Enneagram a gadu-gadu

[Snufkin]

@Snufkin: masz bloga? Rzuć linkiem

Od 5 lat nie mam.

[yusti]

Bo ja muszę! dodać, że Maslowa doczytałam i kapar nie ma racji! Ein-dobrze robisz! trzymaj się! Dobrze, że to komunikacja wyłącznie werbalna, bo na żywo to chyba bym cię walnęła w plechy na odwagę <nietłumiona Feoza sieje zło >

Napisałam do kapara, a nazajutrz rano zaczęłam kończenie lektury o Maslowie właśnie od tych słów:
Osiąganie pełni człowieczeństwa
Aby uczynić samorealizację koncepcją mniej ezoteryczną, Maslow chciał pokazać, co to oznacza na co dzień. Dla niego nie była to kwestia "jednej wielkiej chwili" w rodzaju doświadczenia religijnego, a raczej mieszanka następujących elementów:

• -Doświadczenie z pełnym zafascynowaniem rozumiane jako zaangażowanie, które sprawia, że zapominamy o mechanizmach, nieśmiałości i pozach. w tych chwilach odzyskujemy "dziecięcą otwartość" Nie chcę cię ciągnąc kapar, ty głupi nie jesteś tylko asekuracyjny, wiesz do czego nawiązuję. Uważam, że masz tu problemik, ale wiem, że nie życzysz sobie wyciągania za ciebie prawdy na jaw. Nie zrobię więc tego. Ale przemyśl to, psychologu;p
  -Świadomość własnego ja i słuchanie raczej jego podszeptów niż głosów rodziców czy społeczeństwa [jeśli czujesz się źle tak ignorowany, to widocznie to czyjeś działanie jest złe. osoby posłuszne, jak Eichmann przeramowują myślenie na do społeczności. Zdrowe jednostki myślą indywidualnie! Brawo, ein! <wali w plechy na smerfną odwagę!> Nie płaksa z ciebie i nie laluś tylko siłacz!]
  -Podjęcie decyzji o byciu szczerym i w efekcie wzięcie odpowiedzialności za to co myślimy i czujemy. Mówienie: "Nie, nie lubię tego i tego", nawet jeśli przyczyni się to do naszej niepopularności

Maslow był mądry chłop. Wielu mentorów miał, wiele studiów u mistrzów. Nie doceniałam kolesia. A akurat po naszej dyskusji mi ta właśnie! lektura w ręce wpadła=przeznaczenie! zatem zapodaję, nie ignorując trafu. samorealizujmy się! Nie pielęgnujmy w sobie nadto kompleksu Jonasza!



Jaką ja mam dobrą intuicję! a to już wszystko było w psychologii opisane! nic dodać! Miałam rację.
A co do neurozy-czasami żałuję że jej nie mam, przydałaby się nieraz. Np. na socjonika.pl napisałam post o ENTjocie i chciałam weryfikacji. Niby ktoś odpisał w temacie, ale nie zwrócił się do mnie bezpośrednio i nie wiem czy to do mnie było. A domniemywać nie chce, bo nienawidzę tej niepewnej Fiozy, choć rzekomo ją cenię i mam świadomą. Ja wole jak mi ktoś powie: to do ciebie aluzja. a nie tak ogólnie, bo ja nie wiem czy ktoś do mnie mówi czy nie. Choćby mnie traktował protekcjonalnie jak kapar[ek/uś ], z tym zdrabnianiem mej osoby.


PS Poza tym gadamy sobie nieraz z invem na PW i właśnie napisałam mu o mojej dalszej lekturze Milgrama (ten, co to boogi na zlocie idąc mówił, że władza zrównuje ludzi co do czynienia zła, choć po lekturze wiem! że były jednostki nieposłuszne , a boogi wie, że ja dla boogiego byłam w ogóle natenczas bardzo grzeczna, ale i tak jak czuję NIE to mówię NIE i przy tym obstaję, nie honorując na tyle <co przypisują Jedynkom> autorytetów i hierarchii, zawsze byłam samolubna i że choć "w naturze ludzkiej leży istota społeczna i brak buntu" to ja nie mam problemu z zaakceptowaniem izolacji, a wręcz przeciwnie! ;D) i o płci mózgu u pary: Anne Moir i David Jessel. Płeć mózgu (1989). Ci to właśnie doskonale pokazali, jak hormony działają w 6-7 tygodniu na mózg płodu kształtując go na dziewczęcy i chłopięcy. Potem dziewczynka ma doskonalszy słuch- wrażliwszy na hałas, lepsze zmysły, z chęcią patrzy na twarze ludzi i wyłapuje intuicyjnie niuanse w zmianach ich wyrazu, nastawiona jest na dobre relacje interpersonalne, wysławianie swych odczuć i myśli za pomocą pracy obu półkul naraz, a facet woli przedmioty, zabawy przestrzenne, ciągle myśli o seksie po prostu (dziewczyna też pragnie seksu, ale z ukochanym mężczyzną), ma w mózgu szufladki odpowiedzialne za myślenie, w obrębie konkretnej lokalizacji w konkretnej półkuli. Więc boogi i kapar inaczej gadają niż ja i kapar. Mimo że ja i boogi mamy Fi w bazie.

A teraz idę nie gdzie indziej jak na GG opisać mej przyjaciółce sytuacje z ENTjotem, bo ona mnie wysłucha a wy mnie nie kochacie?! ot co!
A ja będę miła i nie będę was zamęczać "pamiętniczkiem" hahah I tak socjoniki nie łapiecie i gorzej-zamykacie się na nią. A szkooodaaa. Ale ja mam Seozę zaawansowaną, i kobieta jestem [cokolwiek na ten temat uważa MB], wiec muszę się podzielić obserwacjami interpersonalnie.

jak napisze, że śliczne dziś było słoneczko, to będzie Offtop? GG jest cudne, no ale nie z każdym ;p

[Kapar]

Relacja na żywo okazuje się wielce powierzchowna. Paradoks. Naprawdę w to wierzę i nawet dzieliłam się tym wnioskiem z przyjaciółką z pracy czy koleżankami ze studiów.

taajest.
ludzie porozumiewają się słowami.
łatwiej jest pomyśleć i napisać, niż działać podczas rozmowy.
wyobraź sobie zaproszenie na seks po kablu i podczas rozmowy.
to zupełnie dwa różne zaproszenia .
a gdyby tak ludzie zatracili komunikowanie się słowami? i wszyscy co do jednego przeszli na język ciała i naturalne odruchy względem tu i teraz?
wtedy komunikacja na zywo byłaby o wiele cenniejsza od komunikacji słowami po kablu. którą do tego KAŻDY INNY potrafi zrozumieć i zinterpretować (i nie tyle chodzi mi o interpretacje niezgodne z zamierzeniami twórcy, co o kontrolę myśli innych ludzi).
żałuję, że nauczyłem się komunikacji werbalnej.

Do yusti i inva:

na komunikacje składają się słowa, gesty i ton głosu. proporcje między nimi są mniej więcej takie (+/- 5%):
70% gesty
20% ton głosu
10% słowa

Np yusti ktoś wyznaje ci miłość krzycząc ci w twarz z wściekłością, pianą na ustach: KOCHAM CIĘ!
Jak to interpretujesz? Czy ta osoba ma naprawdę czuje i ma na myśli, to co i jak mówi? Czy coś mówi ci, żeby nie brać tego na poważnie? Rzecz jasna przykład to skrajny i rzadko spotykany w codziennym życiu ale chyba jasno pokazuje jak sygnały niewerbalne mogą być silniejsze niż cała reszta. Zazwyczaj mowa ciała, ton głosu nie odbiega sporo od treści ale słowa i ich odbiór zależą od tego jak są przekazywane a nie co znaczą.
Stad biora sie konflikty i awantury, bo ludzie skupiaja sie na tym jak cos jest przekazywane zamiast sluchac tresci.
Powyzsze proporcje takze pokazuja ubogosc porozumiewania sie tylko slowami.

Wczesniej napisalem, ze komunikacja nie ma za wiele wspolnego z tym jakim jest sie typem. Nie mam racji po glebszym przemysleniu.


do yusti o dystansie w moim mniemaniu, offtopujac:

Spoiler:

Jak wiesz, yusti, neurotyzm jest stanem porównywalnym do uważania się za pępek świata

Aha. Młodość i nadwrażliwość, która mi w teście wyszła i nawet dziś o niej myślałam... Więc odczuwam coś bardziej, mocniej, dogłębniej niż Ty, nienadwrażliwy (albo nieprzyznający się do tej słabości ) baby_kaparze. Taki już mój [nasz, einie] los.

i np wielkie obrażanie się za czyjeś olewanie i branie tego typu rzeczy osobiście jest przejawem neurotyzmu.

Czemu dodajesz "wielkie"? Tak bardzo nami gardzisz? Kto tu potrzebuje zdrowia?! Przecież nasze uczucia zaistniały z jakiegoś powodu. Jakbym mogła je wyłączyć, tę zazdrość, ból czy gniew, to bym to zrobiła. Ale potem z człowieka taki zobojętniały pustak jest...A wszyscy wokół tacy ciepli, czuli i w ogóle solidarni...I nie przystajesz. Musisz się uczyć relacji, wypracowywać w nich swa pozycję, zamiast automatycznie w te interakcje wchodzić. a jak mam nie brać osobiście? To niezależne ode mnie. Mózg człeka jest nastawiony priorytetowo na myślenie o swoim dobru.

Czy emocje to ty? Czy emocje sie twoje? Jest roznica i to bardzo duza.
Mam wrazenie, ze umknelo ci cos z De Mello. Rozroznienie miedzy stanem "ja" i "mnie". W kazdym z nas istnieje rdzen, ktory jest istota naszego istnienia. On moze byc czyms nietykalnym i stalym, czyms co sie podczas naszego zycia nie zmieni. To moze byc czesc "ja", na ktora skladaja sie rzeczy w nas niezmienne. Warto umiec w sobie znalezc te nietykalna czesc, zeby nie popadac we wladze emocji czy mysli. Lecz trzeba w to wlozyc wysilek, znac siebie, swoje reakcje, slabosci. Chodzi o to, zeby "ja" nie bylo tykalne przez czesc "mnie", czyli te zewnetrzna czesc laczaca nas z zewnetrznym swiatem. By nie byc niczym myslaca trzcina. Nie grozi to wcale znieczulica czy emocjonalnym odretwieniem. Majac silny rdzen przychodzace stany depresyjne czy te hurra optymizmu beda przemijac i miec swoj moment, ale nic wiecej, a rdzen pozostanie nietkniety. "Ja" istnieje i nie ulega zachwianiom, "mnie" natomiast jest ta czescia ktora jest podatna na zewnetrzne podmuchy czy burze. Chodzi o to, by miec dystans i umiec patrzec na "mnie" poprzez "ja". Niedobrze jest istniec tylko w "mnie", w strumieniach emocji i mysli, ktore przemijaja i na ktorych nie mozna sie oprzec. Zmiana jest tylko w kierunku postrzegania i odbioru swiata, wcale nie chodzi o odciesie sie od siebie:

ZDROWY DYSTANS yustka! Wszędzie, zwłaszcza w internecie.

Taaa A potem wszystkie drzewa wokół pięknie kwitną, a twoje usycha i autorefleksyjnie obserwujesz jak z każdym dniem opadają z niego kolejne pożółkłe wyssane z soków liście, podczas gdy na tych rosnących obok powstają nowe pędy i liście błyszczą blaskiem szczęścia...Gratulujemy dystansu. Braku zaangażowania. Efektu niepodjęcia ryzyka ze strachu przed stratą i porażką. Gratuluję efektu badyla. Bo nie czuć jest błogo, tylko jak potem trzeba te uczucia wykrzesać, by coś trwałego zbudować, to z pustego i Salomon nie naleje

Już mi zarzucałeś brak dystansu, próbowałam się wtedy dowiedzieć, co masz na myśli, ale tylko w kółko powtarzałeś wyłącznie swoje subiektywne opinie ( jak tu o einie). Nauczyłam się jedynie, że nazwanie ciebie osłem jest ok, ale mnie krową-już nie. Nie rozumiem tego. Ale tylko tyle po ciężkich trudach zdołałam z ciebie wyciągnąć i zapamiętać. Nadal nie wiem, co to jest zdrowy dystans, którego brak wówczas mi zarzucałeś i uważałeś to za złe, i nie wiem jak ja ci go "odebrałam" [straciłeś]. Gdybym wiedziała co robię, to pewnie byłabym omnipotenta. A tu okazuje się, że posiadam wielkie moce a są zupełnie nieświadome.

Zazwyczaj czlowiek patrzy tylko poprzez "mnie", odbiera siebie poprzez to jak jest postrzegany oczami innych. Swoja wartosc opiera na pochwalach lub krytyce. Istota egzystencji jest miedzy interakcja miedzy "mnie" a swiatem zewnetrznym. Ale w takim stanie moj czy twoj indywidualny stan jest uzalezniony tylko od tego, co dzieje sie tam w swiecie, a nie we mnie.
Mozna wykrastylizowac "ja" z "mnie", jesli wychwyci sie, to co sie w nas powtarza, to z czym sie indetyfikujemy i co intuicyjnie stanowi nasz rdzen. Nie musi to byc nic konkretnego lecz swiadomosc kontynuacji wlasnej egzystencji oraz jej przemijalnosci.
Posiadanie takiego rdzenia i umiejetnosc patrzenia na "mnie" zamiast przezywania swiata tylko ta droga nazywam zdrowym dystansem. Neurotyzm jest choroba ego, kiedy spoglada sie na swiat tylko przez "mnie", co przydarza sie mnie, co mysla o mnie, jak mnie traktuja i tak dalej... Wszystko przeplywa tylko przez pryzmat ego, ktore jest swiatem. Posiadanie rdzenia jest wg mnie swiadomoscia jedynie obecnosci w swiecie jako jego czesci.

[inv]

dziękuję, to są ważne, bardzo istotne informacje
jednak po internecie trudno właśnie o taki kontakt (skype, anyone?). duża większość ludzi go nie pojmuje, nie umie.

(tak tak, jestem kinestetykiem ;p)

[boogi]

No to misiaczki wycinek z rozmowy z gadu-gadu między 1 a 7. W roli 1 występuje niżej podpisany, w roli 7 jest Chottomatte. Omawiamy jakże poważne tematy socjoniczne i nagle...

boogi :: 10:48:50
<tu jest bardzo poważna treść, której dla zobrazowania sytuacji nie trzeba przytaczać>
Chottomatte :: 10:48:53 / S 10:48:52
oooooooooooooooo!
Chottomatte :: 10:49:01 / S 10:49:00
jest moja ulubiona reklama!

Zwróćcie uwagę na typowo siódemkowe "oooooooooo!", takie jak u Didi Dee

Ja w tym momencie robię sekwencję min: i jak się reklama skończy, to otrzymuję:

Chottomatte :: 10:49:31 / S 10:49:31
dobra, wracam do socjo bo lubie cie sluchac w tej materii

...po czym lecimy dalej z tematem. Siódemki są fajne ;]

[yusti]

ktoś wyznaje ci miłość krzycząc ci w twarz z wściekłością, pianą na ustach: KOCHAM CIĘ!
Jak to interpretujesz? Czy ta osoba naprawdę czuje i ma na myśli, to co i jak mówi? Czy coś mówi ci, żeby nie brać tego na poważnie?

Oh, drogi kaparze! Żeby to było takie proste! Obawiam się, że u mnie to jest zdecydowanie bardziej skomplikowane, bowiem zawiera osobiste projekcje, paranoidalne dopowiedzenia, posądzenia, szukania dziury w całym, by przygotować się twardo na najgorsze . Mój matrix podobno nie zawsze jest tożsamy z prawdziwymi intencjami nadawcy. Ja odbieram coś tak, a podobno ktoś wcale nie miał tego na myśli. Podobno.
Jedynkowy instynkt, może mi podpowiadać FAŁSZ, ale obawiam się, że obiektywnie zbyt często i we wszystkim go upatruję ;>i to może powodować niewłaściwą kalibrację. Trzeba chyba bardziej przyjmować co jest, bez oceniania. Wszystko akceptować jako niepodważalny fakt. Jak piszą w "E w działaniu" za PŚ "robić bez szemrania". Należy nie myśleć schematycznie. To, że ktoś choruje na zespół tików nie oznacza, że jest przy mnie/przeze mnie zdenerwowany. Nie wolno sądzić „jedynie słusznie”, zwłaszcza po pozorach. A może jednak należy trzymać się instynktu, bo on nie zawodzi i niesłusznie go tłumisz, samej sobie szkodząc [za Gavinem de Beckerem „Dar strachu”]? K...nienawidzę bycia Ą. "Niewiedza jest rozkoszą" Thomas Gray oda On a Distant Prospect of Eton College

Zazwyczaj mowa ciała, ton głosu nie odbiega sporo od treści, ale słowa i ich odbiór zależą od tego jak są przekazywane a nie co znaczą.
Stad biorą się konflikty i awantury, bo ludzie skupiają się na tym jak coś jest przekazywane zamiast słuchać treści.
Powyższe proporcje także pokazują ubogość porozumiewania się tylko słowami.

Hm...Nie wiem, czy jestem za mało krytyczna, ale wydaje mi się, że ja dobrze słucham słów właśnie. Myślę, że cierpliwie przymykam oczy na formę. Ale jeśli nie jest poparta dobrą treścią... Nic nie poradzę na to, że czyjś przekaz uruchamia mi automatycznie zacisk pięści i szczęki. To nie forma, to treść mnie dotyka. Na formę to ja jestem chyba tolerancyjna. Może się mylę. Nie potrafię sobie tego teraz wyobrazić. Wydaje mi się jednak, że dobrze słucham i czepiam się wyłącznie z powodu nieścisłości w treści. Nieważne są procenciki ;p Dla mnie treść jest najistotniejsza, a widok osoby jest tylko ewentualną wisienką na torcie. I niestety często na żywo tej treści nagle brak.
Lubię internet za to właśnie, że nie widać jak się dąsam czy ironicznie uśmiecham 8) Ktoś mnie po prostu musi słuchać, bo nie widzi poprzedzającej słowa reakcji. Mam kontrolę;p Nie czuję tego wrednego myślenia „nie słuchaj jej, tylko patrz na nią i już wszystko będziesz wiedział, zanim się odezwie, tak żeby usta eksploatowała w inny, korzystniejszy dla ciebie, sposób”. I przez to widzenie mnie jestem taka przewidywalna...że mogę już ust nie otwierać. Okropne, bo po coś je mam. Znaczy...do mówienia Bo Słowo było najpierw. Poza tym ten permanentny inwigilujący wzrok na sobie...jest bardzo nieprzyjemny.

Nie umknęło mi. Czytałam de Mello nieraz, bardzo wnikliwie. Ale ten fragment był dla mnie abstraktem, a ja nie przyjmuję niczego bez krytyki. Czytałam ponownie i ponownie, bo wiadomo że nie zawsze jest właściwy moment na to akurat oświecenie Ale dotąd nie jestem przekonana. Zbyt to utopijne. Jawi się bardziej jakimś schizofrenicznym, dla mnie nie bardzo do trzeźwego zaakceptowania, przekonaniem.
Tak- moje emocje to ja. Tego nie da się wyłączyć.

On może być czymś nietykalnym i stałym, czymś co się podczas naszego życia nie zmieni. To może być część "ja", na którą składają się rzeczy w nas niezmienne. Warto umieć w sobie znaleźć te nietykalna część, żeby nie popadać we władzę emocji czy myśli.

Ale w zmianach właśnie jest rozwój i sens! Co się może nie zmienić? Płeć, rasa, rodzice? No ok. Ale czy mam się tych etykiet trzymać?!
Rozumiem ideę tego przekonania, ale to jest utopia. A ja się takimi cackami nie interesuje/stresuję.
„Chodzi o to” żeby mrówka była słoniem. Phi! Nie przeoczyłam tego. Ja to zignorowałam, by nie psuć „plusików” z lektury

Zazwyczaj człowiek patrzy tylko poprzez "mnie", odbiera siebie poprzez to jak jest postrzegany oczami innych. Swoja wartość opiera na pochwałach lub krytyce.

To co jest zazwyczaj, jest normą. Normalnością. Więc...czy aby na pewno powinnam iść w ślepe niedopasowanie? Autonomię? Większość ma rację/wiedzie prym, czyż nie? A ty jesteś Jedynka, pier..y Don Kichot, ściana nieprzyjmująca naleśników czy jakoś tak

Mozna wykrastylizowac "ja" z "mnie", jesli wychwyci sie, to co sie w nas powtarza, to z czym sie indetyfikujemy i co intuicyjnie stanowi nasz rdzen.

To co się powtarza staje się tym, czym jesteśmy i potem się z tym identyfikujemy. A otoczenie ma przewagę liczebną, by nas ukształtować. Również przewagę czasową-zaczynasz myśleć za siebie po kilkunastu latach życia, wcześniej to jest czysta indoktrynacja rdzenia np. przez rodziców.
Zaczęliśmy od dyskusji o de Mello na GG i wracamy do tego. Skończy się zablokowaniem mnie. Po co ja zaczynam? Znowu się, naiwnie, daję podpuścić w angaż.
No ale dziękuję. Fajnie jest porozmawiać o tym, co dla "mnie" ważne

[ein]

Spoiler:

Ja pierdole! Szczerze mowiac zapomnialem o tym temacie, ale w glowie mi sie nie miesci jak to typ 8w7 (w skladzie Pablo i Kapar) robi z siebie doradce zyciowego. Naprawde zycze wam panowie podobnego traktowania. Niech to bedzie email, sms czy jeszcze jakas inna forma kontaktu. Napisalem posta w temacie podziel sie swoja zloscia, zostal on przeniesiony i nagle wszyscy zaczynaja ze mnie robic niewiadomo jak przewrazliwionego czworka. Nadal zamierzam wymagac od moich znajomych odrobiny kultury: nie spozniania sie, odpowiadania na moje wiadomosci i telefony. Gowno was to powinno obchodzic i radze zaczac pilnowac swojego nosa. Nie bede odpowiadal na kazde zdanie po kolei, bo doskonale wiem, ze i tak bedziecie do usranej smierci uwazac, ze nie mam racji.

[Pablo]

Wpadł mi w oko jakiś post ostatnio (nie pamiętam kto dokładnie go napisał, nie wiem czy ty czy nie) na forum 4 - ktoś tam strzelił że "nie muszę pokazywać że nie mam na coś ochoty albo czegoś nie wiem mówiąc to otwarcie - chcę żeby ktoś spojrzał na mój wyraz twarzy/moje spojrzenie i się domyślił" - jeżeli to był żart to spoko, jeżeli to nie to.... ja pierdolę powodzenia w udanych kontaktach z ludźmi. Proponuję karteczki wyciągać i na nich pisać swoje stany umysłowe albo smsy wysyłać.

Nadal zamierzam wymagac od moich znajomych odrobiny kultury: nie spozniania sie, odpowiadania na moje wiadomosci i telefony.

Ciekawi mnie trochę jedna rzecz - masz sam do tych ludzi takie właśnie podejście, że masz podstawy tego samego od nich wymagać? Bo mój kumpel 4 (i nie tylko on z 4 które znam) jest wspaniałym przykladem jak można odpowiadać na esa 2 dni bo "coś tam się robiło i zapomniałem" albo umówić się na jakieś wyjście w grupie i przyjść godzinę po czasie bo "coś tam wypadło" - jeżeli ktoś tak regularnie co i rusz robi to jakiego by nie miał wytłumaczenia ma się je gdzieś i traktuje tak samo. Wogóle nic ponad to nie napisałeś o tej całej wielkiej znajomości tylko jakieś "mam podstawy żeby twierdzić że nie jest do końca życzliwa" i "posypało się w ciągu kilku lat"

Biadolenie - tylko to potrafisz? Ludzie tu wyskrobali kxxxx prawie 5 stron na ten temat (a wcale nie musieli tego robić) a ty widzisz tylko postawę tamtej babki, jakieś swoje domysły, potem zły świat w którym żyjesz, a potem moje wypowiedzi i kapara, które nie przypadły do własnych ramek widzenia świata do których trzeba się przypieprzyć?
To powodzenia bo terapia na którą rozważałeś czy się nie wybrać tu raczej nie pomoże - każdy nawet najlepszy doktorek okaże się "wyciągaczem kasy" i "marnowaniem czasu" jak trzeba będzie coś w sobie zmienić zamiast udawać porzuconą i niezrozumianą przez cały podły świat królewnę w adamantowej wieżyczce. Jeżeli problem leży w tym ze chcesz wymagać od innych więcej niż sam im jesteś w stanie dać to płacz sobie dalej, proszę bardzo.

kxxxx trzeba tu zrobić w końcu czystkę i wykopać stąd tych wszystkich wykolejeńców społecznych (conajmniej 50% piszących) raz na zawsze bo to forum z dnia na dzień zaczyna coraz bardziej przypominać jakiś ośrodek odwykowy.

[azetka]

Pablo, kxxxx (będę porozumiewać się Twoim językiem), ogarnij się człowieku.

Biadolenie - tylko to potrafisz? Ludzie tu wyskrobali kxxxx prawie 5 stron na ten temat (a wcale nie musieli tego robić)

Och, wielcy dobroczyńcy, może jeszcze dać wam kwiaty za to poświęcenie? Osobny wątek został wydzielony przez atis i jego temat nie brzmi wcale "dlaczego trzeba einowi udowodnić, że jest powalony, bo irytują go ludzie, którzy bez słowa opuszczają gg". Różni ludzie mają różne małe dziwactwa - może faktycznie odbiera to nieco zbyt nad wrażliwie, ale gratuluję, jeśli dla Ciebie urasta to do takiej rangi, że trzeba rozmówcy wyjeżdżać z tekstami "terapia tu nic nie pomoże" i "trzeba tu zrobić w końcu czystkę i wykopać stąd tych wszystkich wykolejeńców społecznych".

[atis]

W takim razie ja również potrzebuję terapii, bo nienawidzę ale to absolutnie NIENAWIDZĘ olewania na gg, sprzątania/gotowania/jedzenia w trakcie rozmowy na skypie, nieodbierania telefonu i wszelkich innych przejawów ignorowania czy traktowania niepoważnie elektronicznych form konktaktu. Gdy mam do czynienia ze swoimi znajomymi którzy nie są 'znajomymi z internetu' (bo to osobna kategoria) to dla mnie takowe maja identyczną rangę jak rozmowa w 4 oczy. Jestes zajety czy nie mozesz rozmawiac - zasygnalizuj to na wstępie. Gdy planujesz robic pranie czy myc okna, to nie zapraszasz do siebie znajomych, gdy sie uczysz albo robisz obiad, to nie wlaczasz gg i nie zaczynasz rozmowy. Opuszczenie bez słowa gg to dla mnie rodzaj chamstwa i brkau kultury podobny do tego, co np odbieranie komórki w towarzystwie i glosne rozmawianie przez nią przy wspolnym stole czy w pokoju w pracy - niektorzy to robią i uwazają ze to normalne, a niektorzy tego nienawidzą; ja nalezę do tej drugiej grupy.

[inv]

kxxxx trzeba tu zrobić w końcu czystkę i wykopać stąd tych wszystkich wykolejeńców społecznych (conajmniej 50% piszących) raz na zawsze bo to forum z dnia na dzień zaczyna coraz bardziej przypominać jakiś ośrodek odwykowy.

zastanów się dlaczego to piszesz. i dlaczego Cię to drażni.

podpowiem, że forum nie działa jak muzyka, albo jak ktoś, kto zepsuje powietrze. czytania postów (chociażby konkretnych userów) możesz uniknąć.
czy to ein wychodzi tutaj na osobę, która ma problem?

ja widzę to w moich barwach i raczej jestem za nim, bo wiem co to znaczy.
on tylko jeszcze ma do czynienia z ludźmi, których nie może wyprzątnąć ze swojego życia; do czasu

[kama.zielona]

czy to ein wychodzi tutaj na osobę, która ma problem?

No właśnie widzisz tak wychodzi. Chociażby sam fakt, że się skarży na olewanie- znaczy ma problem z tym.

[inv]

kamuś, przeinaczasz teraz ten kontekst, co go w intencji miałem
bo miałem na myśli inny rodzaj problemu.

no trudno, też masz rację

[kama.zielona]

Inne problemy też prawdopodobnie ma, więc na jedno wychodzi Ja rozumiem, że można czuć się urażonym takim zachowaniem, ale normalny człowiek w końcu ma dość ciągłego rozmyślania na ten temat- to zwyczajnie męczące. Olewa więc sprawę. Einie mój kochany, nie myśl tak ciągle o tym, bo kipniesz na zawał albo perturbacji wrzodów żołądka dostaniesz. Nie opłaca się to.

[Snufkin]

Widać mu się opłaca. Mi się też opłacało (do czasu aż uznałem, że moje samopoczucie jest ważniejsze niż ten dziecinny komunikator).