Po pierwsze: witam wszystkich serdecznie, zupełnie zapomniałam, że cztery lata temu założyłam tu konto. (Co ja wtedy na nim wypisywałam, rany...*nostalgia* najgorsze, ze wciąż te same problemy krążą. Niektórzy się nigdy nie uczą
)
Obecnie mam dosyć częsty tu problem, mianowicie, nie wiem, jakim jestem typem enneagramu. A wolałabym wiedzieć, bo jakkolwiek by nie był, zbyt zdrowy on nie jesti chciałabym wiedzieć, jak najlepiej się kierować w stronę bycia "zdrowym".
Gdy zakładałam tu konto, byłam absolutnie przekonana, ze jestem typem 4w5, nie ma innej opcji.
Akurat wtedy jednak zaczął się okres sporych zmian w moim życiu i jak co jakiś czas robiłam sobie z ciekawości testy, to zaczęło mi wychodzić 1w2. Niespecjalnie się zgadzałam z "zimną" stroną tego typu, ale perfekcjonizm wydawał się pasowac, poza tym mam sporo takich adwokackich i Don Kichotowatych odruchów.
Z kolei w zeszłym roku miałam kolejne wielkie "bum", z którym jakoś do tej pory sobie nie mogę poradzić...jak to w takich czasach czasem bywa, wzięłam się za testy psychologiczne, w tym enneagram, i tutaj szok.
W polskim enneagramie wyszło mi czyste 2, podobnie jak w tym teście:
http://www.eclecticenergies.com/enneagram/test-2.php
W tym
http://www.eclecticenergies.com/enneagram/evaltest.php wyszło mi jakieś totalne kuriozum:
You are most likely a type 9.
Taking wings into account, you seem to be a 5w6 or 6w5.
A w tym
http://similarminds.com/cgi-bin/sminds2 ... rminds3.pl mi wyszła bardzo niezdrowa czwórka (typy 2, 3 i 7 na drugim miejscu ex aequo).
No i teraz już nic nie wiem.
Na pewno nie czuję się trójką, siódemką ani ósemką.
Czytając opisy mam wrażenie, ze blisko mi do szóstki, trochę tez do dziewiątki, ale dziewiątce przeczy skłonność do podejmowania wyzwań.
z Dwójki mam gesty zupełnie bezinteresownej pomocy i potrzebę uwagi.
Tutaj próbuję przybliżyć moje motywacje, tak jak mi się one jawią:
Bliskość innych ludzi jest dla mnie bardzo ważna, ale równocześnie nie jestem w stanie uwierzyć, że ktoś może mnie zauważyć w jakikolwiek sposób.
Z drugiej strony uwaga od niewłaściwych osób tylko mnie drażni, w związku z czym przyjaźnie ulegają czasem selekcji.
W pracy/na studiach pogrążam sie w coraz głębszym prokrastynatorstwie (robię wszystko mniej więcej na bieżąco, ale coraz częściej mniej niż więcej), nie wkładam w to całego serca, jak dawniej, przestałam się zaharowywać. Zamiast tego staram się otwierać na kontakty ludzkie, bo zauważyłam, ze mi to po prostu służy. Mimo że z natury w sytuacjach stresowych odcinam się od bliskich i udaję, ze mnie nie ma/uciekam w fikcję/wylewam żale w internet, ale wiem, że to nie jest taktyka, która mi pomoże, wiec staram sie ostatnio przeprowadzać konfrontacje na bieżąco. Pomaga, aczkolwiek kosztuje wiele nerwów. Generalnie, jak już się kłócę, to na całego.
Lubię być doceniana ale nie upominam się głośno o "awanse" czy jakieś takie rzeczy.
Prowadzę raczej spokojny tryb życia, jednak w skrajnych sytuacjach podejmuje bardzo szybko bardzo impulsywne decyzje (co poprzedzone jest bardzo szybkim i intensywnym analizowaniem, którym zamęczam swoich znajomych).
W miłości...daję z siebie wszystko, ale gdy nie czuje zwrotu, to się mega odcinam emocjonalnie. Związki kończę ja, i to najczęściej z poczuciem, że dobrze zrobiłam.
Za swój główny cel życie szczęśliwe: umiarkowanie urozmaicone i takie, w którym mogłabym po prostu być soba i zajmować sie obowiązkami i hobby bez stresu. W otoczeniu przyjaciół i rodziny, bo jest to dla mnie cholernie ważne.
Jesli ktoś byłby w stanie trochę mi pomóc, byłoby super
