Tak jak jest wiele innych czynników mających wpływ na zachowanie, talenty i społeczne role poza typem socjonicznym, jest wiele czynników, które oddziałują na relacje oprócz relacji intertypowej:
Relacja rodzic-dziecko – są to relacje które służą przeżyciu, wykarmieniu, wychowaniu i wieloma czynnikami które mają mało wspólnego z typem socjonicznym chociaż typy zdecydowanie grają dużą rolę w tych relacjach.
Stan w hierarchiach: pod rozkazami nie często ma miejsce nieformalny kontakt, spontaniczne współdziałanie które rozwija się między ludźmi równego stanu w hierarchii. Na przykład mało prawdopodobne jest, by dwoiste relacje rozwinęły się zupełnie, jeśli jeden partner jest szefem innego.
Różnice wieku: ludzie, z którymi mógłbyś zadawać się towarzysko jeśli byliby w tym samym wieku mogą być " nauczycielami" albo " studentami" dla ciebie, jeśli oni są znacząco starsi albo młodsi.
Wspólne zainteresowania i poglądy: wspólne zainteresowania i poglądy mogą sprawić, że "najgorsze" relacje między typami stają się interesujące przez chwilę — aż poczują się zmęczeni drugą osobą która stale podkreśla rzeczy o które pierwsza nie dba i która po prostu „zachowuje się dziwnie”. Ta sama interakcja może być katastrofalna jeśli osoby te mają zupełnie różne poglądy i wartości. Nawet duale którzy mający zupełnie różne zainteresowania są najpierw w dużej mierze obojętni na siebie, ponieważ nie ma żadnej drogi która by ich połączyła
Społeczne tło: ten czynnik jest podobny do „wspólnych zainteresowań i poglądów”. Sportowcy będą mieli lepsze relacje w stosunku do innych sportowców i gorsze do innych grup społecznych. Różne grupy mają różne wartości i filozofie życia. Relacje między osobami różnego społecznego pochodzenia które mają kolidujące wartości mogą być szczególnie trudne.
Wrodzone nie-socjoniczne psycho-fizjologiczne cechy: wrodzona nie-socjoniczna cecha może wpłynąć na relację intertypową w różnym stopniu poprzez to że partnerzy są mniej lub bardziej dla siebie atrakcyjni
Aktualny emocjonalny i psychologiczny stan partnerów: ludzie z emocjonalnymi problemami potrzebują dobrych warunków by utworzyć zdrowe, stabilne relacje, a ludzie którzy emocjonalnie są zrównoważeni zwykle znajduje właściwy psychologiczny dystans dla każdej relacji.
Grupowe relacje: silne grupowe przyjaźnie mają skłonność by zamaskować rolę relacji intertypową wśród członków grupy. Wspólny grupowy język i tradycje robią trudniejszym rozróżnianie między sprzyjającymi i niekorzystnymi relacjami intertypów - interpersonalne relacje wydają się wtapiać w ową relację grupową. Nawet kiedy dwaj ludzie z grupy spotykają się sam na sam, oni patrzą jeden na drugiego jako członka grupy, a nie jako odmienną osobę (przynajmniej na początku).
Miłość albo oczarowanie: erotyczne uczucia albo zadurzenie mocno oddziałuje na chemię mózgu, ukrywając wiele efektów relacji intertypowych. Zwykle ten okres trwa kilka miesięcy do roku (jeśli to zdarza się w ogóle). Podczas tego okresu partnerzy jeden w drugim mają w zwyczaju wyobrażać sobie wszystkie cechy uzupełniające. Pary dualne są ogólnie w najlepszej pozycji by uniknąć rozczarowania później, ponieważ ich wyobrażenia są mniej lub więcej dokładne.
Z tymi wszystkimi "czynnikami ograniczającymi" może być zaskakując, że relacje międzyludzkie idą w ogóle za wzorami relacji intertypów. A jednak są one dużego zasięgu, pomimo wszystkich dodatkowych warstw dodanych przez czynniki spisane powyżej.
Relacje w Kwadrze D - duality (Dwoistości), A - activation (Aktywacji), I - identity (Tożsamości), M - mirror (Lustrzana)
Relacje w Oktawie C - contrast (Kontrastu), Qf - quasi-identity (Niby-tożsamości), Se - Super-ego, Cf - conflict (Konfliktu)
Relacje asymetryczne O+ - order (Prośby, ja jestem nadawcą), o - order (Prośby, ja jestem odbiorcą), S+ - supervision (Nadzoru, ja jestem nadawcą), s - supervision (Nadzoru, ja jestem odbiorcą)
Sąsiednie Kwadry Sd - semiduality (Częściowej dwoistości), Is - illusion (Iluzji), Cg - congerity (Pokrewności), Cp - cooperation (Kooperacji)
Relacje
Tożsamości
Dwaj mający podobne poglądy partnerzy, którzy starają się zająć podobne miejsca w społeczeństwie. Rozumieją motywy i cele każdego z nich i łatwo stają się zazdrośni o sukcesy drugiego, szczególnie jeśli partnerzy mają ten sam społeczny status. Dobra relacja do nawiązywania kontaktu, dzielenia się doświadczeniami i dla celów nauki — szczególnie jeśli jeden partner jest starszy i ma więcej doświadczenia. Trudny dla robienia wieloaspektowych zadań razem; partnerzy szybko męczą się sobą i współpraca ma zwyczaj się psuć jeśli oni mają tą samą pozycję. Partnerzy skłaniają się by rozmawiać tylko o tematach związanych z ich wspólnymi siłami i unikają innych tematów. Nie są zdolni by pomagać sobie rozwiązywać prawdziwe problemy i mogą tylko zaoferować ogólną radę i odnosić się do osobistych doświadczeń. W otoczeniu grupowym partnerzy tożsami, którzy się osobiście znają są skłonni by unikać jeden drugiego.
Pokrewności
Partnerzy mający podobne zapatrywania i podobne style myślenia i poglądy ale kładą różny nacisk na wspólną sferę zainteresowań. Ogólnie lubią dyskutować o swoich poglądach, ale rzadko są w stanie dojść do całkowitego porozumienia albo podjąć wspólnie decyzję. Mniej rywalizacji i unikania siebie w grupach niż w przypadku partnerów tożsamych, ale też mniej potencjału nauczania. Partnerzy męczą się sobą po kilku godzinach kontaktu. Współpraca jest możliwa jeśli jest sformalizowana lub jeśli partnerzy są w stanie by utrzymać swą autonomię.
Kooperacji
Partnerzy są zainteresowani w wielu tych samych dziedzinach, ale podchodzą do nich zupełnie innymi drogami. Partnerzy ogólnie imponują sobie i cenią nawzajem swoje siły na pewnej odległości, ale ciężko jest im odnieść dla siebie jakieś praktyczne korzyści z tych sił. Partnerzy nie mogą stworzyć nic więcej niż tylko powierzchowną relację.
Super-ego
Każdy partner jest ucieleśnieniem wielu cech które chciałby mieć drugi i próbuje bezskutecznie rozwinąć w sobie. Mówienie o tych respektowanych siłach może być fascynujące jeśli partnerzy znajdują zainteresowanie w sobie. Jeśli partnerzy mają wspólną misję każdy ubezpiecza słabe obszary drugiego tworząc potężny zespół. Jednakże bliska współpraca i rozwiązywanie problemów szczegółowych to trudna sprawa ponieważ partnerzy nie mogą się z zasady zgodzić. Konflikty i różnice zdań między partnerami super-ego są otwarte i zwykle są dyskutowane na głos czasami powodując gorącą kłótnię bez jasnego zwycięzcy.
Dwoistości
Ogólnie bardzo przyjemna i przynosząca satysfakcję relacja, szczególnie jeśli partnerzy mają wspólne wartości i zainteresowania. Partnerzy starają się skrócić psychologiczny dystans, lubią po prostu być obok siebie i robić szeroki wachlarz działań razem. Efektywna współpraca ma miejsce automatycznie, a każdy partnerem przyjmuje na siebie coś w czym jest najlepszy. Jeśli partnerzy mają wspólne zainteresowania mają również produktywne dyskusje w których pomagają sobie widzieć rzeczy z różnych uzupełniających się punktów widzenia. Partnerzy relaksują się nawzajem i pomagają uwalniać zdławione myśli i emocje, ale rzadko czuć że się obciążają, wykonują razem kawał dobrej roboty. Dwoistość jest najlepszą relacją dla przywracania emocjonalnej równowagi, rozwijania spontaniczności i naturalnych cech osobowości, pokonywania strachu i kompleksów.
Częściowej dwoistości
Podobna do dwoistości w dostarczaniu głębokiego psychologicznego wsparcia i zrozumienia wraz z elementem wzajemnej fascynacji. Jednakże, kompletna jedność i równowaga są nieosiągalne. Partnerzy są przyciągani do różnych grup ludzi i wewnętrznie nie są jak zaangażowani i oddani jeden drugiemu jak mogliby być podczas chwil gdy są ze sobą. Partnerzy skłaniają się by mówić dużo i robić mało jak gdyby unikając obszaru wspólnych słabości.
Iluzyjności
Partnerzy są w stanie dostarczać sobie znaczącej pomocy w obszarach słabości, często współpracując owocnie w doprowadzaniu spraw do końca. Partnerzy są dla siebie przydatni, ale prawie nigdy fascynujący (np. nie chcą się poznać głębiej). W ten sposób partnerzy mają skłonność by nie robić i nie rozmawiać za dużo.
Kontrastu
Partnerzy czują dziwny pociąg do siebie, który wydaje się obiecywać dużo ale nigdy niczego nie dostarcza. Partnerzy wydają się być zainteresowani tymi samymi dziedzinami i mają podobne pragnienia, ale opisują oni rzeczy w dziwny i fascynujący ale ostatecznie niezgłębiony sposób. Oczekiwania które przechodzą w interesującą rozmowę nie są prawie nigdy spełnione.
Aktywacji
Partnerzy dobrze sobie pomagają w rozwiązywaniu prawdziwych życiowych problemów i są w stanie się otworzyć nawzajem bez powodowanie nieporozumień. W ten sposób rozmawianie o życiu i rozwiązywanie problemów jest bardzo satysfakcjonujące i produktywne. Kiedy robią razem złożone projekty wymaga to dużo planowania i zaangażowania, jednakże partnerzy odkrywają że mają różne rytmy działania i to małe nieporozumienie stale narasta. Partnerzy maja skłonność by brać się zbyt dosłownie i działać na polecenia drugiego zbyt szybko, doprowadzając do rozczarowania kiedy jeden nie doprowadza czegoś do końca albo robi zmiany w planach. Komunikacja jest albo zbyt intensywna albo zbyt powolna. Partnerzy rozgrzewają się umysłowo i fizycznie, potem potrzebują zwiększyć psychologiczny dystans by się odprężyć się i wrócić do stanu równowagi.
Prośby (+/-)
Asymetryczna relacja. Jeden partner (odbiorca) okrywa że stale próbuje rozwiązać problemy drugiej osoba (nadawca) i jest nadmiernie emocjonalnie włączony w życie tego partnera — zawsze czekając na nagrodę od nadawcy. Nadawca z drugiej strony, jest w dużej mierze nieświadomy tego i zastanawia się, dlaczego odbiorca jest tak zależny i tak wrażliwy na rzeczy które on (nadawca) mówi.
Niby-tożsamości
Partnerzy wydają się podzielać szerokie obszary zainteresowania w tym sensie w jakim jest to w przypadku „tożsamości” lub „pokrewieństwa”. Jednakże język w jakim formułują swoje myśli jest beznadziejnie inny i ciężkostrawny by byli na bliskim psychologicznym dystansie. Ponadto, partnerzy są przyciągani do przeciwnych grup towarzyskich, w których drugi partner czuje się niedobrze. Partnerzy są niezdolni, by zapewnić sobie znaczące poparcie i muszą się wysilić by osiągnąć wzajemne zrozumienie.
Lustrzana
Partnerzy mogą być obok siebie bez powodowania nieporozumień. Partnerzy mają poprawne intuicyjne zrozumienie siebie i rzadko są zaskoczeni przez coś co drugi robi albo mówi. Sprzeczki są bardzo rzadkie. Oni zawsze mają coś do powiedzenia na te same tematy i łatwo dochodzą do jednomyślności, ale równocześnie kładą przeciwny nacisk na rzeczy tworząc zmienny skutek. Te relacje jest skierowana na słowa, a partnerzy dyskutują na temat ich hobby (unikają innych tematów), zmieniając i dodając coś do swoich poglądów. Partnerzy męczą się przez dyskusyjną naturę relacji i próbują się rozdzielić gdy pracują i odpoczywają. Partnerzy natychmiast się ożywiają kiedy ktoś inny się pokazuje, a jest „dwoistym” jednego i „aktywatorem” drugiego partnera.
Nadzoru (+/-)
Asymetryczna relacja. Jeden partner (odbiorca) czuje się jak by był oglądany dokładnie przez drugiego (nadawca) i staje się nadmiernie skrępowany i nastawiony na obronę albo skruszony. Nadawca nie docenia większości co odbiorca robi i nie docenia jego zdolności i osobistych cech, co rani poczucie własnej godności odbiorcy i może doprowadzić do długotrwałych blizn. Nadawca jest zaskoczony przez wrażliwość odbiorcy i nie wie co by z tym zrobić. Odbiorca czuje że nie może podjąć inicjatywy kiedy on jest obok nadawcy, z ten a kolei zastanawia się dlaczego odbiorca nie robi niczego z własnej woli. Trudna relacja dla bliskiego albo średniego dystansu psychologicznego
Konfliktu
Obaj partnerzy wydają się monitorować swoje słabe obszary. To powstrzymuje od otwartego konfliktu, ponieważ obaj partnerzy czują się zbyt niepewni by omówić skutecznie swą relację. Jako skutek, konflikty duszą się pod powierzchnią — powodując ból i długotrwałą obrazę (jeśli partnerzy oczekują coś od siebie) — bez jakiejś nadziei na rozwiązanie. Początkowo partnerzy mogą przyciągać się z daleka, ponieważ są tak przeciwni, ale ich język i wzory myślenia są beznadziejnie trudne do przetrawienia na bliskim dystansie psychologicznym. W najlepszym wypadku partnerzy mogą mieć sporadycznie rzadkie momenty wzajemnego zrozumienia kiedy oboje są w dziwnym nastroju i zaczynają mówić o życiu bez skupiania uwagi na sobie nawzajem.
www.socionics.us
Pozwoliłem sobie również umieścić przetłumaczone opisy z innego topicu aby były w jednym - jeśli ktoś się nie zgadza to PW
lusylia pisze: Dwoistości
Zwiazki tego rodzaju sa najbardziej pomyslne i wygodne ze wszystkich kombinacji typow; dostarczaja wszelkich wzajemnych psychologicznych uzupelnien. "Duale" sa jak dwie polowy jednej calosci. Najczesciej rozumieja oni swoje intencje bez potrzeby wypowiadania ich na glos. "Dual" w naturalny sposob ochroni Twoje slabe punkty przy jednoczesnym docenieniu Twojej silnej strony, bez oczekiwania czegokolwiek w zamian. Wzajemne oddzialywanie na siebie z Twoim "Dualem" pozwoli Ci na bycie soba bez potrzeby dostosowywania sie do partnera, jak to konieczne jest w jakichkolwiek innego rodzaju zwiazkach/kombinacjach. To zwykle pozwala partnerom oszczedzic wiele energii, ktora moga spozytkowac np. na swoje osobiste zainteresowania. Konflikty miedzy "Dualami" zdarzaja sie bardzo rzadko i jesli takowe sie zdarzaja to trwaja krotko i rozwiazywane sa bezbolesnie. Twoj "Dual" bedzie kochal Cie dokladnie za to kim jestes, i jesli istnieje cos takiego jak 'prawdziwa milosc' to prawdopodobnie mogloby to zaistniec tylko w zwiazkach "Dwoistosci".
Niemniej jednak, nie pozwolmy sobie zanadto idealizowac tego rodzaju zwiazku. Mimo ze teoretycznie zwiazki "Dwoistosci" sa najlepszymi z najlepszych, to w praktyce nie kazdy kto jest Twoim "Dualem" zisci Twoje marzenia. Powodem tego jest to, ze czesto doswiadczamy swoistego spaczenia/zwichrowania podczas toku naszego zycia, ze nasze juz "na dobre" uformowane i stabilne poglady i postawy zyciowe sa w stanie bardzo silnie wplynac na nasze zwiazki. W rzeczywistosci, mlodsi ludzie maja wieksze szanse na odniesienie sukcesu w pogoni za swoim "idealnym partnerem", niz ludzie starsi. Jednak szanse na to istnieja zawsze.
Istnieja conajmniej dwa warunki potrzebne do spelnienia w odniesieniu do udanego zwiazku miedzy "Dualami". Po pierwsze: musi istniec conajmniej minimalny fizyczny pociag miedzy partnerami. Po drugie, i najwazniejsze jest to, jesli partnerzy wiernie/szczerze darza ku takim samym, lub podobnym rzeczom. To moze oznaczac podobne zainteresowania i/lub zyciowe cele. Partnerzy powaznie myslacy o zbudowaniu duzej rodziny sa dobrym tego przykladem. Logicznie mowiac: dwie polowy jednej jednosci potrzebuja nie odstreczac sie wzajemnie, ani nie podazac w dwoch przeciwnych kierunkach, w przeciwnym razie wspomniana calosc rozleci sie w kawalki. Zwiazki "Dwoistosci" rowniez przechodza kilka faz. Pierwsza faza czasami bywa bardzo napieta. Wyglada to jak nowy silnik, ktory poczatkowo wymaga "dotarcia". Jesli taki zwiazek rozpadnie sie to zwykle zdarza sie to w tej pierwszej jego fazie. Im wiecej faz zaliczonych przez partnerow tym bardziej niezniszczalny staje sie ich zwiazek.
Tym niemniej, natura splatala nam malego figla. Trudnym jest dostrzezenie Twojego "Duala" wsrod wszystkich innych Typow, a wrecz latwo jest go calkiem przeoczyc. Zwykle, podczas poczatkowego kontaktu Ekstrawertycy mysla o swoim Introwertycznym "Dualu" jak o kims pospolitym i przecietnym, dlatego tez niezaslugujacym na jego osobista uwage. W odpowiedzi na to Introwertycy odbieraja swoich Ekstrawertycznych "Duali" jako kogos zbyt atrakcyjnego jak dla nich, a dlatego i niedosięgłego. Oba polozenia moga byc odczuwane przez ludzi, ktorzy niedoswiadczyli zadnych relacji z "Dualami" w dziecinstwie i mlodosci. Magnetyczna moc "Dwoistosci" staje sie nagle jasna i oczywista gdy partnerzy przez jakis czas doswiadczyli rozlaki/nie widzieli sie przez jakis czas. Wylacznie dzieki byciu ze soba przez dluzszy okres czasu partnerzy zaczynaja orientowac sie jakze mocno sie wzajemnie potrzebuja. Definitywnie, tego rodzaju zwiazki sa najbardziej dogodne do przyjazni, zwiazkow malzenskich i udanych relacji rodzinnych. Posiadanie "Dwoistego" partnera jest czyms niezastapionym jesli przyjdzie Ci wspolzawodniczyc lub przezyc w spolecznie niebezpiecznym/chwiejnym srodowisku.
Częściowej Dwoistości
Sa to zwiazki niekompletnej Dwoistosci. Partnerzy Semi-Dwoistosci zwykle nie maja problemow w rozumieniu siebie nawzajem, ani swoich celow, a conajmniej wtedy kiedy te cele sa dopiero zarysowane. Jesli chodzi o wprowadzanie w zycie wspolnych planow, partnerzy zwykle zawodza we wspolpracy. Partner ekstrawertyczny nie wklada energii w wsluchiwanie sie w punkt widzenia introwertyka, koncentrujac sie glownie na swoim wlasnym. Jednakze, introwertyczny partner nie przejmuje sie tym, wobec czego czesto sa w stanie odnalesc sposob by sie wspolnie dostosowac. Semi-Duale najczesciej maja wiele tematow do rozmow, i te rozmowy nie zdaja sie byc nudne.
Semi-Duale, przede wszystkim jesli sa innej plci, moga w sobie odnalesc silne wzejmne zainteresowanie soba, ktore jest pomnozone dodatkowo, jesli podobaja sie sobie z wygladu. Jednakze, wtedy gdy dochodza oni do polmetku kompletnego zrozumienia, jedno z nich czyni cos, nie celowo, co rujnuje cala ustanowiona do tej pory harmonie cofajac partnerow w tyl do punktu, w ktorym rozpoczeli znajomosc. To sposob w jaki sposob niekompletna Dwoistosc manifestuje swoje istnienie.
Partnerzy Semi-Dwoistosci nie sa w stanie gniewac sie na siebie przez dluzszy okres czasu. Po tym jak partnerzy juz uspokoili sie, probuja oni zblizyc sie spowrotem do siebie, co, niefortunnie wywoluje kolejne nieporozumienie. Dla postronnego obserwatora zwiazki te odbierane sa jako wielce namietne i kochajace. Zwiazki Semi-Dwoistosci moga byc porownane ze zjawiskiem "cmy i plomienia".
Jesli nie brane powaznie, te zwiazki moga byc plodne w drobne, tymczasowe wstrzasy, utrzymujac partnerow "czujnymi". Zwiazki Semi-Dwoistosci sa rowniez pelne kontrastow: od zadowolenia z uwagi na spotkanie sie z partnerem, po momentalne rozczarowanie i dezorientacje.
Hydra pisze: Konfliktu
Jest to rodzaj związku w którym nieustannie rozwijają się konflikty. Związki konfliktowe powstają pomiędzy partnerami o najmniejszym stopniu zgodności. Jednakże nie bywa to tak oczywiste, zwłaszcza w początkowych fazach rozwoju związku, kiedy to partnerzy konfliktowi wydają się sobie wzajemnie atrakcyjni, interesujący i posiadający imponujące zdolności.
Oboje partnerzy są z reguły przekonani, że mogą współistnieć i współpracować bez żadnych problemów, ale szybko okazuje się, że coś jest zawsze nie tak i związek wciąż staje pod znakiem zapytania. Oboje partnerzy mogą utwierdzać się w błędnym przekonaniu, że przyczyny problemów są błahe i łatwo można sobie z nimi poradzić, a wszystko czego trzeba, to zwiększenie wysiłku w celu lepszego zrozumienie partnera.
Niestety te próby permanentnego nacisku na dalszy rozwój związku, spowodują wkrótce otwarty konflikt pomiędzy partnerami. Gdy konflikt się zaczyna, partnerzy uderzają dokładnie tam, gdzie najbardziej zaboli. W odwecie druga strona może kontratakować nawet jeszcze bardziej agresywnie. Z każdym konfliktem związki te stają się coraz gorsze.
Pomimo tego, iż partnerzy w związku konfliktowym okazują pewność siebie w tych dziedzinach, w których ich partner jest jej pozbawiony, nie posiadają umiejętności wzajemnej ochrony i asekuracji swoich słabych punktów. To powoduje częste kłótnie i ogólne rozczarowanie związkiem. Kiedy po kilku bezowocnych próbach zbudowania stabilnego związku partnerzy poddają się i zrywają związek, czują ogromną ulgę, czują się ocaleni.
Kontrastu (przeciwieństwa)
Są to związki niestabilnego dystansu psychologicznego. Obaj partnerzy mają trudności ze zbudowaniem i utrzymaniem stabilnego dystansu psychologicznego pomiędzy sobą. Partnerzy mają szansę, by dobrze żyć ze sobą, ale muszą być sami. W innych przypadkach partnerzy zwykle konkurują ze sobą wykorzystując swoje mocne strony. Zdarza się tak w obecności osób trzecich, każdy z partnerów próbuje zwrócić uwagę słuchacza popisując się swoimi mocnymi stronami. Partnerzy w związku przeciwieństw mogą lubić niektóre zachowania partnera i często właśnie to pozwala im na stworzenie bliższego związku. Jednakże, kiedy znajdą się w towarzystwie ich wzajemne relacje mogą się dramatyczne zmienić. Introwertyczny partner zwykle oddala się, związek traci wewnętrzne ciepło, staje się bardziej formalny i powściągliwy. Oboje partnerzy mogą zacząć żałować, że byli zbyt ufni.
Ekstrawertyczny partner odnosi fałszywe wrażenie, że introwertyczny partner celowo działa przeciwko niemu. To powoduje wiele nieporozumień, partnerzy są zaskoczeni sytuacją, ponieważ trwają w przekonaniu, że wcześniej wszystko było dobrze. Introwertyczny partner zwykle zaczyna dławić inicjatywy partnera ekstrawertycznego i może je krytykować i wyszydzać. Partner ekstrawertyczny w odwecie może zachowywać się w ten sam sposób.
Partner ekstrawertyczny jest w tym zawiązku bardziej podatny na zranienie, ponieważ może czuć się zdradzany. W końcu ekstrawertyczny partner zaczyna przesadnie obawiać się każdego następnego kroku, ponieważ boi się popełnić błąd, a w konsekwencji może stać się bardzo podejrzliwy. Niestety ekstrawertyczny partner nie dostrzega tego, że jego introwertyczny partner nie jest taki zły, jak on go sobie zaczął wyobrażać.
Te 4 są ze strony www.socionics.comSłomkowy_Kapelusz pisze: Lustrzane
Te związki opierają się na wzajemnej korekcie. Partnerzy mają podobne zainteresowania i pomysły, ale trochę inaczej rozumieją podobne kwestie. Każdy z nich widzi zazwyczaj tylko połowę problemu. Dlatego pierwszy znajduje, to co jest interesujące dla drugiego i odwrotnie. Zazwyczaj partnerzy postrzegają siebie jako podobnie myślących.
Pole pewności jednego partnera jest polem twórczej inwencji dla drugiego. To, co jeden z partnerów uważa za solidne i skończone, drugi traktuje jako zmienne i niepełne. Ta różnica może zaskakiwać partnerów zwłaszcza wtedy, gdy realizują wspólne plany. Może im się wzajemnie wydawać, że ich partner nie zrozumiał istoty rzeczy. Dlatego partnerzy starają się naprowadzać się nawzajem na właściwe tory, ale najczęściej im się to nie udaje, ponieważ druga strona próbuje tego samego w stosunku do pierwszej w tym samym czasie. Każdy ze swojego punktu widzenia, który jemu wydaje się oczywisty. Skutkiem tego partnerzy toczą między sobą gorące spory, które mogą prowadzić nawet do rękoczynów.
Mimo wszystko, partnerzy tzw. związków lustrzanych są bardzo dobrymi przyjaciółmi. Gdy pracują razem nad tym samym projektem, ich wzajemne korygowanie siebie, przybiera postać konstruktywnej i użytecznej krytyki. Główną przyczyną pewnego dyskomfortu w relacjach tego typu jest różnica pomiędzy natężeniem rozsądku po jednej, a wnikliwością, po drugiej stronie. Partnerzy relacji tego typu zgadzają się przy ustalaniu celów krótkoterminowych, ale nie ma między nimi zgody w sprawie celów zasadniczych. Zazwyczaj w takim związku brakuje ciepła i serdeczności. Ta sytuacja zwykle zmienia się w obecności osoby trzeciej, która jest dualem dla jednej i aktywatorem dla drugiej strony.
i będzie zwiększana ich ilość
Jeżeli ktoś zna angielski i chce się coś więcej dowiedzieć o relacjach poszczególnych typów z najlepszego (i chyba jedynego
) forum o socjonice w tym języku to niech wejdzie na http://www.the16types.info/forums/search.php
w Search for Keywords: wpisze EFGh AND IJKl podmieniając oczywiście za literki E-L nazwę typów
zaznaczy Search message title only i naciśnie search
) ale naprawdę nie wiem, gdzie są te różnice... 
