Enneagram

Witam.W tym roku skończyłem dwuletnie liceum uzupełniające i wybieram się na studia.Wybrałem to co mnie najbardziej interesuje czyli psychologie ale waham się jeszcze między socjologią.Moje pytanie czy waszym zdaniem opłaca się iść na studia psychologiczne ? Co one dają ? Te pytanie najbardziej kieruje do forumowych studentów psychologi i gdzie mogę po tym pracować czy może socjologia lepsza ? Czy studenci ten nauki są ze swojego wybory zadowoleni ? Widziałem podobny temat o nijakiej elkorze więc chyba mogę załorzyć taki temat.

Mój temat założyli fani
Studia psychologiczne to obrzydlistwo, uczą tam obrzydliwego żargonu w którym nie jeśli nie idziesz do terapeuty bo coś przemyślałaś i wyciągnąłeś wnioski "to szukasz kontaktu z samym sobą". Uczą każde najbanalniejsze rzeczy mówić tonem od którego zbiera na wymioty. Poznajesz tam innych ludzi którzy mają ze sobą poważne kłopoty i nie radzą sobie z życiem. Poem zaczynasz leczyć sam siebie lub chodzić na terapie. Takie terapie moim zdaniem czasem wręcz pogarszają sprawę bo zależnie od tego jaki terapeuta się trafi możesz np jako brzydka kobieta nadająca się na drwala zacząć wszędzie zauważać próby molestowania cię i z nimi walczyć.
Potem te studia kończysz jako osobnik niewybijający się i jesteś gotowy do smażenia frytek

Jeśli to naprawdę pasja, to idź, idź, już z dwojga złego lepsza psychologia niż socjologia (z osób poniżej 30 znam hm.. jedną osobę po psychologii co pracuje prawie że w zawodzie, a po socjologii - żadnej; cała reszta siedzi teraz w kadrach i działach sprzedaży jako najgorsza jednostka w całym zespole i nie kuma, jak się robi tabelkę w excelu, bo przecież na studiach dostąpili zaszczytu poznania wiedzy wyższej klasy niż obsługa pakietu office). Obydwa te kierunki są w pierwszej dziesiątce masowych producentów bezrobotnych i radziłabym to również brać pod uwagę. Ale to takie gadanie starej baby, co na rynku pracy działa od lat i widuje na co dzień tabuny osobników co się kierowali nazwą kierunku (dobrze brzmiało!) i kolorystką strony uczelni wybierając studia.

Witam.W tym roku skończyłem dwuletnie liceum uzupełniające i wybieram się na studia.

W Anglii miejsca kierownicze w bankach zajmują ludzie (nawet imigranci) po szkole pomaturalnej a u nas ?
Tylko Australia ma % więcej studentów. Lepiej byś się przysłużył wszystkim wyjeżdżając do UK i zabierając robotę leniwym Angolom.

Ja zamierzam się wybrać na studia psycho do Szkocji. Mam nadzieję, że tam będzie normalniej ^^

999Przemek pisze:Ja zamierzam się wybrać na studia psycho do Szkocji. Mam nadzieję, że tam będzie normalniej ^^

Dlaczego chcesz wybrać się na te studia?

-- Posty sklejone automatycznie poniedziałek, 6 kwietnia 2015, 22:30 --

Elkora pisze:Mój temat założyli fani
Studia psychologiczne to obrzydlistwo...

skąd tyle wiesz?

Kryterium przydatności na rynku pracy nie jest jedynym, jakie można brać pod uwagę. Studia jako takie pewnie są bardzo fajne. To jest jeden z tych kierunków, co jakbym przypadkiem trafiła na ekstremalnie bogatego męża i nie byłoby sensu, abym chodziła do pracy, to bym studiowała, żeby nie siedzieć w domu i nie odizolować się od świata, just for fun

Nie wiem czemu pracę w HR, PR, marketingu, reklamie itp. nazywacie poza zawodem. Mi się wydaje, że zarówno zarządzanie ludźmi, jak i manipulowanie nimi, to są zagadnienia mocno powiązane z psychologią

ouija pisze:

999Przemek pisze:Ja zamierzam się wybrać na studia psycho do Szkocji. Mam nadzieję, że tam będzie normalniej ^^

Dlaczego chcesz wybrać się na te studia?

Bo tam jest nieco inaczej niż tutaj ^^

Psychologia i socjologia, to nie są prawdziwe nauki jak fizyka, chemia i matematyka. Psycholog i socjolog nie jest nawet prawidzwym zawodem, ale sposóbem zarabianie/nabierania (za pieniądze) naiwnych ludzi na różnego rodzaju teorie, terapie i leki.

Znam osoby, które były przez lata w terapi i są na lekach, i co? I nic z tego nie wynika. Są takie jakie by były pewnie i bez terapii.

Psychologia nie jest nauką ścisłą jak matematyka ale ma bardzo dobry warsztat naukowy i metody badawcze. Studiując psychologię nauczyłem się naukowego myślenia i krytycznego podejścia do tego co czytam. Umiem ocenić różne badania i ich metodologię, żeby wiedzieć ile są warte.
W Polsce studiowanie psychologii jest bardziej jak filozofia, dużo czytania i uczenia się teorii, bardzo mało praktyki. Ja np musiałem sam zaplanować eksperyment, przeprowadzić go i napisać raport z postrzegania oraz inny z wyobraźni przestrzennej. Z tego co wiem, takich rzeczy nie ma w Polsce. Starają się jakoś unowocześnić na SWPS i tyle. Odradzam studiowanie psychologii w Polsce, trudno po niej znaleźć pracę zwłaszcza jak chce się zostać terapeutą.

Venus w Raku pisze:Psychologia i socjologia, to nie są prawdziwe nauki jak fizyka, chemia i matematyka. Psycholog i socjolog nie jest nawet prawidzwym zawodem, ale sposóbem zarabianie/nabierania (za pieniądze) naiwnych ludzi na różnego rodzaju teorie, terapie i leki.

Znam osoby, które były przez lata w terapi i są na lekach, i co? I nic z tego nie wynika. Są takie jakie by były pewnie i bez terapii.

Dlaczego to nie są prawdziwe nauki, skoro badają coś - społeczeństwo i człowieka?

Czy tworzenie nowych teorii jest złe?

Od kiedy socjologia daje jakieś terapie i leki? Dlaczego te dwie nauki (z zupełnie różnymi metodologiami badań) traktujesz tak samo?

Socjologia to bardzo dobra dziedzina dla 5w6 - socjolog obserwuje, analizuje, syntezuje i na tej podstawie prognozuje, stara się przewidzieć, do czego doprowadzić mogą aktualne działania człowieka. Motywację też chce znać, bo chce znać przyczyny procesów i ich przebieg.

Poczytaj sobie kultową książkę Zaproszenie do socjologii Petera Bergera.

Kaparuniu: nie wiem, jak jest z naukami politycznymi (skąd inąd - też obszar społeczny), ale w Polsce studiowanie nauk humanistycznych i społecznych, w tym historii, pedagogiki, etnologii - wiąże się z czytaniem i analizowaniem niemałej ilości tekstów. Od praktycznej tudzieź bardziej nowoczesnej strony są koła naukowe i organizacje studenckie, do których i tak nikt nie chce wstępować.

Koleżanka z mojego kierunku, która robi psychologię na UW w rozmowie ze mną stwierdziła kiedyś, że polską psychologią rządzi kanon i jeśli ktoś chce mieć uprawnienia do wykonywania zawodu, musi zaliczyć wszystkie przedmioty. Na ciekawsze nie starcza im czasu.

Molik pisze: Kaparuniu: nie wiem, jak jest z naukami politycznymi (skąd inąd - też obszar społeczny), ale w Polsce studiowanie nauk humanistycznych i społecznych, w tym historii, pedagogiki, etnologii - wiąże się z czytaniem i analizowaniem niemałej ilości tekstów. Od praktycznej tudzieź bardziej nowoczesnej strony są koła naukowe i organizacje studenckie, do których i tak nikt nie chce wstępować.

Koleżanka z mojego kierunku, która robi psychologię na UW w rozmowie ze mną stwierdziła kiedyś, że polską psychologią rządzi kanon i jeśli ktoś chce mieć uprawnienia do wykonywania zawodu, musi zaliczyć wszystkie przedmioty. Na ciekawsze nie starcza im czasu.

Widzisz, tylko nawet jak zaliczysz te przedmioty, to po studiach musisz płacić za kursy terapii i inne.

Zasmakowałem studiów humanistycznych w Polsce i zagranicą, znam różnicę. W Polsce studenci psychologii wierzą, że istnieje na serio syndrom DDA, bo nie potrafią myśleć krytycznie, przeanalizować dowodów naukowych i tak dalej. W Polsce uczysz się na pamięć definicji z zakresu statystyki, a w państwach anglojęzycznych masz egzamin praktyczny i nie musisz pamiętać formuł matematycznych, tylko wiedzieć jak używać programów komputerowych (na których licencje w Polsce mało kogo stać), których się używa do analizy danych. Mógłbym długo mówić o wyższości studiów zagranicznych.

Podam przykład jak psychologowie potem działają w Polsce - mają w większości podejście psychologii humanistycznej, coś a'la Jung. Terapia może wlec się miesiącami. Na Zachodzie, psycholog reklamuje się, że stosuje dany model terapii np behawioralnej albo kognitywnej. Na pocztątku identyfikujesz problemy klienta i zakładasz, że przez tyle i tyle sesji zrobimy dokładnie to i to. Elementy badania naukowego wykorzystujesz w gabinecie wykorzystując testy i kwestionariusze, które administrujesz na początku i terapii i po kilkunastu tygodniach aby zobaczyć jakie zaszły zmiany. W Polsce idziesz sobie pogadać...

Oh! Mój Boże! Nie wiem, czego uczą przyszłych psychologów w Polsce. Może ktoś mnie uświadomi. Kapar napisał, że ma to coś wspólnego z byciem anglojęzycznym, a więc współczesna polska psychologia jest nic niewarta, bo kopiuje wszystko z anglojęzycznej. I z tym zgadzam się całkowicie.

Współczesna polska psychologia jest kompletnie podporządkowana anglojęzycznej psychologii.

666 pisze:Jakie sa zalety studiowania psychologii?

Studiowałem psychologię w języku angielskim w stylu innym niż jest to nauczane w Polsce wg relacji moich znajomych. Ponoć w Polsce jest to uważane za studia humanistyczne, a ja psychologię studiowałem na "wydziale nauk ścisłych i biologicznych".
Ja nauczyłem się ogólnie:
-myśleć krytycznie
-nabrałem umiejętności krytycznego oddzielania źródeł wiedzy na takie warte zaufania i nie - tzn poznałem co to jest pseudonauka a co nią nie jest.
-pozbyłem się wielu mitów i uprzedzeń dzięki zgłębianiu wiedzy nt pewnych nawyków kognitywnych itp.
-utwierdziłem się w przekonaniu, że niewarto eksperymentować z narkotykami po głębszym zapoznaniu się z naukowymi dowodami jak większość narkotyków funkcjonuje i wpływa na organizm
To tak ogólnie.
A bardziej psychologicznie:
-nauczyłem się wiele ze statystyki i metodologii przeprwadzania badań - co za tym idzie rozwinąłem myślenie matematyczne i naukowe.
-poznałem podstawy działania zmysłów i różnych modułów w mózgu.
-zapoznałem się ze wszystkimi uznanymi podejsciami do terapii.
-nauczyłęm się jak przeprowadzać eksperymenty.
-poznałem historię studiów nad naturą człowieka, czyli więcej o rozwoju psychologii jako nauki.
-dowiedziałem się o tym, jak psychologia usiłuje przypisać sobie więcej, niż jest w stanie ogarnąć - tzn stwierdziałem, że panuje pewna ślepota lub ignoranctwo wśród badaczy psychologicznych odnośnie tego ile można poznać człowieka przez naukowe podejście w psychologii zamiast skupić się na tym co leży w kompetencjach psychologii.
-no i dowiedziałem się wiele ciekawostek o człowieku i umiem wyjaśnić skąd co i jak z pewnymi zachowaniami, uprzedzeniami i reakcjami - i znam uzasadnienie naukowe dla tych spraw.

To wszystko są zalety, wiele z nich jest praktycznych, lecz nie wiem na ile studia psychologii w Polsce są praktyczne i uczą konkretnych umiejętności wiedzy praktycznej, a na ile skupiają się na odróżnieniu założeń Freuda od Junga...

Na większości kierunków studiów na pierwszym semestrze jest psychologia. tak było na przykład na https://wsei.edu.pl/