozdzielono. 200 km odległości to i tak dużo

[aksaha]

eh... wiesz co, nie mogę jakoś wysłać wiadomości do ciebie.
podaj mi swojego maila

[Lukrecja]

być może z czasem się to zmieni, ale jak na ten moment chciałabym stać się silniejsza psychicznie. Zacząć żyć teraźniejszością, jednocześnie walcząc o marzenia, nie zatracając się w nich całkowicie. Chciałabym dawać z siebie wszystko, przestać się lenić, chciałabym być bardziej naturalna. Być sobą w rozmowach z innymi. Dowiedzieć się też, kim jestem.

[Fillerr]

Lukrecjo... tutaj stawiasz cholernie trudne zadanie... Chcesz dowiedzieć się kim jesteś? Otóż, to jest jedno z najtrudniejszych zadań. Przyjaciele widzą Cie taką, jaka jesteś gdy jesteś z nimi... oni trafią najbliżej. Osoba która Cie kocha (w pierwszym stadjum) widzi Cie wyidealizowaną, potem zobaczy Twoje wady, ale to musi potrwać. Wrogowie zawsze Cie oczernią... ale najlepszą metodą, jest porównanie opini przyjaciół (tylko tych prawdziwych, od serca) z własnymi spostrzeżeniami. W końcu kto zna Cie lepiej niż ty?