okazywanie uczuc

Dyskusje na temat typu 9
Wiadomość
Autor
muahahaha
Posty: 365
Rejestracja: poniedziałek, 28 listopada 2011, 18:27

Re: Problem w związku z 9

#16 Post autor: muahahaha » środa, 17 kwietnia 2013, 17:02

Papa Smerf pisze:że ja mogę stawać na głowie, prosić, rozkazywać
rozkazywać? a to co, twój piesek? daj łapę, leżeć
Papa Smerf pisze:Próbowałem rozmawiać na ten temat - ja mogę się nagadać, brzmi to jak monolog co jest mega frustrujące
to, że ty chcesz rozmawiać nie znaczy, że druga osoba też.
9 która prosto z mostu powie ci ‘ mam w dupi@ co tam sobie bredzisz’ ..... no raczej nie
Papa Smerf pisze:Próbowałem zarażać kobietę swoimi pasjami, zainteresowaniami - kończyło się na fajnie, ok, ale w praktyce nic się nie zmieniało, a ja czułem się jeszcze bardziej rozczarowany i zdołowany
ludzie nie będą padać na kolana i całować ci stóp tylko dlatego, że jesteś i ze swym kagankiem oświaty chcesz rozproszyć ciemność w której błądzą niewierni. Bo tylko ty masz rację i jak ktoś nie docenia twoich wysiłków, to się denerwujesz......narcyzm?
to jest dobre
Zielona pisze:Warto pokazywać swoje, ale nie należy oczekiwać, że to samo zainteresuje drugą osobę.
Poza tym kiedyś gdzieś słyszałam (z czym się zgadzam), że w związku nie powinno się mieć podejścia ‘zaraz cię zmienię hahahaha zrobię z ciebie człowieka hahahaha jeszcze o tym nie wiesz ale będziesz lepsza/y ‘
czyli bierzesz fulpakiet z zaletami i wadami, albo nie. Może z czasem ktoś poczyta sobie trochę psychologii i popracuje nad sobą, ale nie możesz tego zakładać.

Jeżeli ty oczekujesz, że twoja dziewczyna się zmieni, to rozumiem, że jesteś świadomy, że ona może oczekiwać, że ty też się zmienisz – zmienisz się? na jakie ustępstwa jesteś gotowy?

mam wrażenie, że wszystko robisz ‘na siłę’
Papa Smerf pisze:fajnie jest przewodzić w związku zwłaszcza jak jest się facetem
i to pisze rzekoma 5? Wytężam swój mózg i jakoś ciężko mi wyobrazić sobie dominującą 5.....i tutaj pytanie do innych 5 czy wyobrażają sobie taką sytuację – bo mnie się to gryzie

a tak bardzo subiektywnie, to trochę zalatujesz mi jedynką



Awatar użytkownika
Cotta
VIP
VIP
Posty: 2409
Rejestracja: czwartek, 12 maja 2011, 16:55
Enneatyp: Obserwator
Lokalizacja: pomorskie

Re: Problem w związku z 9

#17 Post autor: Cotta » środa, 17 kwietnia 2013, 21:07

Mam podobne wrażenia co muahahaha... Dlaczego chcesz zmieniać tę dziewczynę? Dlaczego MUSI mieć zainteresowania, zwłaszcza takie same zainteresowania jak Ty? Tj. ok, rozumiem to, że dla kogoś osoba o niewielu zainteresowaniach może być nudna. Dla innej osoby będzie miłym, spokojnym towarzyszem, przy którym można zwolnić tempo i odpocząć. Każdy potrzebuje czegoś innego. Najwyraźniej ta dziewczyna nie dostarcza Ci tego, czego potrzebujesz, ani Ty jej tego, czego Ona potrzebuje. Przynajmniej taki nasuwa się wniosek po przeczytaniu Twojego posta, bo oczywiście nie znam Was osobiście i nie wiem, jak to wygląda w codziennym życiu.

W każdym razie, z wywieraniem nacisku na 9 jest jak w Kubusiu Puchatku: "Im bardziej Puchatek zaglądał do środka, tym bardziej Prosiaczka tam nie było" (w sensie: im bardziej NALEGASZ na to, żeby Dziewiątka była określona, tym bardziej nieokreślona się staje - przynajmniej do pewnego momentu, bo jak w 9 się nazbiera, to może nastąpić tzw. Wielki Wybuch Słonia). Z moich doświadczeń z Dziewiątkami wynika, że w bliskich kontaktach z nimi potrzeba sporej dozy umiejętności empatycznej obserwacji. Dziewiątki mają problemy z otwartym odmawianiem. Więc trzeba się uwrażliwić na subtelne sygnały - ton głosu, mowa ciała - żeby się zorientować, że Dziewiątka czegoś nie chce. I pomagać jej oswoić się z wyrażaniem swoich potrzeb, m. in. poprzez ich akceptację*. Jak Dziewiątka nieśmiało zaczyna, że wolałaby spędzić czas w sposób X, a Ty jej dajesz po łbie, że powinna lubić spędzać czas w sposób Y i że w takim razie musi się zmieć, to nie jest to najlepszy sposób. Odnoszę wrażenie, że Ty jej nie pozwalasz na bycie sobą, tylko mnożysz oczekiwania, stawiasz żądania. I Dziewiątka się wtedy życiowo zawiesza, staje się bierna, czasami biernie agresywna.

*Nie chodzi mi o przeginanie w drugą stronę w postaci robienia wszystkiego pod drugą osobę. Po prostu o wysłuchanie bez oceniania. I nawet, jak preferencje są rozbieżne, uznanie, że obie strony mają prawo chcieć różnych rzeczy. W sytuacji rozbieżności można pójść na kompromis (czasem robimy po mojemu, czasem po twojemu) lub realizować swoje potrzeby osobno (ja chcę poczytać, ty chcesz iść na kręgle, więc ja biorę książkę, a ty skrzykujesz paczkę i idziecie pograć). Przy dużych i permanentnych rozbieżnościach na dłuższą metę to męczące, przy mniejszych kompromisy i robienie niektórych rzeczy niezależnie może pomóc.
ale jak to mam w zwyczaju chcę wszystko ratować i naprawiać.
Brzmi bardzo jedynkowo. Może poczytaj opisy Jedynek. Póki co nie sprawiłeś na mnie wrażenia ani lękowca, ani osoby z ośrodkiem działania na ostatnim miejscu (ale tez na razie jest mało danych).

Polecam też lekturę na temat związków 1-9: tu.
muahahaha pisze:i tutaj pytanie do innych 5 czy wyobrażają sobie taką sytuację – bo mnie się to gryzie
Nie chcę być ani dominująca, ani zdominowana. Wypisuję się z obu tych ról.
5w4, sp/sx/so, INTJ
LII [Ne, DCNH - CT(H)]


http://www.poomoc.pl/

Życie bywa skomplikowane, więc lepiej się zdrzemnąć.

Snufkin
Posty: 5625
Rejestracja: piątek, 4 kwietnia 2008, 14:28
Enneatyp: Obserwator

Re: Problem w związku z 9

#18 Post autor: Snufkin » czwartek, 18 kwietnia 2013, 09:01

muahahaha pisze:i to pisze rzekoma 5? Wytężam swój mózg i jakoś ciężko mi wyobrazić sobie dominującą 5.....i tutaj pytanie do innych 5 czy wyobrażają sobie taką sytuację – bo mnie się to gryzie
Jeżeli rozumieć przez to inicjowanie działań, próba rozniecenia jakiejś choćby aktywności intelektualnej - to tak. Problem jest taki jak nam Papcio opisał Dziewiąteczki nie widzą żadnego problemu ze wszystkim się zgodzą a nawet potwierdzą nasze słowa...i po jakimś czasie to zaczyna męczyć. Kończy się frustracją i totalną wyjebką. No ale on jeszcze się łudzi...
5w4, sp/sx/so
ILI - Ni, DCNH - CT(H)

Awatar użytkownika
Papa Smerf
Posty: 7
Rejestracja: wtorek, 16 kwietnia 2013, 05:15
Enneatyp: Obserwator

Re: Problem w związku z 9

#19 Post autor: Papa Smerf » piątek, 19 kwietnia 2013, 10:04

Po pierwsze z 1 to ja poza tym, że czasami się po kilku dniach wezmę w garść i czegoś nie zrobię to nie mam nic wspólnego. O związkach 5 z 9 czytałem naprawdę sporo, głównie z tego forum ;)

No i teraz muszę przyznać, że się zdenerwowałem, bo widzę niektórzy pozjadali wszystkie rozumy, a nie potrafią czytać ze zrozumieniem. Po pierwsze nie chcę ją na siłę zmieniać ! Chcę mieć z nią wspólne zainteresowania, rzeczy, które możemy robić razem, a nie ciągle tylko filmy i filmy. Wkurwia mnie to, że większość co robię jest obojętna i przechodzi bez większego zainteresowania z jej strony. Nie obchodzi mnie czy ona sobie znajdzie takie samo zainteresowanie jak moje tylko no proszę niech znajdzie jakiekolwiek...chyba każdy człowiek ma jakieś tam zainteresowania, a jak ona mi mówi, że coś się jej podoba, a ja wtedy staram się do takich sytuacji doprowadzać i takie rzeczy z nią robić (tak tak zaraz ktoś mi wytknie, że chce ją zmieniać robiąc to co ona chce) to się okazuje, że chxx z tego wychodzi.

Jasne mogę zaakceptować taki stan rzeczy i nadal się z nią umawiać, ale czy życie nie polega na ciągłym rozwoju ? Czemu ja mam jej poświęcać czas, doszukiwać się na siłę co z nią robić, bo jej mowa ciała to szczerze mówiąc porażka (nie spotkałem się jeszcze z taką...obojętnością na bodźce).

Wracając do 1 to, że wykazuje inicjatywę to nie znaczy, że jest mi często mało komfortowo.

Orest_Reinn: dzięki za odpowiedź, do takich wniosków również sam doszedłem tylko, że jak ja nie będę naciskał (nie piszę tutaj o zmuszaniu jej) to jakie są szanse, że coś "samo" się zmieni ?

Zielona:
1. nie dzielę jej zainteresowań, bo ona takowych nie ma. Przez większość czasu muszę jej wymyślać różne rzeczy do roboty, bo inaczej zaspamuje mnie wiadomościami, że jej się nudzi i wieczne narzekanie, żebym ja jej coś wymyślił.
2. No i o to mi chodzi ! :) chcę o nich wysłuchać, chce się dowiedzieć jakie są ;) problem leży w tym, że co się nie dowiem to potem okazuje się, że no niestety, ale nie bardzo ją to interesuje.

"Sama jestem malująca i piłka nożna czy karate na mnie nie "przelazło", ale fotografowaniem się "zaraziłam"." - co ja bym dał, żeby ona zainteresowała się chociaż jedną z tych rzeczy :D chociaż nie interesuje mnie żadna z powyższych to przynajmniej bym wiedział, że ma coś co lubi, że cokolwiek lubi ;)

muahahaha: tutaj widzę problemy ze zrozumieniem.
Zacznę od rozkazywania - to nie wygląda tak, że ja nad nią stoję i mówię "masz zrobić to i to bla bla bla" tylko staram się wykazywać więcej inicjatywy skoro ona sama nic nie zrobi. Chodziło mi o to, że staram się być bardziej stanowczy i pewny siebie, a nie jej rozkazuje no proszę...
To, że skoro dziewczyna nie ma żadnych zainteresowań, sama sobie żadnych nie znajdzie to źle, że robię przy niej to co lubię i chce jej pokazać, że to jest fajne i może to się jej spodoba ?
"o tylko ty masz rację i jak ktoś nie docenia twoich wysiłków, to się denerwujesz" wypraszam sobie taką nadinterpretację, to, że Ty masz zły dzień to nie znaczy, że możesz wyciągać takie wnioski jak dla mnie wyssane z palca, no ale przecież Ty wiesz lepiej co nie ;)

"Poza tym kiedyś gdzieś słyszałam (z czym się zgadzam), że w związku nie powinno się mieć podejścia ‘zaraz cię zmienię hahahaha zrobię z ciebie człowieka hahahaha jeszcze o tym nie wiesz ale będziesz lepsza/y"

Gdzie ja się tak zachowuję kobieto ?! Widzę, że ktoś tu ma problemy ze sobą i próbuje wcisnąć mi do ust coś co wysnuł ze swojego błędnego myślenia, a żeby było śmieszniej to

"Może z czasem ktoś poczyta sobie trochę psychologii i popracuje nad sobą, ale nie możesz tego zakładać. "

twierdzi, że jest taka obeznana i znowu wie lepiej ode mnie wysnuwając sprzeczne założenia ech

"Jeżeli ty oczekujesz, że twoja dziewczyna się zmieni, to rozumiem, że jesteś świadomy, że ona może oczekiwać, że ty też się zmienisz – zmienisz się? na jakie ustępstwa jesteś gotowy?"

Już się zmieniłem ;) gotowy jestem na chociażby takie ustępstwa jak poświęcanie czasu dla jej zainteresowań kosztem swoich tylko do chxx pana chciałbym się w końcu o nich dowiedzieć, bo inaczej to awykonalne pani psycholog.

"i to pisze rzekoma 5? Wytężam swój mózg i jakoś ciężko mi wyobrazić sobie dominującą 5.....i tutaj pytanie do innych 5 czy wyobrażają sobie taką sytuację – bo mnie się to gryzie
a tak bardzo subiektywnie, to trochę zalatujesz mi jedynką"

No i z powrotem wracamy do tego tematu. Wyciągasz znowu błędne wnioski na podstawie kawałka tekstu, wyciągnięciu zdania nie patrząc na resztę.

Dobra to czas na Cottę:

"Dlaczego MUSI mieć zainteresowania, zwłaszcza takie same zainteresowania jak Ty?"

A gdzie ja napisałem, że MUSI mieć takie same zainteresowania jak ja ? Dla mnie to nie ma znaczenia, żeby takie miała (oczywiście byłoby wtedy fajniej, ale to nie znaczy, że tak MUSI być), ale niech jakieś tam ma tutaj się zgodzę - chcę żeby moja dziewczyna (wtedy jak byliśmy razem, bo teraz to wiadomo) miała zainteresowania i potrafiła sama się sobą zająć przez jedno popołudnie w tygodniu - to naprawdę tak wiele ?

"I pomagać jej oswoić się z wyrażaniem swoich potrzeb, m. in. poprzez ich akceptację*" - no tylko problem leży tu, że tych potrzeb ona nie ma, a dla mnie to nielogiczne, bo przecież każdy jakieś tam ma. Nie rozumiem tego naskoku na mnie, bo ja bardzo chętnie zaakceptuje jej potrzeby (o ile nie okaże się seryjnym mordercą) ;) ba, jestem nawet gotów je w niej rozwijać i je zaspokajać ;)

"Jak Dziewiątka nieśmiało zaczyna, że wolałaby spędzić czas w sposób X, a Ty jej dajesz po łbie, że powinna lubić spędzać czas w sposób Y i że w takim razie musi się zmieć, to nie jest to najlepszy sposób."

Nic takiego nie robię, ale dzięki za ostrzeżenie. Pewnie wyciągnęłaś takie wnioski przez te słowo, którego użyłem "rozkazywanie".

"Odnoszę wrażenie, że Ty jej nie pozwalasz na bycie sobą, tylko mnożysz oczekiwania, stawiasz żądania. I Dziewiątka się wtedy życiowo zawiesza, staje się bierna, czasami biernie agresywna. "

Agresywności to ja w u niejnie zauważyłem nigdy. Tak, zostałem doprowadzony do takiej sytuacji, że w pewnym momencie zacząłem stawiać jej żadania (ale nie krzycząc czy mówiąc "masz znaleźć zainteresowanie, bo z nami koniec") tylko okazując to w delikatniejszy sposób.

"Nie chodzi mi o przeginanie w drugą stronę w postaci robienia wszystkiego pod drugą osobę. Po prostu o wysłuchanie bez oceniania. I nawet, jak preferencje są rozbieżne, uznanie, że obie strony mają prawo chcieć różnych rzeczy. W sytuacji rozbieżności można pójść na kompromis (czasem robimy po mojemu, czasem po twojemu) lub realizować swoje potrzeby osobno (ja chcę poczytać, ty chcesz iść na kręgle, więc ja biorę książkę, a ty skrzykujesz paczkę i idziecie pograć). Przy dużych i permanentnych rozbieżnościach na dłuższą metę to męczące, przy mniejszych kompromisy i robienie niektórych rzeczy niezależnie może pomóc. "

Wiem wiem ;) problem w tym, że ciężko ją wysłuchać jak ona nic nie mówi. Ależ ja uznaję, że ona może chcieć czegoś kompletnie innego niż ja tylko chciałbym się o tym dowiedzieć. Co do tego osobno to jak ja realizuję swoją pasję to ona na ogół siedzi/leży i nic nie robi. Ani sama czegoś nie zacznie robić, chociaż jej o tym mówię, że muszę coś zrobić i może się zająć sobą, ani nie okażę większego zainteresowania tym co ja robię - taka chxx sytuacja trochę, ale co poradzić. Akurat jak byłem z nią na kręglach to się tak wystraszyła, że to była jedna wielka porażka, bilard to samo, aż znajomi się mnie pytali co z nią nie tak i próbowali też ją delikatnie rozkręcić, dodam, że to wspólni znajomi, więc nikt na nią nie naskakiwał, ani jej nie rozkazywał.

"Brzmi bardzo jedynkowo. Może poczytaj opisy Jedynek. Póki co nie sprawiłeś na mnie wrażenia ani lękowca, ani osoby z ośrodkiem działania na ostatnim miejscu (ale tez na razie jest mało danych). "

Zaczynam się domyślać skąd te jedynkowe wrażenia. Pisząc pierwszego posta czułem się przyparty do muru, przy okazji samo pisanie o tym rozbudziło moje emocje (no to chyba piątkowe, nieprawdaż ? ;)). Lęki to ja mam przed wyjściem z domu :D od pół roku więcej w nim siedzę niż wychodzę, ale że 9 czasem rzuciła propozycję wyjścia to się przemagałem (przy okazji cieszyło mnie i dawało nadzieję, że jednak czegoś tam pragnie), ale do najprzyjemniejszych rzeczy to nie należało (tak pół na pół, niby fajnie, że z nią, ale jednak w domu czułbym się lepiej). Ośrodek działania mam zdecydowanie na ostatnim miejscu :D od pół roku zmuszam się do zrobienia kilku rzeczy i ciągle to odwlekam. Niby coś tam robię, ale co jest śmieszne sam na sobie wywieram presję i ostatecznie po przemyśleniu całego dnia nie zrobię nic konkretnego. Oczywiście bez skrajności, żeby zaraz ktoś mi nie zarzucił, że to ja siedzę wiecznie w domu i nie mam zainteresowań. Po prostu nawet jak coś lubię robić to często mam takie "przerwy" w działaniu.

"Nie chcę być ani dominująca, ani zdominowana. Wypisuję się z obu tych ról."

Ja również nie chce być dominujący, ale czuje się do tego w obecnej sytuacji zmuszony z czym no nie powiem jest mi źle, ale skoro nie ona no to obowiązek spoczywa na mnie. Bycie zdominowanym też mi się jakoś nie widzi.

Snufkin: powiem Ci, że to co piszesz jest najbliższe opisywanej przeze mnie sytuacji i mogę śmiało stwierdzić, że mnie rozumiesz :)

"Jeżeli rozumieć przez to inicjowanie działań, próba rozniecenia jakiejś choćby aktywności intelektualnej - to tak. Problem jest taki jak nam Papcio opisał Dziewiąteczki nie widzą żadnego problemu ze wszystkim się zgodzą a nawet potwierdzą nasze słowa...i po jakimś czasie to zaczyna męczyć. Kończy się frustracją i totalną wyjebką. No ale on jeszcze się łudzi..."

Dokładnie ! To, że jestem 5 to mam siedzieć na dupie i nic nie robić ? Wystarczy, że tyle spraw odwlekam na następny i następny i następny dzień, a chociaż z nią udawało mi się jakoś inicjować (w większości nie sprawiało mi to przyjemności i właśnie przerodziło się we frustrację, a później wyjebkę).

No i teraz Was wszystkich zaskoczę ;) odkąd z nią zerwałem (proszę o nie wyskakiwanie mi z tym, że zaraz ją zgnębiłem, bo to ja zerwałem i jaki to ja jestem zapatrzony w siebie i zły) powoli zaczynam dostrzegać, że gdzieś tam jej zależy. Mógłbym napisać: cud, ale obawiam się, że będzie to tylko chwilowe i później wróci do normy. W tej chwili jak piszę tego posta to 9 siedzi obok mnie i czyta książkę (uwaga - sama), a nie narzeka mi, że się nudzi i co ona ma ze sobą zrobić :) odkąd mam bardziej wyjebane to jest lepiej. Mogę napisać, że teraz mamy zdrowszą relację niż jak byliśmy razem. Ona nie narzeka mi już, że się nudzi, ani nie wymaga ode mnie żebym ciągle miał z nią kontakt i jej doradzał, pomagał, a ja tak na nią nie naciskam i nie przedkładam pasji nad nią - jednym słowem dobrze się stało pomimo wielu nerwów. Zobaczymy jak będzie w przyszłości. Ostatnio wiele rzeczy co robiliśmy to ona inicjowała co mnie totalnie zaskoczyło, ale jak porozmawialiśmy (w końcu coś udało mi się od niej usłyszeć) to wyznała mi, że zauważyła, że jak nic nie zrobi to to się naprawdę skończy no i przejęła inicjatywę chociaż musiałem jej trochę w tym pomóc.

Dobra to by było na tyle. Mam nadzieję, że nikt nie wyciągnie teraz pochopnych wniosków z moich wypowiedzi ;)

Podsumowując: żeby 9 się pokazały jakie są naprawdę to wystarczy nic nie robić, bo inaczej się przestraszy ? Nie do końca to rozumiem i być może sam wyciągnąłem błędne wnioski z waszych wypowiedzi. Może zbyt skrajne, ale skoro delikatna pomoc w tym nie dawała rezultatów, stopniowo coraz większa i dopiero wyjebka do czegoś doprowadziła to teraz żeby podtrzymać taką sytuację jaka jest to mam mieć wyjebane ? Trochę to dziwne. No i 9 chce nadal ze mną być, ale z tym się wstrzymam, nie chce jej ranić i przy okazji siebie, a czas pokaże jak to z nami będzie. Ja nie będę naciskał, zobaczymy czy to tylko chwilowe takie jej zachowanie. Znowu mam nadzieję, że nikt mnie nie skarci tym razem za to, że "dziewczyna się stara, a Ty masz wyjebane jak tak możesz, ale Ty jesteś zły", bo to byłaby odwrotna sytuacja do tej, w której byłem wcześniej, a również naskoczono na mnie.

Pozdrawiam wszystkich, nawet tych, którzy starali się mi wmówić coś co nie miało nigdy miejsca. Najbliżej zrozumienia mnie był Snufkin jednocześnie nie rozpisując się wcale i można powiedzieć, że zawierając wszystko to co ja chciałem w jednym zdaniu "Dziewiąteczki nie widzą żadnego problemu ze wszystkim się zgodzą a nawet potwierdzą nasze słowa...i po jakimś czasie to zaczyna męczyć. Kończy się frustracją i totalną wyjebką." no ale zawsze miałem skłonności, do tego, że jak mi na czymś zależy to staram się to opisać jak się tylko da (kiedyś pisałem tak długiego posta i co chwila poruszając kolejne związane ze sobą tematy, że w końcu zachowałem go w notatniku i materiału byłoby spokojnie na kilkanaście stron A4 :D)

muahahaha
Posty: 365
Rejestracja: poniedziałek, 28 listopada 2011, 18:27

Re: Problem w związku z 9

#20 Post autor: muahahaha » piątek, 19 kwietnia 2013, 16:53

Papa Smerf pisze:to, że Ty masz zły dzień to nie znaczy, że możesz wyciągać takie wnioski
...uh jeszcze nad tym pracuję
poza tym, jak ktoś coś pisze i to mi przypomina osobę którą znam, to automatycznie włącza mi się :evil: i nie do końca jestem w stanie obiektywnie ocenić...też nad tym pracuję - jak widać nieudolnie (chociaż to trochę bardziej skomplikowane)

przeprosinowy lizak?
Spoiler:

Awatar użytkownika
Papa Smerf
Posty: 7
Rejestracja: wtorek, 16 kwietnia 2013, 05:15
Enneatyp: Obserwator

Re: Problem w związku z 9

#21 Post autor: Papa Smerf » piątek, 19 kwietnia 2013, 21:55

Jak najbardziej :) może się zbytnio uniosłem w ostatnim poście, ale nerwy wzięły nade mną górę, a im dłużej nad czymś siedzę tym więcej zmieniam, dopisuję, analizuję po raz kolejny pod innym kątem i tak się doszukuję nie wiadomo czego :)

Co do lęków to może to śmieszne, ale nie macie pojęcia ile się zastanawiałem, żeby w ogóle się na tym forum zarejestrować i napisać pierwszego posta, nad poprzednim to siedziałem z godzinę haha :D no i te poczucie winy zaraz po wysłaniu jakbym robił nie wiadomo co złego :/

Z tą inicjatywą to jak człowiek się czuje przyparty do muru to potrafi być do wielu rzeczy zdolny :) mimo tego czasami mam ochotę poprzewodzić to muszę przyznać dopóki wszystko idzie tak jak sobie wymyśliłem w domu, a raczej jak się do takiego wyjścia nastawiłem

Co do owlekania to dzisiaj udało mi się po raz kolejny nie załatwić odebrania moich papierów z dziekanatu, a zbieram się do tego uwaga (!) 4,5 miesiąca :D krew oddałem bezproblemowo, dziewczyna (była nie była zachowujemy się jakbyśmy razem byli, więc sam nie wiem jak ją określać) prawie, że zemdlała, więc się przedłużyło, potem w autobusie drugi raz podobnie aż musieliśmy wyjść. Na koniec stwierdziłem, że w nagrodę wpadniemy w drodze powrotnej do maca (nie pamiętam już kiedy jedliśmy cokolwiek poza domem, a funduszy nie miałem przy sobie prawie żadnych), ale wpierw jakiś 2 typów się podejrzanie za nami kręciło i nie wyglądali na miłych, a później w kolejce też trafiłem na jakiegoś podejrzanego typa i pod pretekstem tego, że cheeseburgery są po 3,50, kiedyś były po 2zł, a ja nie miałem prawie żadnej kasy poszliśmy do supermarketu :D
czytałem wiele opisów piąteczek z tego forum i no jakbym widział siebie, ale czy takie zachowanie nie kwalifikuje się pod fobię lub paranoję ? jak spojrzę na to z boku to potrafię się sam z takiego zachowania pośmiać, ale no jednak jest te uczucie lęku w brzuchu jak tylko ktoś się krzywo spojrzy i od razu milion myśli na minutę co ja tu bym nie zrobił jakby on coś tam zrobił, przeżywanie tych sytuacji i emocji i co najgorsze tracę na to czas zamiast skupić się na ważniejszych sprawach, a nie głupotach ;)

Awatar użytkownika
kangur
Posty: 547
Rejestracja: wtorek, 22 lutego 2011, 19:38

Re: Problem w związku z 9

#22 Post autor: kangur » piątek, 19 kwietnia 2013, 22:38

z opisu twoja była/przyszła przypomina mi znajomą jedynkęwdziewiątkę. Niestety zanim wymyśliłam coś na ten permanentny brak inicjatywy i chęci na cokolwiek (a myślałam ze dwa lata), stwierdziłam, że mam dość ciągłego zabawiania wielmożnej i z dnia na dzień zniknęłam z jej zycia. Hah, po tylu latach...
Przepraszam za brak złotych rad, ale takie osoby słabią mnie swoją słabością. Ludzie łatwo się wczuwają w swoje role, uważaj więc, żeby nie przyzwyczaić jej do tego, że to ty zawsze jesteś inicjatorem nawet zwykłej rozmowy, bo twoja energia szybko uleci, a skoro ty się nią nie zainteresujesz, to ona może z przyzwyczajenia czekać w nieskończoność na twój krok.
Życzę wytrwałości, oby coś ruszyło :)

Awatar użytkownika
Papa Smerf
Posty: 7
Rejestracja: wtorek, 16 kwietnia 2013, 05:15
Enneatyp: Obserwator

Re: Problem w związku z 9

#23 Post autor: Papa Smerf » piątek, 19 kwietnia 2013, 23:37

Oczywiście znowu się rozpisałem na kilkaset zdań :D zachowam to jednak dla siebie, bo nie będę już was męczył swoimi analizami i myślami ;)

Dobra nie dam rady, więc odniosę się do ostatniego posta tylko 10x krócej, bo byłoby niegrzeczne go zostawić bez odpowiedzi z mojej strony - po pierwsze nie masz za co przepraszać, to ja dziękuję za zainteresowanie tematem i niejedna osoba przeraziłaby się długością mojej historii ;)

Druga sprawa to właśnie teraz ją tego oduczam, że to ja cały czas musiałem inicjować :) właściwie to sama się oducza i to mnie pozytywnie zaskakuje :) energia ulatywała, aż uleciała w momencie zerwania, a teraz bateryjki się ładują i zobaczymy jak to będzie. Dzięki za ciepłe słowa ;) muszę oduczyć się tego ciągłego myślenia i analizowania, a przynajmniej jakoś to ukrucić, bo przez ostatnie kilka miesięcy urosło to do takich rozmiarów, że mnie samego przeraża ile można myśleć :D

Tak jeszcze co do tej "jedynkowości" we mnie - zawsze byłem przekonany, że to facet ma prowadzić w związku, więc starałem się w tym kierunku działać i się tego uczyć. Mimo tego miło jest jak od czasu do czasu to kobieta zainicjuje i da mi wolny wieczór od myślenia co ona tu ma robić lub co razem mamy robić :) teraz coś w niej pękło i idzie ku lepszemu, zobaczymy zresztą z czasem jak to będzie, a póki co postaram się zbytnio nie przejmować :)

Ciekaw jestem jakie macie zdanie w temacie czy bliżej mi do 5w4 czy do 5w6 ? Myślę, że dość sporo można wyczytać z charakteru moich postów. Dodam, że jestem podejrzliwy i wszędzie doszukuję się nie wiadomo czego :) czytając opisy obydwu typów samemu umiejscowiłbym się pomiędzy, bo i mam coś z tej 4 i z 6 też się znajdzie. Do 1 jednak mi daleko - w krytycznych sytuacjach jak widać nawet 9 potrafi się wziąć za siebie pomimo, że powinna być bierna :) Pozdrawiam !

P.S. nie wiem jak tutaj napisać do kogoś priva, więc zwracam się do "muahahaha" - jakie książki psychologiczne mogłabyś mi polecić ? Oczywiście chodzi mi o psychologię jako naukę, może być też trochę socjologii, nlp, knigi o motywacji, dążeniu do celu, zakamarków ludzkiego umysłu - wszystko co z tym związane (jedynie pua odrzucam, bo już się tego naczytałem od kilku lat naprawdę sporo.po moich postach może być tego nie widać, bo do samca alfa mi daleko, ale teorię mam opanowaną perfekt).

Dobra już wiem jak napisać haha jak ja mogłem tego nie zauważyć :D nie edytuję tego fragmentu, bo może ktoś inny znajdzie chwilę, żeby mi polecić dobra książkę :)

muahahaha
Posty: 365
Rejestracja: poniedziałek, 28 listopada 2011, 18:27

Re: Problem w związku z 9

#24 Post autor: muahahaha » sobota, 20 kwietnia 2013, 00:20

a gdzie ja napisałam, że czytam książki psychologiczne...no fakt, w domu mam całą stertę śmiecia - różnych wydruków z internetu, nawet fragmenty książek też by się znalazły....ale przez prawdziwą literaturę psychologiczną nie jestem w stanie przebrnąć – nudzi mnie to. Nie treść, bo ta zapewne jest bardzo interesująca – ale forma - dla mnie nie do przejścia. Zupełnie nie rozumiem, dlaczego wartościowej książki nie można napisać ciekawym językiem.....normalnie koszmar jakiś :roll:
PS: podziwiam umiejętność koncentracji i siłę woli osób, które dają radę przeczytać ‘takienudnawe’ książki :wink:

Awatar użytkownika
In3orn
VIP
VIP
Posty: 601
Rejestracja: czwartek, 28 czerwca 2007, 21:07
Enneatyp: Mediator
Lokalizacja: Kraków

Re: Problem w związku z 9

#25 Post autor: In3orn » niedziela, 21 kwietnia 2013, 10:29

Napisałeś w pierwszym poście, że przerabiałeś już dwa toksyczne związki, więc pewnie wiesz, że wiążą się z niską samooceną. Po relacji z trzeciego wnioskuję, że nie minęło dużo czasu zanim się zaangażowałeś. Musisz się liczyć z tym, że związek nigdy się nie uda, jeżeli obydwie osoby nie będą świadome swojej wartości. Czeka was zapewne długa droga - niezależnie od tego, czy będziecie razem, czy nie.

Jeżeli Twoja dziewczyna naprawdę jest dziewiątką, to może Ci się przydać to, co teraz powiem.
Z Twojego opisu wynikałoby, że jest gdzieś na 6 - 7 poziomie zdrowia. Biorąc poprawkę na to, że to Ty relacjonowałeś, zakładałbym poziom 5. Jeżeli interesują Cię powody i motywy jej zachowania, zapraszam do lektury.

Dodam jeszcze coś od siebie.
Odnoszę wrażenie, że większość jej zachowań wynika z biernej agresji. Po Twoich pierwszych dwóch postach miałem wrażenie, że ona po prostu nie chce z Tobą być i nie potrafi się zdobyć na to, żeby Ci to powiedzieć.
- dziewiątka nie wie czego chce, ale wie czego nie chce (=> nie chce związku)
- dziewiątka zwleka z podejmowaniem decyzji, aż sytuacja się sama nie rozwiąże (=> czeka, aż z nią zerwiesz)

Napisałeś, że teraz się zmieniła, wykazuje inicjatywę, itp.. Najprawdopodobniej była na Ciebie wcześniej zła - takie to proste. Nie potrafiłeś z niej tego wydobyć, ale ona też nie jest bez winy, bo powinna sama zacząć rozmowę.
- dziewiątka wyraża swoje zdanie poprzez opór i bierną agresję (=> jestem na Ciebie zła! czy ty tego nie widzisz!?)
- dziewiątka przeżywa dylemat - z jednej strony chce stawić opór, a z drugiej boi się, że zostanie pominięta (=> męczycie się razem swoją "nijaką obecnością")

I nie licz, że w takim stanie wykaże jakąkolwiek inicjatywę. Z tego stanu trzeba ją wyciągnąć. Ja mam dwie metody:
- szczera rozmowa
Naciski i podchody pogarszają tylko sytuację. Pokazują, że jej mechanizm obronny się sprawdza. Na początku będziesz musiał je sam inicjować, ale z czasem ona też spróbuje - to będzie oznaką poprawy.
- warto uświadamiać drugiej osobie, co właśnie robi
Z mechanizmami obronnymi jest tak, że nie zdajemy sobie z nich sprawy, kiedy się nimi kierujemy. Takie bezpośrednie ich wytykanie bardzo pomaga i przynosi dobre rezultaty. Oczywiście jest to pierwszy krok - uświadomienie sobie problemu. Potem trzeba wypracować strategię, jak go wyeliminować.
Don't give up! Never give up! Never back down!

Awatar użytkownika
Ninque
Posty: 1297
Rejestracja: niedziela, 15 lipca 2012, 22:20
Lokalizacja: Kraków

Re: Problem w związku z 9

#26 Post autor: Ninque » niedziela, 21 kwietnia 2013, 21:13

In3orn pisze: - szczera rozmowa
uch straszne, wymyslili to źli ludzie żeby znęcać się nad biednymi 9 brrr
sto razy lepsza jest druga metoda :wink:
Jeżeli można było zrobić penicylinę ze spleśniałego chleba, z pewnością da się coś zrobić też z Ciebie.

Awatar użytkownika
Cotta
VIP
VIP
Posty: 2409
Rejestracja: czwartek, 12 maja 2011, 16:55
Enneatyp: Obserwator
Lokalizacja: pomorskie

Re: Problem w związku z 9

#27 Post autor: Cotta » poniedziałek, 22 kwietnia 2013, 00:28

Papa Smerf pisze: Pewnie wyciągnęłaś takie wnioski przez te słowo, którego użyłem "rozkazywanie".
Tak, chyba przez to. No i wcześniej nie wspominałeś, że to ona Ci marudzi, że się nudzi, więc myślałam, że jej taki stan rzeczy, kiedy nic nie robi, odpowiada.
Agresywności to ja w u niejnie zauważyłem nigdy.
Bierna agresja nie jest wprost. Teksty z przykładami zachowań bierno-agresywnych:
http://kobieta.wp.pl/kat,49400,title,Cz ... omosc.html
http://danielzyzniewski.bloog.pl/id,642 ... aid=610740
proszę o nie wyskakiwanie mi z tym, że zaraz ją zgnębiłem, bo to ja zerwałem i jaki to ja jestem zapatrzony w siebie i zły
Nie, akurat uważam, że kiedy ludziom jest ze sobą źle, a próby dogadania się nie dały owoców, to rozstanie często bywa najlepszym wyjściem, zwłaszcza kiedy nie ma jeszcze dzieci i wspólnych kredytów.

Jedno mnie zastanowiło:

"od pół roku więcej w nim siedzę niż wychodzę, ale że 9 czasem rzuciła propozycję wyjścia to się przemagałem"

Czyli wcześniej wykazywała jednak czasami inicjatywę?
5w4, sp/sx/so, INTJ
LII [Ne, DCNH - CT(H)]


http://www.poomoc.pl/

Życie bywa skomplikowane, więc lepiej się zdrzemnąć.

Awatar użytkownika
sjofh_ystad
Posty: 620
Rejestracja: poniedziałek, 2 kwietnia 2012, 23:44
Lokalizacja: Nowhere dense ideal / Heart of Darkness

Re: Problem w związku z 9

#28 Post autor: sjofh_ystad » poniedziałek, 22 kwietnia 2013, 04:39

Ninque pisze:uch straszne, wymyslili to źli ludzie żeby znęcać się nad biednymi 9 brrr
sto razy lepsza jest druga metoda :wink:
Hmm, wydaję mi się, że druga metoda jest bezpośrednio powiązana z pierwszą i nie zadziała dobrze bez niej, choć może rzeczywiście długa, szczera rozmowa mająca na celu przybliżenie się do wzajemnego zrozumienia to dość duży stres 9 (w sumie dla 5 też, może trochę inaczej; 5 jak już wszystko przemyśli to wtedy ok). Moi rodzice to Piątek i Dziewiątka i moim zdaniem najbardziej potrzebowaliby czasem właśnie 100% szczerej rozmowy.
Papa Smerf pisze:kiedyś pisałem tak długiego posta i co chwila poruszając kolejne związane ze sobą tematy, że w końcu zachowałem go w notatniku i materiału byłoby spokojnie na kilkanaście stron A4 :D
Papa Smerf pisze:nie macie pojęcia ile się zastanawiałem, żeby w ogóle się na tym forum zarejestrować i napisać pierwszego posta, nad poprzednim to siedziałem z godzinę
Papa Smerf pisze:Co do owlekania to dzisiaj udało mi się po raz kolejny nie załatwić odebrania moich papierów z dziekanatu, a zbieram się do tego uwaga (!) 4,5 miesiąca
Niezłe wyniki, niezłe, ale i tak każdy z zapasem przebijam 8-)

Awatar użytkownika
Ninque
Posty: 1297
Rejestracja: niedziela, 15 lipca 2012, 22:20
Lokalizacja: Kraków

Re: Problem w związku z 9

#29 Post autor: Ninque » poniedziałek, 22 kwietnia 2013, 07:32

sjofh_ystad pisze:
Ninque pisze:uch straszne, wymyslili to źli ludzie żeby znęcać się nad biednymi 9 brrr
sto razy lepsza jest druga metoda :wink:
Hmm, wydaję mi się, że druga metoda jest bezpośrednio powiązana z pierwszą i nie zadziała dobrze bez niej, choć może rzeczywiście długa, szczera rozmowa mająca na celu przybliżenie się do wzajemnego zrozumienia to dość duży stres 9 (w sumie dla 5 też, może trochę inaczej; 5 jak już wszystko przemyśli to wtedy ok). Moi rodzice to Piątek i Dziewiątka i moim zdaniem najbardziej potrzebowaliby czasem właśnie 100% szczerej rozmowy.
Mimo tego, ze szczera rozmowa jest traumatycznym przezyciem, działa, do skutków ubocznych moge zaliczyć tylko fakt, że czując zbliżającą sie z każda kolejna mam coraz wieksza ochote zniknac pod lozkiem. Zwlaszcza ze moje uprzednie przemyslenia gubią sie w czasie rozmowy, mam straszny metlik w glowie a tu ktos chce zebym mu podala jasną myśl. Uch


Co do odwlekania, to ja odwlekam po kilka lat wiec co mi tam 4,5 miesiąca, a godzina na pisanie posta to dosyc mało, tzn nie ze ja pisze wolniej ale wszedzie spotykam opowiesci o pisaniu postow po 2,5 godziny :P
Spoiler:
Jeżeli można było zrobić penicylinę ze spleśniałego chleba, z pewnością da się coś zrobić też z Ciebie.

Awatar użytkownika
Papa Smerf
Posty: 7
Rejestracja: wtorek, 16 kwietnia 2013, 05:15
Enneatyp: Obserwator

Re: Problem w związku z 9

#30 Post autor: Papa Smerf » środa, 24 kwietnia 2013, 00:16

No teraz się sytuacja odwróciła :D większość inicjatywy ona wykazuje, nie mam pojęcia co się stało.

Co do tego czy ona chce ze mną być czy nie. Wiem, że niektóre kobiety (nazwałbym je prędzej niedojrzałymi dziewczynkami) robią tak, żeby się kiepsko zachowywać i czekać, aż to facet je rzuci, bo same nie są w stanie się zdobyć na rozstanie (przez taki związek przechodziłem i potem, że to moja wina, bo ja ją zostawiłem itd., a sama robiła wszystko żebym to zrobił ech na szczęście jak rozpowiadała znajomych to w końcu się pokapowali, że to co mówi to nieprawda, a ona sama dała mi spokój dopiero po ponad roku :\). No, ale teraz sytuacja jest taka, że już nie jestem z tą 9, ale ona chce ze mną być znowu. Ciężko mi jej wytłumaczyć, żeby poczekała i zobaczyła jak nam się dalej będzie układało. Dzisiaj się zastanawiała co z nią jest nie tak, że nie jesteśmy teraz razem, bo coś musi być skoro ja już nie chce...no ale nie wytłumaczę jej skoro nie chce tego zrozumieć. Poza tą jedną kwestią dogadujemy się lepiej niż kiedykolwiek :)

Co do szczerej rozmowy to próbowałem już nie raz i zawsze wychodziło, że ja się nagadałem, a ona nic. Mówiłem jej nie raz, żeby sobie np na kartce zapisała co chce mi powiedzieć i wtedy ja to sobie przeczytam i będzie jej łatwiej, no ale nie bardzo była chętna. Dopiero teraz po zerwaniu zmiana z dnia na dzień jak za dotknięciem magicznej różdżki.

Wcześniej wykazywała inicjatywę może z kilka razy (przez kilka miesięcy) i bardziej wyglądało to na rzuceniu jednego zdania, a resztą musiałem się albo zająć ja, albo już więcej tego tematu nikt nie poruszył. Z jednej strony można powiedzieć, że coś tam chciała zaproponować, a z drugiej to takie trochę księżniczkowate zachowanie, że co ona sobie zażyczy to trzeba robić póki się nie rozmyśli ;) tak czy siak ważne, że teraz się zmieniło.

W obecnej chwili mogę spokojnie napisać, że nie mam na co narzekać - wręcz przeciwnie. Widzę, że jej zależy, że się zaczyna starać i dostrzegać swoje wcześniejsze błędy tak jak i udało nam się porozmawiać i już otwarciej mówi o tym co sama chce czy co jej się nie podoba (nadal nie jest tak w jakim stopniu bym chciał, ale powoli powoli idzie do przodu). Samemu też jest mi łatwiej się starać jak widzę, że w końcu to docenia no i można powiedzieć, że wszystko jest na dobrej drodze tak więc dziękuję wszystkim za odpowiedzi, problem można powiedzieć, że rozwiązał się sam.

Edit: Co do biernej agresji to częściej ja ją stosuję niż ona jakby się zastanowić, oczywiście nieszkodliwie i jedynie jakoś drobiazgowo to robię :) szkoda, że nie ma łaskotek :(

ODPOWIEDZ