mój tata zawsze był dla mnie miły, zawsze okazywał mi uczucia, czasem wręcz usługiwał, jak go o coś poprosiłam to zawsze to załatwił jeśli tylko miał możliwość. właściwie rzadko kiedy się z nim kłóce, zresztą nie mieszkam z nim i nie widzę się z nim zbyt często więc nic dziwnego. dobrze się z nim rozumiem.
mama.. strasznie kłótliwa, potrafi dogryźć człowiekowi.. wiecznie się z nią kłóce, denerwuje mnie w niej, że co by sie nie stało zwala wine na mnie, przynajmniej ja tak to widze. nawet jeśli ewidentnie jest jej wina, zawsze odwróciła jakoś kota ogonem coby wyszło, że znowu ja coś zrobiłam źle, nigdy nie potrafiła sie przyznać do błędu.
wiele razy kazała mi wykonać jakąś czynność, a potem wyknęła jakiś drobny błąd i mówiła ' kasia pomyśl czasem co robisz ' i tego typu zdania ciągle słyszałam i słyszę dalej zresztą.
pewnie przez to wytykanie mi błędów stałam się niejako jedynką, bo skoro ciągle słyszałam, że nie umiem niczego zrobić dobrze, to nic dziwnego..
zawsze mi sie też wydawało, że faworyzuje starszego brata
może ja przesadzam, ale on nigdy nie dostraje takiej reprymendy jak ja, zdażyło sie nawet, że mi sie oberwało za jego błędy
podejrzewam, że mama jest jedynką lub ósemką, ciężko mi powiedzieć, nie jestem jeszcze bardzo dobrze obeznana w enneagramie
chociaż, żeby nie było, że ciągle się tylko z nią kłóce, moge iść do niej z jakimś problemem i nie oleje mnie, chociaż przyjaciółkami to raczej nie zostaniemy. jak ma dobry humor to czasem możemy nawet pożartować, chociaż ona ma raczej inne poczucie humoru niż ja.
nie chce przesadzić, wiem, że niektórzy mają o wiele gorzej i nie zamierzam robić z siebie jakiejś ofiary losu. pisze jak jest.
