Jestem 1w2, w dodatku płci żeńskiej ale spróbuje odpowiedzieć, wedle mej wiedzy, najwyżej inni mnie skorygują.
czy lepiej jest angażować się w związek maksymalnie czy też trzymać odpowiedni dystans?
Myślę, że raczej bez dystansu, lepiej się angażować, jedynki gdzieś tam wewnątrz mają kompleksy, bardzo często tego nie pokazują, czasem noszą maskę ale gdzieś tam mają to, że wciąż nie są dość dobre. Jeśli będziesz trzymać dystans, to on będzie się napędzał właśnie, że wciąż nie jest dla Ciebie dość dobry i starał się coraz bardziej by Ci dorównać ale to też dokłada mu frustracji, które właśnie owocują w pewnym momencie tym wybuchem, o którym pisałaś w drugim pytaniu. Radzę chwalić, jedynki wtedy bardzo rosną, o ile pochwały są szczere, prawdopodobnie wpierw i tak weźmie to w powątpiewanie, bo raczej nie jesteśmy do komplementów specjalnie przyzwyczajeni ale z czasem powinien uwierzyć
.
czy jest jakaś szansa nauczyć go mówić spokojnie o swoich frustracjach, zamiast dostawać ataku wściekłości?
Radzę poczytać o jedynkowym gniewie, przypominam, że jedynki są w triadzie gniewu, więc problem gniewu jest całkiem nieźle opisany.
Ode mnie natomiast:
Primo: jego gniew NIE jest prawdopodobnie, spowodowany tylko tą daną sytuacją, po której nastąpił wybuch, jest on już nagromadzony wcześniej, a ta sytuacja tylko przelała czarę.
Secundo: wybacz ale źle robisz, jeżeli boisz się jego wybuchów gniewu i on to widzi, to będzie starał się nie wkurzać, tylko, że tak się nie da, no i znowu nagromadzenie, nagromadzenie i bum.
Tetrio: Sprawa, jak on to widzi. Możesz się zdziwić ale jedynkom, zdarza się nie widzieć swojego gniewu. Gniew postrzegają jako zły, więc nie dopuszczają do siebie, że coś takiego mogło się u nich pojawić. Więc jeśli on tego nie widzi to ciężko żeby przepraszał Cię za coś co w jego świadomości nie istnieje, czyli, w tym wypadku, wybuch gniewu. Jeśli widzi to prawdopodobnie ma do siebie pretensje w środku. Tak czy siak radzę porozmawiać, tylko nie emocjonalnie, z wyrzutem, tylko na bardziej racjonalnej stopie, na zasadzie było mi przykro bo... (przyczyna), czułam się wtedy tak i tak (przedstawienie sytuacji, z Twojego punktu widzenia), zdaje sobie sprawę, że ty to mogłeś widzieć tak i tak (wciągnięcie do dyskusji, sygnalizujesz, że liczysz się z jego zdaniem) ale postaraj się zrozumieć też mnie, bo ja na to patrzę tak i tak (przedstawienie tematu, wstęp do dalszej dyskusji, zmuszenie go do refleksji).
Pamiętaj też, że jedynką ciężej mówić o uczuciach, niż czwórką ale to nie znaczy, że nic nas nie obchodzi, podejrzewam, że podtypowi w9 przychodzi to jeszcze trudniej.
