o! Bo to było tak:
Venus kiedyś ładnie przypomniała, że Jedynki charakteryzują się niedopasowaniem.
I jeśli Ty, boogi, postulujesz czytanie książek o samodzielnym myśleniu, to jakbyś potęgował tę nie najlepszą cechę u Jedynek.
Uważam, że Jedynka nie ma problemu z samodzielnością myślenia. Ma jednak dylematy co do stopnia niezależności, na jaką może/powinna sobie pozwolić.
Pewnie każdy człowiek takie ma, ale Jedynka widzi świat czarno-biało: "Albo być sobą, albo być lubianą", "Albo po mojemu, albo źle", etc. Z jednej strony jest ceniona za samodzielność myślenia, z drugiej- naraża się na krytykę, wystawia na napiętnowanie i ryzykuje przeciążenie.
Myślę, że zachęcanie Jedynek do rozwijania samodzielności myślenia nie jest dobrą drogą. Lepiej czasem żeby ktoś za nie pomyślał, a one się po prostu temu poddały bez osądów. To bardziej ozdrowieńcze. Wreszcie móc nie musieć trzymać wszystkiego w ryzach. Pozwolić sobie na niemyślenie, na poddanie się czyjejś koncepcji. Odpuszczenie od zawyżonych oczekiwań wobec Ja. Bo ułuda autokontroli Jedynki nie wyzwoli. Lepsza jest świadomość bycia zdeterminowanym i niełajanie się za niesamodzielność, a nawet nagradzanie za umiejętność współpracy i docenienie wzbogacenia siebie dzięki podejmowaniu i trwaniu w tych, otwartych na koncepcje innych, działaniach.
Wiem, że ciężko się ze mną gada. Ale sam "chciałeś"!;p
A że nie lubię mężczyzn, a Ty się podkładasz, to Cię pomęczę;p
hahah rotfl
Furorę wśród Jedynek zrobiłyby mądre porady z cyklu: "Jak być lubianą, będąc sobą?", "Cudze nie znaczy gorsze", "Parę słów o tym, jak być ciamajdą, nie tracąc na godności", "Masz rację! (tylko po co?)", "Chcieć to nie grzech", ;p